स्कुलकी मिस - भाग २

 अघिल्लो भाग: स्कुलकी मिस - भाग १

---

म चुपचाप टिभी हेर्ने बहानामा बसेको थिएँ, मनमा भने सोच आइरहन्थ्यो—आज दिनभरि कति फरक अनुभूति भयो!

केही समयपछि मिस फर्किनुभयो—साधारण, तर हल्का घरेलु पहिरनमा। सानो टिसर्ट र कट्टु। हातमा सानो क्रिमको डब्बा थियो। अनि हातमा अर्को पातलो कट्टु थियो। 

'घरमा बस्ने केही ल्याएको रहेनछौ, यो लगाउ, मेरो हो, घरमा बस्दा केही हुन्न।', लेडिज कट्टु मेरो हातमा थमाउनु भयो।

"स्विमिङपछिको क्लोरिनले छाला सुख्खा बनाउँछ, त्यसैले म सधैं मोइश्चराइजर लगाउँछु," भन्दै मिस सोफामा बस्नुभयो। म कट्टु लिएर बाथरुम छिरे। कट्टु सुँघे। उही पुरानो मन्त्रमुग्ध पार्ने बासना। मिसको कट्टुलाइ स्पर्श गर्ने गरी लगाउन मन लाग्यो। अन्डरवेयर त्यही बाथरुममै टाँगेर कट्टु मात्र लगाएर बाहिर निस्के। ढोका खोल्नासाथ गलत काम गरेको थाहा पाइसकेको थिए। किनकी मिसको कट्टु लगाउन पाएको खुसीले नै म उत्तेजित भइसकेको थिए। अन्डरवेयरले छेक्न सक्थ्यो होला, अब त त्यो पनि थिएन।

म फर्किदा उहाँ क्रिम लगाउँदै हुनुहुन्थ्यो। खुट्टाबाट सुरु गर्नुभयो—पहिला खुट्टामा क्रिमको राख्दै, अनि बिस्तारै हत्केलाले साँप्राहरुको छालामा मुसार्दै माथीमाथी जानुभयो। सुमधुर गन्ध फैलिएको थियो—सायद लेमन वा एलोवेरा मिलेको।

'टाइट भयो?', मेरो अर्धनग्न साँप्राहरु हेर्दै मिसले सोध्नुभयो।

मैले कट्टु थोरै तल तानेर भित्र उठेको भुक्क लुगाउन खोजे, तर कहाँ लुक्थ्यो र।

'अलिक टाइट छ, तर तन्किनेखाले रहेछ, ठिकै हुन्छ होला।', मैले भने।

टिभी हेरेको नाटक गर्दै, चुपचाप मिसको गतिविधिमा ध्यान दिन थाले। मैले सिधै नहेरेको देखेर होला, मिसले आफ्नो पाखुरा र घाँटीमा क्रिम दलेपछि छातीमा क्रिम लगाउन थाल्नुभयो। मैले कर्के आँखाले हेर्दै गर्दा मिसको कट्टुलाइ भित्रैबाट मस्त ठेल्ने गरी मेरो ठूलो भयो।

मिसको हात ब्राहरुको भित्र पनि बेलाबखत पुगेको देखे। क्लिभेजहरु त टिलिक्क टल्किसकेका थिए। मैले लगाएको मिसको कट्टु भिजिसकेको थियो। धन्न पानीले भिज्दा पनि भिजेको जस्तो नदेखिने रंग र कपडा भएकाले हत्तपत्त देखिहाल्ने डर थिएन।

मैले त्यो मौनता तोडेँ,
"मिस... एउटा कुरा सोधूँ?"

उहाँले हल्का मुस्कुराउँदै फर्कनुभयो,
"सोध त... डर लाग्दो प्रश्न त होइन नि?"

म पनि अलिक हिच्किचाउँदै बोलें,
"तपाईंको... व्वाइफ्रेन्ड छ?"

मिसले केही क्षण मलाई हेरेर, हाँस्दै आँखाको कुनामा हल्का झट्ट पत्याउन नसकिने भाव ल्याउनुभयो,
"ओहो... यस्तो प्रश्न? तिमी त मेरो बारेमा खुबै चासो दिने भइसकेछौ।!"

म लाजले हाँसेँ, तर चुपचाप नजर मिलाएर फेरि सोधें,
"साच्चिकै भन्नु न। चासो लाग्छ नि तपाइको मलाइ धेरै।"

उहाँले एकछिन सोचेर, हल्का गम्भीर स्वरमा भनिन्,
"थियो एक जना। दुई वर्षजति। कलेजको अन्तिमतिर भेटिएको थियो। सुरुमा त सबै कुरा राम्रो लाग्थ्यो—बोलाइ, बुझाइ, साथ... तर पछि थाहा भयो, एउटै बाटोमा हिँड्न सकेनौं हामी। केही कुरा मिलेन, केही बानी, केही सपनाहरू फरक।"

म चुप लागेर सुनिरहेको थिएँ। उहाँको स्वरमा दुःखभन्दा बढी स्वीकारोक्ति थियो।

"र ब्रेकअप भयो?", मैले बिस्तारै सोधें।

मिसले चिया कप टेबुलमा राख्दै भनिन्,
"हो। रिसले होइन, बुझाइले छुट्टिएका थियौं। तर के थाहा, कहिलेकाहीँ आत्मीयता पनि अलमल्ल हुन्छ... समयसँगै सब थाहा हुने रहेछ।"

मलाई लाग्यो—मिसको आँखामा हल्का टल्किएको त्यो अनुहारभित्र धेरै कुरा लुकेका छन्। त्यो टल्काइ आँसु होइन, आत्म–विश्वास थियो। र मैले मिसलाई अझ गहिरोसँग बुझ्न थालेँ—उहाँ पनि अनुभव, विछोड, सपना र कमजोरीले बनेकी एउटी साधारण तर विशेष मानिस हुनुहुन्थ्यो।

'तपाइ कति वर्ष हुनुभयो?'

'केटीलाइ उसको उमेर सोध्नुहुन्न भन्ने थाहा छैन?'

मिसको कुरा सुनेर मलाइ गर्न नहुने प्रश्न गरिछु जस्तो भयो।

मिस हाँस्नुभयो, 'जिस्किएको हो नडराउ। २४ भए म।'

'ए, तपाइ त म भन्दा ९ वर्ष ठूलो हुनुहुँदो रहेछ।'

'तिमी पनि ठूलो भइसक्यौ अनि अब त, हलक्कै बढ्या छौ, म भन्दा अग्लो भएको छौ, अस्ति सम्म लाइनको अगाडी बस्ने, आजभोली त अग्लिएर सबैलाइ उछिनिसक्यौ।', मिसले मुस्काउँदै भन्नुभयो।

'मिस?'

'भन।'

'म ठूलो भएको भए, मलाइ ब्वाइफ्रेन्ड बनाउनु हुन्थ्यो?', मैले भएजति हिम्मत संगालेर जेपर्ला पर्ला भनेर सोधे।

'अबुइ केटो त। उचाइ मात्र होइन मनमा पनि ठूलो भइसक्या जस्तो छ।', मिसले उत्तर नदिइ मलाइ जिस्काउनु भयो। मिस नरिसाउनु भएको देखेर फेरी त्यही प्रश्नमा जोड गरे।

'भन्नु न, बनाउनु हुन्थ्यो?'

'बनाए भने माया गर्थ्यौ मलाइ?', मिसले अझै सिधा उत्तर दिनुभएन।

'माया त अहिले पनि गर्छु, बनाए पनि नबनाएपनि।', मैले भने।

'ओहो, हैन होला?'

'हो, तपाइको एकदम माया लाग्छ, खै किन हो।', मैले भने।

'किन होला भन त।'

'खै, तपाइको त मलाइ सबै कुरा मन पर्छ, बोल्ने तरिका, हिड्ने गरिका, तपाइको बासना, अनुहार, सबैकुरा।', मैले सम्झदै भने।

मिस एकछिन मलाई हेरेर मुस्काइरहनुभयो। उहाँको नजरमा हल्का विस्मय थियो, तर त्यसमा झिनो आत्मीयता मिसिएको थियो।

‘तिमी त साँच्चिकै ठूलो भयौ कि के हो!’, मिसले फेरि भन्नुभयो, ‘एकछिन यस्तो लाग्छ, तिमी मेरा विद्यार्थी हौ, अर्को क्षण यस्तो लाग्छ, कोही... अर्कै हौ।’

मैले हल्का मुस्कुराएँ, तर आँखा नझुकाई उहाँको आँखामा आँखा राख्दै भनेँ,
‘तपाईंको अगाडि म अझै विद्यार्थी नै छु, तर भित्रभित्र भने...’ म रोकिएँ।

‘भित्रभित्र भने के?’, मिसले प्रश्नलाई लम्ब्याउनु भयो।

‘तपाईंसँग बोल्दा यस्तो लाग्छ, म तपाईंलाई धेरै पहिले देखिनै चिन्दथेँ, अझ धेरै नजिकबाट।’ मैले भनें।

उहाँले हल्का हाँस्दै भनिन्, ‘सुमन, के तिमीलाई थाहा छ म किन तिमीलाई मन पराउँछु?’

म अलमल परेँ, ‘के... के मन पराउनुहुन्छ त?’

‘तिमीको आँखा। धेरै कुराहरू लुकाएर पनि बोल्छन् ती आँखाहरु। अनि... तिमी एक्लो छैनौं जस्तो देखिएर पनि कहिलेकाहीँ धेरै चुपचाप हुन्छौ। मलाई त्यस्तो मान्छे मन पर्छ।

एकछिन तीव्र मौनता फैलियो। झ्यालबाहिरको आकाश धुम्मिँदै थियो।

‘सुमन,’ मिसको स्वर एकदम शान्त थियो, ‘कहिलेकाहीँ भावना पनि समयसँगै परिपक्व हुनुपर्छ। अहिले तिमीले जे गरिरहेछौ, त्यो नकार्न सकिन्न, तर...’

‘तर...?’, मैले हिम्मत गरेर फेरी सोधें।

‘तर म चाहन्छु, तिमीले यो माया अलिक परिपक्व रूपमा अनुभव गर। अहिले जुन कुराहरू तिमी महसुस गरिरहेछौ, ती साँच्चै टिक्छन् कि समयसँगै बग्छन्— त्यो हेर्नुछ। अहिले तिम्रो पढ्ने समय हो, अनि मेरो पढाउने। धेरै दाँयाबाँया पनि लाग्नुहुन्न नि!’

मैले हल्का टाउको हल्लाएँ, तर भित्रभित्रै आफूले भन्न नसकेका शब्दहरूको चाप अनुभूति भइरह्यो। मिसले कुरा परिवर्तन गर्दै भनिन्,

‘भोलि छुट्टी हो नि, कतै निस्कौं त फेरि?’

मैले प्रश्नको गम्भीरतामा अल्झिँदै पनि सोधेँ, ‘कहाँ जाने?’

‘कुनै शान्त ठाउँमा— जहाँ न शहरको भीड हुन्छ, न तनाव। तिमीलाई हराउन मन लाग्ने ठाउँ।’

‘तर म हराउनु त तपाईंभित्र चाहन्छु।’, मैले मनमनै भनेँ।

---

भोलीपल्ट ट्याक्सीमा हामी बाहिरियौं — शहरको कोलाहल पार गर्दै, बाटोमा हरियाली घामसँग खेल्दै थियो। मिसले आज ह्याट लगाउनुभएको थियो, आँखामा चस्मा, सधैंको जस्तो कुर्ता–सुरुवाल होइन, एक हल्का सादा टप र जिन्स। उहाँ आज कुनै ‘मिस’ होइन, एक आकर्षक केटीजस्तो लागिरहनुभएको थियो— स्वतन्त्र र सजिलै हाँस्ने।

‘आज कहाँ जान लाग्नु भएको त मिस?’, मैले सोधें।

‘भन्या थिएँ नि, एकदम शान्त ठाउँ— नगरको बाहिर एक सानो रिसोर्ट छ, झरना पनि छ त्यहाँ नजिकै। त्यहीँ जान लागेका हौं।’, मिसको स्वरमा उत्साह थियो।

हामी एक सानो झरनाको छेउमा पुग्यौं—ठाउँमा धेरै मान्छे थिएनन्, हरियालीको सन्नाटा, पानीको सानो आवाज, अनि जुनसुकै बेला झरी लाग्लाजस्तो बादली आकाश।

दुवैजना झरनाको छेउमै बसेका थियौं। 

‘तिमीलाई यस्तो ठाउँ मन पर्छ?’, मिसले सोध्नुभयो।

‘धेरै। शहरको कोलाहलबाट बाहिर निस्किँदा यस्ता ठाउँले जस्तोसुकै मन पनि शान्त बनाउँछ।’

‘कहिलेकाहीँ मलाई पनि यस्तो लाग्छ—म के गर्दै छु, कहाँ जाँदै छु, केही थाहा छैन... सबै कुरा अलमलिएको।’, मिसको स्वर हल्का गम्भीर भयो।

मैले हेरेँ उहाँको अनुहारतिर। उहाँ टाढा कतै हेरिरहनुभएको थियो, शायद आफैंभित्र।

‘तपाईं जति शान्त र आत्मविश्वासी देखिनुहुन्छ, त्यति सजिलो छैन होला जीवन तपाईंको।’, मैले नरम स्वरमा भनेँ।

मिस हल्का मुस्काइन्।

‘थाहा छैन सुमन, कहिलेकाहीँ तिमीले जे कुरा गर्छौ, त्यसमा अड्किन मन लाग्छ...—अझ बढी सुन्न मन लाग्छ।’

मैले कुनै जवाफ दिन सकिन। ती शब्दसंगै एकछिन मौनतामा घुलिए।

---

मिसको हातमा पानीको बोतल थियो, हामी दुवै ढुंगामाथि टेकेर झरनातिर हिंडिरहेका थियौं।

एकछिनपछि उहाँ चिप्लन लाग्नुभयो। म तर्फ लम्केँ, र हात समातेँ।

उहाँको हात मेरो हातमा केही क्षण अडिएर रोकिन पुग्यो।

‘थ्यांक यू, म अलिक असावधान भएछु।’

‘म तपाईंलाई लड्न दिँदिन।’, मैले हतारमै भनिदिएँ।

उहाँले फर्केर हेर्नुभयो—हात अझै मेरो हातमा।

‘तिमी कहिलेकाहीँ यस्तो कुरा गर्छौ कि...’, मिसले फेरि वाक्य अधुरै छाड्नुभयो।

‘केस्तो कुरा?’

‘जुन कुरा कसैले अरूले गरेको भए... म रिसाइदिने थिएँ, तर तिमीले भनेको सुनेपछि रिसाउनु सट्टा हाँस्न मन लाग्छ।’

झरनाको पानीको छेउमा हामी दुवै चुपचाप बस्यौं। हावाले मिसको कपाल अलिकति उडाइरहेको थियो। उहाँले चस्मा हटाएर सिधै मलाई हेर्नुभयो।

‘सुमन?’

‘हजुर?’

‘तिमी साँच्चै सोच्दछौ, माया केवल उमेरको कुरा होइन?’

मैले गहिरो सास फेरें।

‘माया उमेर हेरेर थाल्ने भए, त हामी धेरै कुरा कहिल्यै महसुस गर्न पाउँदैनथ्यौं।’

मिस केही बोल्नुभएन। तर उहाँको नजरले त्यो सबै कुरा बुझिसकेको जस्तो लाग्यो।

---

साँझ पर्न थालेको थियो। हामी रिसोर्टको सानो काठे कोठामा फर्कियौँ। बाहिर हल्का कुहिरो लागिसकेको थियो, झ्यालबाट हरियाली र झरना टाढाबाट झझल्को दिइरहेको थियो।

"आजको दिन कस्तो लाग्यो?", मिसले सोध्नुभयो।

"आज... म धेरै कुरा बुझेजस्तो लाग्यो। खासगरी तपाईंको बारेमा।"

उहाँ केही क्षण चुप लाग्नुभयो। सायद त्यस उत्तरको अर्थ खोज्दै।

"के बुझ्यौ त?"

मैले नरम स्वरमा भनें:
"तपाईं नजिक हुँदा झन संवेदनशील देखिनुहुने रहेछ।"

मिस हल्कासँग मुस्काइन्।
"म संवेदनशील छु। तर देखाउँदिन। धेरै चोट लागेर होला..."

मैले हेरेँ उहाँको अनुहार। उज्यालोको मधुरो छायाँमा पनि आँखा थोरै टोलाएको जस्तो देखिन्थ्यो।

कोठा भित्र चुपचाप थियो। टिभीको आवाज चल्दाचल्दै बन्द भइसकेको थियो।
मिस ब्ल्याङकेट ओढेर झ्याल छेउ उभिनुभयो। त्यो उज्यालोमा उहाँको टाउको सायद हल्का काँपिरहेजस्तो देखिन्थ्यो।

मै चुपचाप उहाँ नजिक गएँ।

"ठिक छ मिस?", मैले सोधें।

"आज धेरै दिनपछि मन खाली भएको महसुस गरेँ, सुमन। तिम्रो साथले कुनै कुरा जबर्जस्ती गर्नुपरेन। बस तिमी छौ भन्ने अनुभूति... थाहा छ, यस्तो अनुभूति एकदम दुर्लभ हुन्छ।"

मैले केही बोलिनँ। त्यो मौनताले नै उत्तर दिएको जस्तो लागिरहेको थियो। मैले मिसको यस्ता गम्भिर कुराहरु सबै बुझ्न सक्ने भएकै थिइन।

हामी दुई छुट्टाछुट्टै बेडमा सुत्यौ। बाहिर झरनाको मधुरो आवाज रातभर सुन्न सकिन्थ्यो।

बत्ती निभिएको थियो। तर मनको सुइहरू जाग्रत थिए।

एकछिनपछि मिसको स्वर आयो।

"सुमन, तिमीलाई कहिल्यै डर लाग्दैन? आफ्नो मान्छेले छोडेर जान्छन् भन्ने डर!'

मैले अँध्यारोमै फर्केर भनें:

"डर लाग्छ। तर डर भएर माया नगरौं भने त मनले कहिल्यै अनुभूति गर्ने मौका नै पाउँदैन।"

मिस चुप लाग्नुभयो। त्यस मौनताभित्र हामीले आफ्ना डरहरू, चाहना र सम्भावनाहरू बाँडेका थियौं—शब्दबिना।

निदाउनै लाग्दा मिसले भन्नुभयो, 'थाहा छ तिम्रो बारेमा मेरो मनमा कहिलेकाहीँ के आउछँ...'

मेरो उत्तर नकुर्दै भन्नुभयो, '....यो केटा... मेरो जीवनमा किन यसरी प्रवेश गर्‍यो होला?"

मिसले कस्तो तवरले यो कुरा भन्नुभयो मैले भेउ पाउन सकिन। तर दिनभरीको थकान अनि बाहिरको मस्त वातावरणले मलाइ छिट्टै निदाउन बाध्य बनायो।

भोलिपल्ट बिहान हामी मिसको साथीको घरमा पुग्यौ। एकैछिन भेटेर आउने भनेर गएका थियौ। त्यसपछि गाउँफर्कने योजना थियो। मिसको साथी मिस भन्दा केही वर्ष जेठी लाग्थ्यो। उमेर सोध्ने कुरा भएन। हल्का मोटी थिइन। अनि मिस जस्तै अति गोरी। चुलबुले बानी भएकी। निकै ठूला स्तन र पुठ्ठो भएकी केटी। उनको क्लिभेज यस्तो बबाल थियो अनि अनुहार नै त्यही घ्वाप्पै गर्न मन लाग्ने। केही घन्टाको मात्र बसाइ थियो। सामान्य भलाकुसारी मात्र भयो। मिसको विद्यार्थी भएकाले माया गरेर खाना बनाएर पस्कनुभयो। खाना खाइवरी हामी हिडिहाल्यौ।

हाम्रो बिदा सकिएको थियो। भोलिपल्ट स्कुल सुरु हुने। दुवैजना गाउँ जान संगै बस चढ्यौ। घन्टौको कच्ची सडकको यात्रा पछि गाउँ पुगियो। केही दिनको शहरको बसाइ, मिस र मेरो सम्बन्ध निकै फरक भइसकेको थियो। तिनै अपरिचित मिस, अब परिचित जस्तो लाग्थ्यो। टाढाबाट कल्पना गर्नुपर्ने, अब आफ्नै नजिककी मान्छेजस्तो लाग्न थालेछ।

 नौ कक्षामा पढाइ सुरु भयो। नौ कक्षालाइ मिसले विज्ञान, गणित र स्वास्थ्य पढाउनु हुन्थ्यो। स्कुल सुरु भएपछि क्लासमा पनि मिसले मलाइ नै माया गरेर हेर्नुहुन्थ्यो। अरुलाइ भन्दा बढी चासो दिएको जस्तो फिल हुन्थ्यो। अनि त्यसपछि आयो स्वास्थ्य विषयमा पुरुष जनेन्द्रिय र महिना जनेन्द्रियको बारेको क्लास। हप्तौ देखि पछाडी बेन्चमा बस्ने केटाहरु यहि विषयमा कुरा काट्दै थिए, 'त्यो कसरी पढाउनछिन होली मिसले' भन्दै। 

---

मिस कक्षामा छिर्नु भयो—सधैंझैं आत्मविश्वासी, तर आज केही गम्भीर लाग्नुहुन्थ्यो।

"आज हामी एकदम संवेदनशील तर महत्त्वपूर्ण विषयमा प्रवेश गर्दैछौं।" मिसको स्वर सहज थियो, तर त्यसमा कक्षाको ध्यान तान्ने गहिरो शक्ति थियो।

"प्रजनन प्रणाली – पुरुष र महिला दुबै। यो विषय केवल पाठ्यक्रमका लागि होइन, जीवनभर उपयोगी ज्ञान हो।"

मिसले बोर्डमा चित्र कोर्न थाल्नुभयो — सुरुमा पुरुष प्रजनन प्रणाली, त्यसपछि महिला प्रजनन प्रणाली। कक्षामा सन्नाटा थियो, तर पछाडि पट्टिका केटाहरूबीच हल्का खुसुरफुसुर सुनिन्थ्यो। कक्षाका केटीहरु घोसेमुन्टो गर्न थाले। केटाहरु आपसमा हेर्दै लुसुलुसु हाँस्न थाले।

"मिस, यो त लाज लाग्ने विषय हो है," एक जनाले हाँसो थाम्दै भन्यो।

मिसले हाँस्दै जवाफ दिनुभयो, "लाज भन्ने कुरा तब हुन्छ जब कुरा बुझिएन भने। बुझ्ने प्रयास गरौं, तिमीहरू सबै अब किशोरावस्थामा छौ, आफ्नो शरीरलाई चिन्ने यो उचित समय हो।"

म टेबलको अगाडि पट्टि बसेको थिएँ। मिसको स्वर, बोर्डमा चित्र बनाउने तरिका, अनि हरेक अङ्गबारे दिनु भएको विवरण — सबैमा शैक्षिक आत्मीयता थियो। म मिसको आँखामा नजर लगाइरहेको थिएँ, कहिलेकाहीं उहाँ मेरो नजर समातेर मुस्काउनुहुन्थ्यो — तर त्यो मुस्कान शिक्षकको थियो, माया मिसिएको, तर अनुशासनयुक्त।

मिसले पढाउनुभयो:

"पुरुष प्रजनन प्रणालीमा मुख्य अंगहरू हुन्छन् — अण्डाशय (testes), लिङ्ग (penis), वीर्यनली (vas deferens), आदि। अण्डाशयमा शुक्राणु बन्ने प्रक्रिया, यो १३–१४ वर्षको उमेरपछि सुरु हुन्छ।"

"महिला प्रजनन प्रणालीमा गर्भाशय, अण्डवाहिनी नली, अण्डाशय आदि हुन्छन्। प्रत्येक महिनाको निश्चित अवधिमा अण्डा तयार हुन्छ र यदि गर्भ रहेन भने त्यसको परिणामस्वरूप रजस्वला (महिनावारी) हुन्छ।"

एकजना साथीले फेरी जिस्किँदै सोध्यो,
"मिस, महिना भएको बेला रिसाउने र रुने कुरा कति साँचो हो?"

मिस मुस्काउँदै अघि झुक्नुभयो।
"त्यो त शरीरमा हुने हर्मोन परिवर्तनको असर हो। रिसाउने, थाक्ने, नजिकको मान्छेसँग चिडचिड गर्न मन लाग्ने — यी सबै प्राकृतिक प्रक्रिया हुन्। बुझ्ने हो, जिस्क्याउने होइन।"

मिसलाइ जिस्काएको देखेर मलाइ भने मनमनै रिस उठ्यो।

पाठको अन्त्यमा मिसले भन्नुभयो:

"हाम्रो शरीरका बारेमा बुझ्नु – यो हामीले आफैंलाई सम्मान गर्नु हो। यस्ता विषयलाई लाज वा डरको आँखाले हेर्ने होइन, बुझेर, सही समयमा सही कुरा सिक्ने बानी बसाल्नुपर्छ।"

घण्टी बज्यो।

सबै साथीहरू हल्ला गर्दै निस्किए। म भने केही क्षण चुपचाप बोर्ड हेरेर बसेँ। मिस झोला बोक्दै बाहिर जान लाग्नु भयो। जानुभन्दा अघिको त्यो एक सेकेन्ड — आँखाले आँखासँग ठोक्कियो।
"धन्यबाद मिस," मैले हौसिएर भनेँ।

मुस्कान दिँदै भन्नुभयो,
"कस्तो लाग्यो आजको क्लास?"

"थाहा नभएको कुरा थाहा भयो। अनि अझ बढी थाहा पाउन मन लाग्यो।" मैले साँचो बोलेँ।

'हो र। पछि सिकाइहाल्नु नि।' भनेर मिस निस्कनुभयो।

स्कुल छुटेपछि घर जाँदै गर्दा मिस पनि पछि पछि आइरहनु भएको रहेछ। 

'सुमन', भनेर बोलाउनु भयो। अनि हामी संगै गफ गर्दै घर तिर लाग्यौ।

'क्लासमा सबैलाइ सबैकुरा भन्दा बुझ्दैनन्, तिमीलाइ बुझ्न मन लाग्या छ, बेलुका आउ ल, म सबै पढाइदिन्छु।', मिसले भन्नुभयो।

मिसको कोठामा फर्किएर जाने कुरा सोचेर म त जिरिङ्गै भए। मिसलाइ के थाहा म कतिपटक पेन्टी चोर्न गएको थिए भनेर।

'हुन्छ मिस।'

'कोही नभएको बेला आउ है। अरुले देखे भने फेरी के-के कुरा काट्छन्।', मिसले जाँदाजाँदै भन्नुभयो।

'ल।', मैले मनको खुसी दबाउदै सामान्य सुनिने गरी भने। धेरै खुसी भएको देखाउन डर लाग्यो।

म साँझपख मिसको घरमा पुगेँ। मन अलिकति नर्भस थियो, अलिकति उत्साहित पनि। ढोका खोल्ने बित्तिकै मिसको लुगा देखे, उफ। सानो कट्टु अनि आधा स्तन देखिने क्लिभेज। गाउँमा यस्तो ड्रेस कोहीसंग थिएन। म त त्यत्तिकै तात्न थाले।

"हिँड न, भित्र बस। चिया पकाउँछु अनि कुरा गरौंला," उहाँले मुस्कान दिँदै भन्नुभयो।

मैले शिर हल्लाएँ र भित्र छिरेँ। मिसको कोठा सधैं जस्तो सफा थियो, किताबहरू चिटिक्क सिधा मिलाइएको, झ्यालबाट भित्र छिर्दै गरेको मधुर प्रकाशले वातावरण झनै शान्त लाग्थ्यो। अनि कोठाभरी मिसको कामुक बासका थियो। मन आफै तान्ने खाले। कहाँबाट आउँछ होला यस्तो बासना?

केहीबेरपछि, चिया लिएर आउँदै मिसले भन्नुभयो,
"तिमीले बिहान भनेका थियौ नि – अझ बढी जान्न मन लागेको छ भनेर। आज त्यसैको कुरा गरौं। खुलेर कुरा गर, लाज मान्नुपर्ने केही छैन।"

मैले शिर हल्लाएँ।

मिसले सुरु गर्नुभयो – एकदमै सहज स्वरमा।

"सुमन, हामी अहिले जुन उमेरमा छौं, यो उमेर परिवर्तनको समय हो। शारीरिक मात्र होइन, मानसिक रूपमा पनि हामी फरक हुन थाल्छौं। यिनै परिवर्तन बुझ्नु सबैभन्दा पहिले आफूलाई बुझ्नु हो।"

म चुपचाप सुनिरहेँ।

"महिनावारी" को कुरा गर्दै मिसले भन्नुभयो:

"महिनावारी, जसलाई 'पीरियड्स' पनि भनिन्छ, महिला शारीरिक प्रक्रियाको सामान्य हिस्सा हो। जब केटीहरूको शरीर प्रजनन योग्य हुन्छ, तब महिनामा एकपटक यो हुन्छ। यो एकदमै प्राकृतिक कुरा हो, रोग होइन।"

मैले नसोचीकन सोधेँ,
"सबै केटीहरूलाई हुन्छ त मिस?"

"अवश्य," उहाँले जवाफ दिनुभयो, "केटीहरूलाई यो सुरु हुँदा उनीहरूलाई बुझ्ने मान्छे चाहिन्छ—न त हाँसो, न त डर—सिर्फ समझ।"

गर्भ रहने प्रक्रियाको बारेमा पनि बताउनुभयो।

"जब पुरुष र महिलाबीच यौन सम्पर्क हुन्छ, पुरुषको शुक्राणु महिलाको अण्डाणुसँग मिल्यो भने गर्भ रहन्छ। तर, यदि त्यो बेला कन्डम प्रयोग गरियो भने, गर्भ रहँदैन।" "सही तरिकाले प्रयोग गरियो भने कन्डम एकदमै प्रभावकारी हुन्छ। यसले न केवल गर्भ रहनबाट जोगाउँछ, तर यौनमार्गबाट सर्ने रोगहरूबाट पनि बचाउँछ।"

मैले लाज मान्दै सोधेँ,
"म… म साथीहरूले ‘हस्तमैथुन’को कुरा गर्छन्। त्यो ठीक हो मिस?"

उहाँ एकछिन मौन रहनुभयो, अनि सहज स्वरमा भन्नुभयो,
"हस्तमैथुन, अर्थात् आफ्नो शरीर बुझ्ने प्रक्रिया पनि हो। यो धेरैजसो किशोर किशोरीहरूमा हुने स्वाभाविक व्यवहार हो। जबसम्म यो लत बन्दैन, तबसम्म यो कुनै खराब कुरा होइन। तर, आफूलाई नियन्त्रणमा राख्न सिक्नु चाहिँ महत्त्वपूर्ण हुन्छ।"

म एकदमै हलुका महसुस गरिरहेँ। मिसले मलाई न लाजको कारण बनाइन्, न नाजुकता। उहाँ शिक्षिका जस्तै हुनुहुन्थ्यो—तर अझ नजिककी, अझ बुझ्ने।

"मिस," मैले भनेँ, "आज त धेरै कुरा थाहा पाएँ। मलाई लाग्थ्यो यी कुरा खुल्ला रूपमा भन्न मिल्दैन। तर तपाईंले जति सहज बनाइदिनुभयो, म त झनै सिक्न चाहन्छु।"

उहाँ मुस्कान दिनुभयो।
"ज्ञान लुकाएर राख्नुपर्ने कुरा होइन सुमन, त्यसलाई खुला मनले बुझ्नुपर्छ। अहिले तिमी बुझ्न खोज्दैछौ, त्यो नै सबभन्दा ठूलो कुरा हो।"

---

साँझ ढल्कँदै थियो। चिया खाइसकेपछि, मिस मेरो मुखतिर हेरेर भन्नुभयो:

"सुमन, आज केही सोध्न चाहन्थ्यौ भनेको थियौ नि? भन्न सक्छौ।"

म अलिक लाजले जति सक्थेँ, सोधें:

"मिस, त्यो… यौन सम्पर्क भन्ने कुरा के हो वास्तवमै? अनि… कसरी हुन्छ भनेर बुझिन। अनि त्यो कन्डम भन्ने… खासमा के हो?", मैले यो बारेमा थोर बहुत लास्ट बेन्चमा बस्ने केटाहरुबाट सुनेको भएपनि ठ्याक्कै राम्रोसंग बुझेको थिइन। अलिअलि आइडिया त थियो। 

मिस केहीबेर मौन बस्नुभयो। हाँस्नुभयो, तर त्यो हाँसो जिस्काउने थिएन—बुझ्ने थियो।

"ठिकै छ सुमन," उहाँले सुरु गर्नुभयो, "यी कुरा बुझ्नु लाजको होइन। उल्टो, थाहा नपाएर गलत बुझ्नु खतरा हो।"

"यौन सम्पर्क, जसलाई अंग्रेजीमा 'sexual intercourse' भनिन्छ, त्यो एक प्रकारको शारीरिक सम्पर्क हो—जसमा पुरुषको लिङ्ग महिलाको योनिमा प्रवेश गरिन्छ। यो प्रक्रिया कहिले प्रेमको अभिव्यक्ति हुन्छ, कहिले सन्तान जन्माउने इच्छा अनुसार। जब यो सहमतिमा, सुरक्षित र समझदारीसाथ गरिन्छ, तब मात्र यो स्वस्थ हुन्छ।"

मैले गम्भीर भएर टाउको हल्लाएँ।

"कन्डम भनेको के हो?"

"कन्डम, मुख्यतः रबर वा लेटेक्सबाट बनेको सुरक्षा सामग्री हो, जुन पुरुषको लिङ्गमा यौन सम्पर्कको बेला लगाइन्छ। यसले शुक्राणु योनिमा पस्न दिँदैन, जसले गर्भ रहन नदिने काम गर्छ। साथै, यो यौनमार्गबाट सर्ने रोगहरू (STIs/STDs) बाट पनि जोगाउँछ।"

"यसो गर्दा दुख्दैन?" मैले चुप लाग्न नसकी सोधें।

मिसले एकचोटि फेरि हाँस्नुभयो, "न, सहमतिपूर्वक, ठीक तरिकाले गरियो भने, दुख्दैन। तर जब मन तयार छैन, शरीर तयार छैन, या जब डर छ, तब त्यसले असहज बनाउँछ। त्यसैले शारीरिक सम्बन्धमा पुग्नु अघि दुवै जनाको सहमति, आत्मीयता र परिपक्व सोच हुनु जरुरी हुन्छ।"

"हामी स्कुलमा यस्ता कुरा किन खुला रूपमा पढ्दैनौं?" मैले फेरि प्रश्न गरेँ।

"त्यही त हो सुमन, यौन शिक्षा भन्नासाथ मानिस डराउँछन्। लाज मान्छन्। तर यस्ता कुरा बुझ्नु हाम्रा लागि उतिकै आवश्यक हो जति विज्ञान, गणित हो।"

मलाइ यी कुरा सुन्दा बरु त्यति उत्तेजना आएको थिएन जति मैले मिसको क्लिभेज देख्दा आयो। हामी भुइँमा बसेर कुरा गर्दै थियौ। कुनै बेला मिस म तिर झुकेर बोल्नुहुन्थ्यो, अनि ती आधा स्तन छोप्ने लुगा भित्रको गहिरो चिल्लो क्लिभेजले मलाइ सनक्कै बनायो। अध्यारो बढ्दै गएको थियो। मिसले बत्ति बाल्न उठ्नुभयो। उहाँको चाकका पुठ्ठाहरु छचल्किए। अनि फेरी उहाँको मिठो कडा बासना नाकमा छिर्यो...सररर। म यही बासना हो खप्नै नसक्ने!

---

मिस, मलाई एउटा कुरा अझै बुझिएको छैन।"

"के?"

"तपाईंले यौन सम्पर्कको कुरा गर्नुभएको थियो नि... मैले धेरै कुरा बुझें तर सबै चाही बुझिन"

मिस केही क्षण मौन बस्नुभयो, शायद म डराएको त होइन भन्ने सुनिश्चित गर्न।

"सुमन, हरेक कुरा एकपटकमा बुझिँदैन। कहिलेकाहीँ समय दिनुपर्छ आफैं पच्न," उहाँले भन्नुभयो।

"तर तपाईंले भन्नुभएको कुरा मेरो दिमागमा अड्किएको छ। म बुझ्न चाहन्छु, तर डर लाग्छ, लाज लाग्छ।"

"डर र लाज आउनु स्वाभाविक हो," उहाँले मेसो समात्दै भन्नुभयो, "तर सबैभन्दा ठूलो कुरा के थाहा छ? तिमी बुझ्न खोज्दै छौ। त्यो नै सबैभन्दा महत्वपूर्ण छ।"

उहाँ उठ्नुभयो र टेबलबाट एउटा पुस्तक ल्याउनुभयो — "मानव स्वास्थ्य र यौन शिक्षा"।

"हेर्न, यहाँ कन्डम, सुरक्षित यौन सम्पर्क, प्रजनन प्रणाली, सबैकुरा चित्रसहित उल्लेख गरिएको छ। यी कुरा पाठ्यपुस्तक भन्दा अझ सहज भाषामा छन्। घर लगेपछि पढ्न सक्छौ," मिसले पुस्तक हातमा राखिदिनुभयो।

"म जान्न चाहन्छु ताकि म गलत नबुझूँ, गलत नगरूँ," मैले भनें।

"त्यही चाहनालाई नै परिपक्वता भन्छन्, सुमन। के थाहा छ भने, धेरैजसो किशोरहरू जिज्ञासु त हुन्छन्, तर बुझ्न चाहँदैनन्। तिमी फरक छौ।"

उहाँले किताबको एउटा अध्याय खोल्नुभयो — "मानव प्रजनन प्रणाली"।

"सुन सुमन," मिस बोल्न थाल्नुभयो, "हाम्रो शरीरको अंगमध्ये केही अंगहरू प्रजननसँग सम्बन्धित हुन्छन्। यिनीहरूलाई हामी यौनाङ्ग भन्छौं।"

म चुपचाप सुन्दै थिएँ।

"पुरुषको मुख्य यौनाङ्ग हो—लिङ्ग। यो मूत्रमार्ग र प्रजनन प्रणाली दुवैसँग सम्बन्धित हुन्छ। यसको भित्रबाट शुक्राणु निस्कन्छ, जसले महिलाको गर्भाशयमा गएर अण्डाणुसँग भेट हुँदा गर्भ रहन सक्छ।" मिसले त्यसो भनिरख्दा मेरो कट्टु भित्र लिङ्ग ठूलो भइरहेको थियो।

मिसले चित्र देखाउँदै विस्तारमा बुझाउन थाल्नुभयो।

"महिलाको यौनाङ्गलाई योनी भनिन्छ। बाह्य भागलाई 'भल्भा' भनिन्छ, जहाँ छालाले छोपिएको हुन्छ। योनीमार्ग भित्रतिरको नली जस्तो हुन्छ, जुन महिनावारी, यौन सम्पर्क र सन्तान जन्मसँग सम्बन्धित हुन्छ।"

मैले पुस्तकको चित्र हेरेर बुझ्दै थिएँ। अबसम्म ती शब्दहरू टाढाका र अँध्यारो लाग्थे, आज तिनीहरू प्रस्ट हुँदै थिए। अनि सोचे, मिसको पनि यस्तै होला है। मलाइ एकाएक उत्तेजना बढेर आयो। नजिकै बस्नुभएको मिसको बासना फेरी नाकले लामो स्वास तानेर सुँघ्यो।

"यिनको कार्य केवल यौन सम्पर्कका लागि हैन, शारीरिक सन्तुलन, हार्मोन, प्रजनन स्वास्थ्य र स्वच्छता पनि हो। यो किताब पढ अनि सबै बुझ्छौ। नबुझ्दा म बुझाइदिन्छु।'

'हुन्छ मिस।', मैले मिसको हातबाट किताब लिदाँ उहाँको नरम औलाहरु छोइए। किताब लिएर म घर फर्के। अनि रातभरी बसेर सब पढेर सके। जति पढ्यो त्यति प्रश्नहरु थपियो।

भोलिपल्ट पनि क्लासमा मिसले मलाइ पढाएकै केही टपिक्सहरु पढाउनु भयो। नयाँ कुरा केही थिएन, बरु मलाइ पढाउँदा धेरै कुराहरु भन्नुभएको थियो।

बाटोमा फर्किदा मिसको पछिपछि दौडिए। 

'मिस। टन्नै कुरा सोध्नु छ आज पनि।', मैले भने।

'लुगा फेरेर आउ, अनि कुरा गरौला।', मिसले मिठो मुस्कान दिएर भन्नुभयो।

मिसको कोठामा पुगे। 

मिस कुर्सीमा थकाइ मेटाउँदै बसिरहनुभएको थियो। मिसको छोटो कट्टु यति छोटो थियो कि चाकको पुठ्ठोको तल्लो भाग देखिन्थ्यो। उफ। म त यत्तिकै नर्भस भए। मिसले मलाइ यस्तो बनाउन कै लागि यस्तो लुगा लगाउने गर्या हो कि? खै के हो।

हिम्मत गरेर सोधें, "मिस, त्यो किताब पढे तर कति कुराहरु सोध्न मन लागेको छ।"

उहाँ मुस्काउँदै फर्किनुभयो, "खुलस्त भन न सुमन, डराइराख्नु पर्दैन।"

मैले हल्का स्वरमा भने, "मिस, केटीहरूको स्तन किन ठूलो हुन्छ? सानो हुँदा त हुँदैन त?"

मलाई थाहा थियो यो प्रश्न अलिक असहज लाग्न सक्छ, तर मिसले मलाई झन् सहज बनाउनुभयो।

"यो राम्रो प्रश्न हो, सुमन। स्तन केटीहरूको शारीरिक विकाससँग सम्बन्धित हुन्छ। जब केटीहरू किशोरी उमेरमा पुग्छन्, तिनीहरूको शरीरमा एस्ट्रोजन भन्ने हार्मोनको मात्रा बढ्छ। यस हार्मोनले स्तनको ग्रन्थिहरूलाई सक्रिय बनाउँछ। त्यसले स्तनमा बोसो जम्मा हुन थाल्छ, अनि स्तन बिस्तारै विकसित हुन थाल्छ।

स्तन केवल सौन्दर्यका लागि होइन, तिनको मुख्य जैविक काम बच्चा जन्मिएपछि दूध दिने हो — त्यसका लागि नै स्तनग्रन्थिहरू काम गर्छन्।

केटीहरूको शरीरको संरचना, जीन, खाना र जीवनशैलीका आधारमा स्तनको आकार फरक–फरक हुन्छ।"

उहाँको कुरा शान्त, तर स्पष्ट थियो। मिसले थप्नु भयो:

"र एउटा कुरा सुमन, कसैको शरीर कस्तो छ भनेर जज गर्नु हुँदैन। हरेक शरीर फरक हुन्छ, र सबै प्रकारका शरीरहरू सम्मानयोग्य हुन्छन्।"

मैले टाउको हल्लाएँ। यति सजिलो भएर यस्तो कुरा बुझाउन सकिन्छ भन्ने मलाई लागेको थिएन। मिसले यो सबै भनिराख्दा छातीको सेक्सी क्लिभेजमा मेरो नजर पुग्यो। 

म संकोच मान्दै भन्दै थिएँ,
"मिस, एउटा कुरा बुझ्न मन लागेको छ... केटाहरू किन केटीहरूको... अंगहरू मन पराउँछन्?"

म एकछिन रोकिएँ, अनुहारमा लाज मिसिएको थियो।

मिसले हल्कासँग हाँस्दै भन्नुभयो,
"यस्ता कुरा खुलस्त सोध्न डराउनु पर्दैन, सुमन। खासमा यो पनि स्वास्थ्य शिक्षा कै हिस्सा हो। म बताउँछु, ध्यान देऊ है।"

उहाँको स्वर शान्त थियो, आँखा गम्भीर।

"जब केटा र केटी दुवै किशोरावस्थामा पुग्छन्, तब उनीहरूको शरीरमा विभिन्न यौन-हर्मोनहरू उत्पादन हुन थाल्छन् — केटामा टेष्टोस्टेरोन, केटीहरूमा एस्ट्रोजन। यी हार्मोनहरूले शरीरको विकास त गर्छन् नै, साथै मानसिक रुपमा पनि आकर्षण उत्पन्न गराउँछन्।

केटाहरू प्रायः शारीरिक रूपमा आकर्षित हुने स्वभावका हुन्छन्। उनीहरूका दिमागमा दृश्यले प्रभाव पार्ने हुन्छ। केटीहरूको शरीरमा हुने परिवर्तन — जस्तै स्तनको विकास, हिँडाइको तरिका, स्वर, अनुहार — यी सबै कुरा स्वाभाविक रूपमा आकर्षक लाग्न थाल्छन्।

यो आकर्षण चाहिँ कुनै खराब कुरा होइन, तर यसलाई कसरी बुझ्ने र व्यवहार गर्ने भन्ने कुरा चाहिँ महत्वपूर्ण हुन्छ।"

म चुपचाप सुनिरहेँ। मिसले अझै थप्नु भयो:

"केटाहरूले यस्तो आकर्षणलाई बुझ्न सिक्नुपर्छ — न कि केवल हेर्ने नजरले, तर सम्मान र समझदारीले। यौनिकता भनेको केवल शरीर मात्र होइन, भावना र जिम्मेवारी पनि हो। तिमी जस्तो बुझ्न चाहने केटाले त्यही अन्तर सिक्नुपर्छ।"

मैले भनेँ,
"धेरै कुरा बुझिन रहेछ, मिस। तर अहिले के–के कुराहरू दिमागमा मिल्न थालेको जस्तो लाग्दैछ।"

मिस मुस्काइन्,
"त्यही त हो सुमन, बुझ्ने मान्छेले प्रश्न गर्छ, अनि जवाफ खोज्छ। अनि जब थाहा पाइन्छ, त्यो थाहा स्वाभिमान बनिन्छ, लाज होइन।"

---

म केही समयदेखि सोचिरहेको कुरा मिससँग सोध्न चाहन्थें।

अन्ततः आँट गरेर सोधेँ,
"मिस, एउटा कुरा सोधूँ? तर अलिक अजीब लाग्न सक्छ…"

मिस हाँस्दै भन्नुभयो,
"तिमीलाई जानकारी लिनु छ भने के अजीब, के सामान्य? सोध न ढुक्क भएर।"

"हस्तमैथुन बारेमा... त्यो गर्नु गलत हो त? केही हानी हुन्छ?"

मिस एकछिन चुप लाग्नुभयो। लाग्यो, उहाँले शब्द सजाएर उत्तर दिन खोज्दै हुनुहुन्थ्यो। अनि भन्नुभयो:

"यो प्रश्न धेरै किशोरलाई हुन्छ, तर खुलेर सोध्दैनन्। तिमीले आँट गरेर सोध्यौ।

हस्तमैथुन भन्नाले आफ्नै यौनांग छुँदै यौन सन्तुष्टि लिने क्रियालाई जनाउँछ। यो एकदमै सामान्य र स्वाभाविक कुरा हो — किशोर अवस्थामा शरीरमा हुने हार्मोनका कारण यौन इच्छा बढ्न सक्छ, र मानिसहरूले यस्तो तरिका अपनाउँछन्।

स्वास्थ्य दृष्टिकोणबाट हेर्दा, सामान्य रूपमा र सन्तुलित रूपमा हस्तमैथुन गर्नुले कुनै हानि गर्दैन। बरु तनाव कम गर्न, निद्रामा सुधार ल्याउन, शरीर र भावना बुझ्न सहयोग पुग्न सक्छ।

तर यसलाई लत बनाउनु, अत्यधिक गर्न थाल्नु, वा अपराधबोधमा गरिरहनु चाहिँ समस्याको संकेत हुन सक्छ। साथै, अश्लील सामग्रीको अति प्रयोग पनि मानसिक स्वास्थ्यमा असर पार्न सक्छ।"

मैले गम्भीर हुँदै भनेँ,
"अनि... यो कुरा अरु कसैलाई भन्नुपर्छ त?"

उहाँ मुस्काइन्,
"शरीरसँग सम्बन्धित धेरै कुरा व्यक्तिगत हुन्छन्, सुमन। यो पनि तिमी आफैंलाई थाहा हुने, आफैंले बुझ्नुपर्ने कुरा हो। तर यदि कुनै शंका, समस्या, वा चिन्ता छ भने अरुलाइ सुनाउँदा नि हुन्छ।"

"अनि… केटीहरूले पनि गर्छन् त?"

मिसले सहज रूपमा भन्नुभयो,
"हो, यौन जिज्ञासा केवल केटाहरूमा मात्र होइन, केटीहरूमा पनि हुन्छ। यो मानव स्वभाव हो। तर हरेक व्यक्तिको अनुभव फरक हुन्छ। त्यसैले सबैलाई एउटै हिसाबले बुझ्नु मिल्दैन।"

 गहिरो सास फेरेँ। मिसको जवाफले मेरो मनमा रहेको द्विविधा केही हदसम्म हटेको थियो।

---

मिस, केटीहरू कसरी... मेरो मतलब, हस्तमैथुन गर्छन्?"
मेरो  स्वरमा लाज र डर मिसिएको थियो।

मिसले हल्कासँग मुस्काउँदै भनिन्,

"केटीहरूले हस्तमैथुन गर्दा, सामान्यतः उनीहरूले आफ्नो बाहिरी यौनांग — विशेष गरेर क्लिटोरिस (clitoris) — छुन वा मोल्ने गर्छन्। क्लिटोरिस एकदम संवेदनशील अंग हो, जसमा हजारौं संवेदना तन्तुहरू हुन्छन्, र त्यसको स्पर्शले यौन आनन्द मिल्छ।

कहिलेकाहीं उनीहरूले औंलाको प्रयोग गरेर, या हल्का दबाव वा घर्षणमार्फत त्यो संवेदनालाई बढाउँछन्। धेरैजसोले यो गतिविधि गोप्य रूपमा, एकान्तमा गर्छन् — र त्यो उनीहरूको लागि तनाव घटाउने वा आफूलाई बुझ्ने तरिका बन्न सक्छ।

महत्त्वपूर्ण कुरा के हो भने — यो कुनै 'गलत' काम होइन, यो शरीरप्रतिको जिज्ञासा हो। तर हरेक व्यक्तिको अनुभव फरक हुन्छ, त्यसैले सबै केटीहरूले हस्तमैथुन गर्छन् भन्ने होइन। जो गर्छन्, उनीहरूले पनि विभिन्न तरिकाले गर्ने गर्छन्।"

म शान्त थिए, सोचमग्न। अनि मिसले कसरी गर्नुहुन्छ भनेर सोध्न मन लाग्यो। तर आँट आएन।

'तपाइले भनेको कुरा कस्तो बुझ्या जस्तो लाग्छ। तर यस्तो कुरा त गरेर नै थाहा हुने कुरा होला है, बुझ्दा पनि कता कता नबुझेको जस्तो लाग्ने रहेछ।', मैले भने।

'अँ, समय आएपछि आफै बुझिदै जान्छ। तिमीले आफै गरेर पनि हेर्न सक्छौ।', मिसले भन्नुभयो।

'अँ, मैले गरेको छु..', मैले भने।

'ए हो र, अनि थाहा रहेछ त तिमीलाइ।', मिसले उत्साहित हुँदै भन्नुभयो। मलाइ लाज लाग्यो।

'अँ, एकवर्ष जस्तो भयो.. मलाइ डर चाही लागेको थियो.. मैले दिनदिनै गर्ने भएर।'

'दिनदिनै.. ओहो.. धेरै गर्ने रहेछौ। बानी नपार है धेरै गाह्रो हुन्छ पछि।', मिसले भन्नुभयो।

मिस, एउटा कुरा सोध्न मन लाग्यो... अलि लाज लाग्छ, तर भन्नैपर्छ जस्तो लाग्यो।"

मिस मुस्काइन्।

मैले अलि हिचकिचाउँदै भने,
"के हस्तमैथुन गरे लिङ्गको आकार बढ्छ? साथीहरू यस्तो भन्छन्..."

मिसको मुस्कान यथावत रह्यो — न जिस्काउने, न अप्ठ्यारो हुने।

"सुमन, यो प्रश्न धेरै केटाहरूको मनमा आउँछ। तर यसको उत्तर विज्ञानले धेरै स्पष्ट ढंगले दिएको छ।"
"हस्तमैथुनले लिङ्गको आकार बढाउँछ भन्ने कुरा सत्य होइन।"

"लिङ्गको आकार मुख्यतः आनुवंशिक (genetic) कुरामा भर पर्छ — तपाईंको शरीरमा हुने हार्मोन, र जन्मदेखि हुने शारीरिक संरचनाले यो निर्धारण गर्छ।
हस्तमैथुन भनेको स्वाभाविक यौन व्यवहार हो, जसले तनाव घटाउन, निद्रा सुधार्न, र शरीरबारे बुझ्न मद्दत गर्छ। तर यसले लिङ्गको आकारमा स्थायी परिवर्तन ल्याउँदैन।"

"अनि कहिले काहीं त यस्तो सुन्छु — धेरै गर्‍यो भने सानो हुन्छ भनेर पनि। त्यो कति साँचो हो?"

"त्यो पनि मिथ्या हो। धेरै हस्तमैथुन गर्दा लिङ्गको स्थायी रूपमा सानो हुने कुरा वैज्ञानिक दृष्टिले गलत हो। कुनै पनि अंगमा प्रयोग हुँदा अस्थायी रूपमा केही असर हुन सक्छ — जस्तै थकान — तर स्थायी असर हुँदैन, यदि सफा, सुरक्षित र सन्तुलित तरिकाले गरिन्छ भने।' 

मैले टाउको हल्लाए। मेरो लिङ्ग कट्टु भित्र ठिङ्ग भएको थियो। 

'तिमीलाइ चिन्ता किन लाग्यो? दिनदिनै गर्छौ भनेको छौ, सानो भयो?', मिसले जिस्काउँदै भन्नुभयो।

'नाइँ...ठूलो...भयो।', मैले भने।

'हो र!  हाहा..' मिस हाँस्नुभयो। मलाइ लाज लाग्यो।

---

"केटीहरूको बासना, विशेष गरेर साबुन लगाएको जस्तो, शरिरबाट आउने गन्ध, त्यो किन केटाहरूलाई मन पर्छ होला? अनि त्यो बासना वास्तवमै कहाँबाट आउँछ?"

मिस केही बेर सोचिन्। उनको मुस्कान अझै थियो, तर अब त्यसमा गम्भीरता मिसिएको थियो।

" मानव शरीरको गन्ध, जुन बासना जस्तो लाग्छ, त्यो सामान्य जैविक प्रक्रिया हो।"

"महिलाको शरीरबाट आउने बासना दुई तरिकाबाट आउँछ — एक त स्वाभाविक शरिरको पसिना र हार्मोनले उत्पन्न हुने गन्ध, जुन 'फेरोमोन' (pheromone) भनिने जैविक तत्वको कारण हो। अनि अर्को तर्फ, साबुन, लोशन, शैम्पू जस्ता बाह्य सुगन्धित पदार्थहरूबाट पनि हुन्छ।"

सुमनले चिया चुस्दै सोध्यो,
"फेरोमोन? त्यो के हो मिस?"

"फेरोमोन भनेको हाम्रो शरीरले उत्पन्न गर्ने एक प्रकारको रासायनिक सन्देशवाहक हो, जुन स्वेद ग्रन्थिबाट निस्कन्छ। यो गन्ध तिर विशेष संवेदनशील हुने नाकका स्नायुहरूले महसुस गर्छन्। कहिलेकाहीँ हामीलाई कुनै व्यक्तिको गन्ध विशेष प्रिय लाग्न सक्छ — त्यो उनीहरूको फेरोमोन तत्त्वसँग हाम्रो शरीरको प्रतिक्रियाको कारण हो।"

"यो बासना एकदम व्यक्तिगत कुरा हो — केही मानिसलाई मन पर्न सक्छ, केहीलाई नपर्न सक्छ। आकर्षण सिर्जना गर्ने यिनै शरीरको स्वाभाविक संकेत हुन्।"

'मलाइ त तपाइको बासना एकदम मन पर्छ। तपाइको फेरोमोनसंग मिलेको भएर होला है?', मैले सोधे।

मिस मस्किनुभयो गाला रातो हुने गरी।

'तिमीले मलाइ मन नपराउ है धेरै।', मिसले मेरो कुममा कुमले घच्चा लगाउँदै भन्नुभयो।

'किन नि?'

'तिमी भर्खर १४-१५ पुग्यौ। तिम्रो उमेर भएको छैन नि यस्तो कामको लागि।'

'नाइँ, अघि नै तपाइले हर्मोनले गर्दा हुने सामान्य प्रक्रिया भनेको झन्..'

'सामान्य त हो की, तर तिमीले मलाइ मन पराएको कुरा बाहिर थाहा भयो भने तिमीलाइ र मलाइ दुवैलाइ गाह्रो हुन्छ, बुझ्यौ।'

'अँ, त्यो त मलाइ थाहा छ। यो कुरा त म कसैलाइ भन्दिन। तपाइले पढाउनु भएको कुरा पनि कसैलाइ सुनाएको छैन, सुनाउँदिन पनि। मलाइ तपाइसंग बस्न कुरा गर्न मन पर्छ। अरुलाइ सुनाएर यो सबैकुरा गुमाउनु छैन मलाइ।', मैले भने।

'मलाइ पनि तिम्रो माया लाग्छ, त्यही भएर त यसरी तिमीलाइ पढाउँदै छु नि।', मिसले भन्नुभयो।

मेरो मुटुको ढुकढुकी बढ्यो।

'मिस, तपाइले भन्दा बढी म माया गर्छु।'

'किन?'

'किनकी, म तपाइलाइ जहिल्यै सम्झिरको हुन्छु। बिहान, दिउँसो, बेलुका, राती। एकदम मन पर्छ तपाइ।'

'के सम्झिन्छौ मेरो बारेमा?', मिसले भन्नुभयो।

'नाइँ त्यो त भन्न लाज लाग्छ।'

'भन न। जे भनेपनि हुन्छ। म राम्रै मान्छु जसरी भनेपनि।', मिसले हौस्याउनु भयो।

'मलाइ तपाइको बासना एकदम मन पर्छ। अनि तपाइको अनुहार, ओठ अनि आँखा मन पर्छ। अनि तपाइले कुर्ता लगाउँदा सुरुवाल भित्र देखिने आकार मन पर्छ। अनि म तपाइको छातीको बारेपनि सोच्छु।'

'अबुइ केटो त। तिमीलाइ म एउटा प्रश्न सोध्नु नढाँटी भन है। म कत्ति पनि रिसाउँदिन तिमीले नढाँटी उत्तर दियौ भने।', मिसले भन्नुभयो।

मैले टाउको हल्लाए। मनमा एकखाले डर पैदा भयो। मैले मिसले सोध्ने प्रश्न अनुमान गरिसकेको थिए।

'केही हप्ता पहिले मेरो कोठाबाट लुगाहरु हराउने गरेको थियो.. कतै तिमीले लगेको थियौ कि?'

मैले टाउको हल्लाए। डराइ डराइ। रिसाएर मिसले घर जा भन्नुभयो भने?

मेरो अनुहारको भाव पढेर भन्नुभयो, 'रिसाको छैन.. के लुगा लगेको नि?'

'पेन्टी।', मैले उत्तर दिए। अनि ती पेन्टीको बासना फेरी याद आयो।

'किन नि?', मिसले सोध्नुभयो मधुर स्वरमा।

'बासनाको लागि।'

'अनि?'

'अनि...बासना अनि.... चलाउन।', मैले भने।

'हस्तमैथुन गर्न?', मिसले स्पष्ट पार्न सोध्नुभयो।

'हजुर..', मैले डरले सानो स्वरमा भने।

'रिसाको छैन म, नडराउ... अनि भोलिपल्ट फिर्ता ल्याएर अर्को लैजान्थ्यौ?'

'अँ...'

'मागेको भए म दिइहाल्थे नि, चोरेर लैजानु पर्थ्यो त!', मिसले मस्किदै भनेपछि मेरो मन बल्ल हल्का भयो।

'लाज लाग्ने कुरा थियो...कसरी माग्नु।'

'अब नि लाज लाग्छ मसंग, अहिले भएको भए माग्न सक्थ्यौ?'

'नाइँ, अहिले पनि लाज त लागिहाल्छ नि।', मैले भने।

'ल आज तिमीले आफै छानेर लैजाउ, चोर्नु पर्दैन। बुझ्यौ?', मिसले भन्नुभयो।

'साच्चै?'

'अँ साच्चै, ल आउ।', मिस उठेर आफ्नो सुत्ने कोठामा छिर्नुभयो अनि म पनि संगै छिरे।

'यहीबाट लैजान्थ्यौ?', डोरीमा झुन्ड्याइएको पेन्टी देखाउँदै भन्नुभयो।

'अँ।'

'ल छान त एउटा, कसरी छान्छौ?', मिसले मस्किदै भन्नुभयो।

लाज, अप्ठ्यारो, डर सबै मिश्रित भावनाहरु दबाउँदै मैले एउटा रातो पेन्टी उठाए। अनि सुँघे। साबुनको बासना, भर्खरै धोएको। अर्को उठाए अनि अर्को उठाए। सबैमा साबुनको बासना मात्र थियो।

'भएन?', मिसले मस्किदै सोध्नुभयो। 

'नाइँ। सबैमा साबुनको मात्र गन्ध छ। तपाइको बासनानै छैन।'

'हाहा.. कसरी हुन्छ त सबै धोएर राखेको हो।' मिसले हाँस्दै भन्नुभयो। कस्तो गिज्याएको जस्तो फिल भयो।

मिससंग यी सब कुरा भएर हो या हाम्रो सम्बन्ध नजिक भएको भएर हो, मिस यी दिनहरुमा मसंग निकै फ्र्याङ भएको महसुस हुँदैथियो। त्यो १ वर्ष अघि पढाउन आएकी मिस त यस्ती छदै थिइनन्। सायद अनकन्टार गाउँको सहज वातावरण जहाँ खासै मान्छेहरुको घुँइचो छैन, त्यही कारण पनि यस्तो स्वतन्त्र व्यवहार गर्न थालेकी हुन की?

मैले अनुहार मलिन बनाएको देखेर मिसले थप्नुभयो, 'ल निराश नभौ, म दिइहाल्छु नि।', मिसले मेरो गाला पो मुसार्नु भयो।

मैले अनुहारमा मुस्कान ल्याए।

'उता फर्क त एकछिन।', भन्नुभयो।

म अर्कोतिर फरक्क फर्किए। एकैछिन लुगाको खस्याक खुसुक आवाज सुने। 

मिसले मेरो कुममा छोएर अगाडी घुमाउनु भयो। मिस तिर फर्के। 

मिसको हातमा कालो पेन्टी थियो। मेरो हातमा थमाइदिनुभयो। पेन्टी तातो थियो।

मैले नाकमा लगेर सुँघे। ओहो, बासना यस्तो ताजा थियो कि मिसको शरीरको तातोपन समेत थियो। एकै सेकेन्टमा मेरो कट्टु भित्र सिनिक्क भयो, अनि ठिनिक्क ठन्कियो।

'कस्तो लाग्यो?'

'मैले खोजेको जस्तै छ। ठ्याक्कै। एकदम मिठो बासना। तातो किन छ?'

'लगाएकै पेन्टी फुकालेको, अनि तातो त भइहाल्छ नि।'

मिस मेरो नजिकै आउनुभयो, अनि मेरो पाखुरा समातेर मरो हात माथी उठाउनु भयो। मैले हातमा समाइराखेको पेन्टी आफैले सुँघ्नुभयो।

'तिमीलाइ यस्तो मिठो लाग्यो यो गन्ध?'

'गन्ध होइन बासना!', मैले भने।

मिस मस्किनु भयो। यति नजिकबाट मिसलाइ मैले कहिल्यै देखेको थिइन। अनुहार टु अनुहार। यस्तो चम्किलो चिल्लो छाला, नजिकबाट नियाल्दा पनि कुनै खोट छैन। ठूला आँखा, काला मिलेका आँखीभौ, अनि सेतो सर्लक्क परेको घाँटी अनि टिसर्ट भित्र देखिएको क्लिभेज, कति चिल्लो उफ! शरीरको तातो बासना मेरो नाकमा ठोक्कियो। पेन्टीको भन्दा कडा बासना थियो। बिचरा पेन्टीमा त शरीरको केही बासनामात्र थियो होला, वास्तविक स्रोत त त्यही कामुक सुन्दर शरीर न हो, किन नबनाओस त मलाइ यस्तो औडाह!

'तिमीलाइ थाहा छ नि यो कहाँ बाट निस्किएको हो?'

'थाहा छ। जहाँ बाट निस्किएको हो, त्यो मिठो ठाउँ हो।'

'फोहोरी ठाउँबाट निस्किएको हो।'

'तपाइको लागि होला, मेरो लागि त सबैभन्दा मिठो ठाउँ हो, मनमोहक, आकर्षक ठाउँ।'

'देख्या छौ र?', मिसले जिस्काउनु भयो।

'नाइँ।'

'देख्नु हुन्न, उमेर नपुगि।', मिसले कुरा मोड्नुभयो।

मैले केही उत्तर दिन सकिन।

'अब के गर्छौ यसलाइ?', सोध्नुभयो।

'सुँघ्छु.. अनि...'

'अनि... हस्तमैथुन गर्ने?'

'अँ...त्यही।', मेरो गाला रातो भयो, सायद लिङ्ग पनि रातै भयो होला, यसरी रिनिक्क जो भएको छ।

'अनि घर गएर गर्छौ?'

'अँ, राती सुत्ने बेला।'

'यहि गर अब, किन राती कुर्छौ।'

'यही?'

'बाथरुममा भनेको लाटा!', मेरो टाउकोमा प्याट्ट पार्नुभयो। कत्रो आशा जागेको थियो झन्।

'नाइँ, अप्ठ्यारो लाग्छ।'

'केही हुन्न, म केही भन्दिन जाउ गरेर आउ।'

'नाइँ डर लाग्छ.. फिलिङ्स नै आउँदैन।'

'यही गर्यौं भने फिलिङ्स् आउँछ?'

'आउँछ होला.. लाज चाही लाग्छ।'

'यही गर.. म हेर्दिन।'

'नाइँ नाइँ...', मेरो गाला झन् रातो भयो। त्यतिसम्मको आँट आएन। कसरी देखाउने आफ्नो गुप्ताङ्ग?

'केही हुन्न, कट्टु नखोली गर्न मिल्छ।'

'नाइँ के।', मैले जोड गरे।

'किन गर्न मिल्दैन भन त?'

'अर्कै छ कुरा..'

'के कुरा..'

'पेन्टी सुँघेपछि, पेन्टीले नै समातेर गर्न मन लाग्थ्यो...त्यसैले।'

'हाहा.. समात न त पेन्टीले नै... तिमीलाइ नै दिएको हो, जे गरे पनि केही भन्दिन म...।'

'साच्ची.. तर मैले एउटा होइन दुइटा पेन्टी चोर्थे...।'

'दुइटा किन नि?'

'एउटाले समात्न अनि अर्को सुघ्न..।'

'सबै पेन्टी धोएको छ, हुन्छ?'

'नाइँ, तपाइकै बासना भएको चाहिन्छ।'

'त्यस्तो त केही छन् अब, के गर्ने त?', मिसले मेरो समस्या बुझेर समाधान गर्ने उपाय सोच्न थाल्नुभयो।

'खै.. बासना आउने जे भएपनि हुन्छ।', मैले भने।

'यो हुन्छ? चेक गर त।', मिसले आफ्नो हात उठाएर काखी देखाउनु भयो। सफा चट्ट चिल्लो थियो। सायद सेभ गर्नुभएको होला।

म बिस्तारै काखी तिर झुके। यस्यो मनमोहक बासना, पेन्टीको भन्दा बढी सुगन्धित अनि तातो। सायद स्रोत यही यो सबै बासनाको।

'अँ हुन्छ।',मैले बिस्तारै भने।

'ठिक छ। म हेर्दिन। बत्ति निभाइदिन्छु।', बाहिर झमक्कै अध्यारो थियो। बत्ति निभाएपछि त पुरै अन्धकार भइहाल्यो। अध्यारोमा आँखा केही बेरमा एडजस्ट भएपछि मिसको शरीरको आकृति हल्का देखिन थाल्यो। तर ती चम्किला आँखा नदेखिएपछि लाज र डर मनमा आएन। 

'गर न त।'

'ल', भन्दै मैले कट्टु तल सारेर ठन्किएको लाडोलाइ पेन्टीले समाते। 

'कट्टु खोलेको?'

'अँ।'

अनि बिस्तारै मिसको शरीर तिर झुके। मिसले मलाइ कतै छुनुभएको थिएन। बस मैले मिसको काखीमा नाकले सुँघे। अनि त एक्कासी चिप्लो पानी झरिहाल्यो। बिस्तारै हल्लाउन थाले। आज त कल्पना पनि गर्नुपरेन। निकै ठन्किसकेको थियो।

'मिस। मलाइ पेन्टी चुस्नु पर्थ्यो.. यहाँ पनि गर्न मिल्छ?', मैले लाडो चलाउँदै सोधे। मिस यति नजिक उभिनुभएको थियो कि हातले लाडो चलाउँदा मेरो हातहरु मिसको साँप्रामा ठिक्किन्थ्यो, झन् बढी उत्तेजना आउँथ्यो ती कोमल साँप्रामा स्पर्श हुँदा।

'मिल्छ गर...'

मैले जिब्रोले मिसको काखी चाटे, यसरी चाटे कि भोकाएको मान्छेले फलको रस चाटेझै। काखीको सबै नुनिलो पसिना जिब्रो भरी लाग्यो। ठ्याक्कै त्यस्तै मिठास पेन्टीमा पनि हुन्थ्यो। तर यो त कति मिठो मिठो। 

'उफ..काउकुती लाग्यो।', मिसले हाँस्दै भन्नुभयो।

मैले मिसको काखी उत्तेजनामा आएर घ्वाप्पै मुख भित्र छिराए, अनि जिब्रोले चाट्न थाले।

'बिस्तारै बिस्तारै, काउकुती लाग्यो।', काउकुती लागेर मिस निहुरिनु भयो।

अनि मैले बिस्तारै चाट्न थाले। चाट्दै निल्दै। तर जति चाटपछि उस्तै बासना आइराख्थ्यो। कस्तुरीको जस्तो नाभी, मिसको काखीमै छ जस्तो लाग्ने।

मैले जोड जोडले हल्लाउँदा लिङ्गको टुप्पा मिसको साँप्रामा ठोकिन्थ्यो। मिस पछाडी हट्नुभएन, अनि मैले पनि त्यसै गरिराखे। सायद साँप्राभरी चिप्लो पानी लागिसकेको थियो। पेन्टीले समाउन गाह्रो हुन थाल्यो। पेन्टी भुइँमा फालिदिए अनि केवल हातले मात्र हल्लाउन थाले। मेरो स्वास तेज हुँदै थियो। अनि मिसले पनि छिटो छिटो स्वास फेर्दै हुनुहुन्थ्यो। काखीको तापमान पहिले भन्दा बढेको थियो, मिसको पुरै शरीरबाट नै तातोबाफ आएजस्तो थियो, बासना पुरै शरीरबाट निस्केको थियो।

काखी चाट्दा मेरो थुकले पुरै लतपतिएर मिसको काखीबाट तल झरिरहेको थियो। अनि मैले निकालेको चिप्लो पानी साँप्रामा लतपतिएको थियो। छिटो छिटो... फ्याट फ्याट...को आवाजसंग मैले भित्रैबाट आनन्दित भएर बाहिर निकाले, गोली झै अगाडी गयो। सायद मिसको शरीरमा लाग्यो होला। 

'भयो?'

'अँ..', थाकेको स्वरमा भने।

मिस बत्ति बाल्न जानुभयो। मैले कट्टु लगाइहाले। झारेपछि त लाज पो लाग्यो।

मिस मेरो नजिक आउनुभयो। मैले तल हेरे, मिसको कट्टु अनि साँप्राभरी सेतो बाक्लो टाँसिएछ। मैले पेन्टी भुँइबाट उठाए।

'म गर्छु लेउ।', भनेर मिसले आफ्नै पेन्टीले साँप्राहरु पुछ्नुभयो।

'मज्जा आयो?'

'अँ...एकदम धेरै।'

'अब?', मिसले सोध्नुभयो।

'अब खै.... मलाइ पेन्टी दिनु न अर्को छ भने।', मैले मागे।

'अर्को छैन, के दिउ त? आज लगाउँछु अर्को अनि भोलि दिउला हुन्न?'

'ब्रा भएनि हुन्छ।', मैले भने।

'यो केटो त, नसक्ने!'

मिस फरक्क अर्को तिर फर्कनु भयो। अनि टिसर्ट फुकाल्नुभयो। अनि ब्रा फुकाल्नुभयो। मिसको नाङ्गो ढाड, उफ म त काप्न पो थाले। फेरी ठिनिक्क भयो। कट्टु नै छेड्ला जस्तो।

टिसर्ट लगाउनु भयो अनि अगाडी फर्कनुभयो। नजर छातीमा गइहाल्यो टाइट टिसर्टमा दुइ मुन्टा रिनिक्क बाहिरै निस्केला झै छेड्न खोज्दै थिए।

मिसले मेरो हातमा ब्रा थमाउनु भयो।

'मिस, अर्को काखीको बासना यसमा लगाउँछु है।',मैले भने।

'ल..'

मैले ब्राको नरम भाग मिसको अर्को काखीमा रगडे, मिस निकै तातेर बस्नुभएको थियो। काखीको टन्नै पसिना ब्राले सोसिदियो। ब्रा सुघे। ब्राको बासना फरक थियो। सुगन्धित तर काखीको भन्दा फरक। ब्राको एउटा ठाउँबाट छातीको बासना अनि अर्कोबाट काखीको बासना.. उफ!

'मिस घर जानु अघि, यो काखी पनि सुँघ्छु नि है...'

'ल सुँघ'

अनि म घोप्टिहाले काखीको बासना लिन। हात अनायासै कट्टु भित्र छिर्यो।

हात चल्न थालेसंगै मैले काखी बिस्तारै चाट्न थालिहाले।

'कस्तो मन परेको होला यो केटालाइ!', मिसको आवाजमा मधुरता थियो। 

यो पटक त मिसको गोरो छाला पनि देख्न सक्थे। अनि आँखको माथिल्लो भागबाट मिसको अनुहार पनि। मिस मेरो हर्कत हेर्दै हुनुहुन्थ्यो। अनि म बोका झै मिसको शरीरको त्यो सुगन्धित अंगको फाइदा लुट्दै थिए। मिनेट पनि लागेन, मेरो कट्टु भित्रै ह्वाल ह्वाल भयो। कट्टु पुरै भिज्यो। मिसले त्यही कालो पेन्टी दिनुभयो। कट्टु भित्र छिराएर पुछ्न मिल्ने पुछे। रातीको समय कसले देख्छ र।

'अब घर जाउ, ढिलो भइसक्यो।' मिसले भन्नुभयो। मिसको ब्रा हातमा पोको पारेर म खुरुरु बाहिर निस्केर घर तिर लागे। त्यो रात फेरी सुत्ने बेला त्यो ब्राको काम आयो। 

भोलिपल्ट कक्षामा मिससंग आँखा जुधाउनै लाज लाग्यो। घोसेमुन्टो लगाएरै कक्षा सक्दिए। घर फर्किने बेला मिसले बाटोमा बोलाउनु भयो, 'के भयो तिमीलाइ, लाज लाग्यो क्या हो?', मिसले जिस्काउँदै भन्नुभयो।

मलाइ अझै लाज लाग्यो।

'लुगा फेरेर आउ, मेरो ब्रा फिेर्ता दिनुपर्दैन?', मिसले भन्नुभयो।

'हुन्छ। ल्याउँछु।', भनेर म दगुरेर भागे।

घर पुगेपछि एकछिन त नजाउँ जस्तो लाग्यो। मिसको ब्रा हातमा पर्यो अनि नाकले बासना लियो। त्यसपछि त आँट आइहाल्यो।

गए कुँदेर। 

ढोका भित्र छिर्नासाथ देखे, कालो कट्टु अनि मात्र कालो ब्रा। मिसको यो ड्रेस देखेर मेरो मुड नै माथी पुगिहाल्यो। 

'म दिनदिनै नुहाउँथे, तर आज बिहान नुहाएको छैन। त्यसैले हिजो अनि आज दिनभरको पसिना ज्यान भरी छ। फोहोरी भएर बसेको छु। त्यसैले लुगा फोहोर नहोस् भनेर यत्ति मात्र लगाएको हो।', मिसले मेरो नजर सबै शरीर तिर दगुरेर देखेर कारण बताउनु भयो।

'सेक्सी देखिनुभएको छ।'

'के हो सेक्सी भनेको थाहा छ?', मिसले सोध्नुभयो।

'राम्री भनेको होला।'

'होइन, सेक्सी भनेको हेर्दा नै सेक्स गर्न मनलाग्ने भनेको हो।'

'ए, मलाइ थाहा थिएन।', मैले भने।

'मलाइ हेर्दा सेक्स गर्न मन लाग्छ?', मिसले जिस्कनुभयो।

'खै.... अँ... खै मलाइ थाहा छैन।', मैले दुवै थरी उत्तर दिए आत्तिएर।

'हुँदैन गर्न यो उमेरमा। पढ्ने उमेरमा अनेकथरी गर्न हुन्न, बुझ्यौ। मन त के-के लाग्छ लाग्छ नि।', मिसले कुरा फेर्नुभयो।

म एकछिन चुप बसे। मनमा एउटा प्रश्न ज्यादै खड्किरहेको थियो।

'तपाइले गर्नुभएको छ?'

'के? सेक्स?'

'अँ।'

'तिमीलाइ जान्न मन लाग्यो मेरो बारेमा?'

'तपाइको बारेमा सबैकुरा जान्न मन लाग्छ मलाइ।'

'अँ, गरेको छू मैले।'

'कहिले?'

'मेरो ब्वाइफ्रेन्ड थियो भनेको थिए नि, उसैसंग १-२ वर्ष पहिले।'

'के गर्नुभयो?'

'सेक्स।'

'नाइँ, के-के कसरी भन्नु न।'

'किस गरे, हग गरे, अनि सेक्स गरे।'

'मज्जा आयो?'

'हाहा.. अँ मज्जा आयो।', मेरो प्रश्न सुनेर मिस हाँस्नुभयो।

'तपाइ भर्जिन होइन?'

'अँ, सेक्स नगरेसम्म हो भर्जिन हुने।'

' तपाइले विहे नगर्दै किन सेक्स गर्नुभएको नि?'

'खै.. विहे हुन्छ जस्तो लागेको थियो त्यो बेला, पछि ब्रेकअप भयो।', मिसले भन्नुभयो।

'दुख लाग्दैन?'

'लाग्दैन अब, बिर्सिसके धेरै कुरा।'

'मलाइ त विश्वास नै लाग्दैन, म तपाइसंग यसरी कुरा गर्दै छु भनेर।'

'किन?'

'तपाइ जस्तो राम्री केटी यो गाउँमै छैनन्। स्कुलमा पनि सबैले तपाइलाइ नै मन पराउँछन्। यस्तो मान्छेसंग म यसरी संगै बस्न, कुरा गर्न पाउँछु जस्तो सपनामा मात्र सोच्या थिए।'

'सपनामा सोच्या थियौ?'

'अँ,.. सपनामा त सोच्या थिए। एउटा कुरा भनुँ?', मैले सोधे।

'सोध।'

'मैले अहिलेसम्म तपाइलाइ बाहेक अरु केटीको बारेमा कल्पना पनि गरेको छैन। तपाइ पढाउन आएपछि नै हो मैले राती राती चलाउन सिकेको.. मलाइ त्यस्तो केही कुरा गर्न आउँथेन पहिले।'

'त्यस्तो मन पर्छ म?', मिसले मायालु स्वरमा भन्नुभयो। अनि मतिर नजिक सर्नुभयो। मिसको साँप्राहरु मेरो साँप्रामा जोडिने गरी।

'मलाइ तपाइलाइ छुन मन लाग्छ, बासना सुघ्न मन लाग्छ।'

'म नआएको भए तिमीले यसो सबैकुरा यो उमेरमा सिक्ने थिएनौ। है? मैले गर्दा बिग्रेछौ तिमी।', मिसले भन्नुभयो।

'नाइँ, बिग्रेको छैन। तपाइले भन्नुभएको थियो सामान्य कुरा हो यो उमेरमा भनेर।'

'मलाइ छोएर केही पनि गरी बस्न सक्छौ?'

'छुन दिनुहुन्छ?'

'हिजो जस्तै काखीमा छुन पाउँछौ, तर तिमीले आफ्नो नचलाइ बस्नुपर्छ।', मिसले शर्त राख्नुभयो।

'हुन्छ।', मिसको बासनाले भरिएको जिउ छून पाउने भएपछि जे गर्न पनि तयार।

मिसले आफ्नो हात माथी गरेर काखी देखाउनु भयो। त्यो मस्त बासना र स्वाद लिन अगाडी झुके। मिसको आधा स्तन र क्लिभेज ठिक मुनी देखिएको थियो। मैले मिसको काखीमा चुप्पा खाए। अनि त्यो मिठो बासनाको रापमा रापिदै, त्यो नुनिलो काखीको स्वाद चाट्न थाले। काउकुती लागेर बेला बेला मिसको शरीर बटारिन्थ्यो। मैले मिसको पाखुरा समातेर काखीको स्वाद लिन थाले।

मुख र जिब्रो गलिसक्दा सम्म म चाटिरहेको थिए।

'थकाइ लाग्यो?'

'अँ।'

'बस एक छिन।', मिसले भन्नुभयो। मिसको काखी थुकले च्यापच्याप भएको थियो।

म साइडमा बसे। कट्टु मिलाए।

'गाह्रो भयो?'

'हजुर..मिस। चलाम?' मैले लजाउँदै भने।

'हुँदैन... चलाउने हो भने मलाइ छुन पाउँदैनौ।',मिसले बन्देज लगाउनु भयो।

मैले टाउको हल्लाए।

'अर्कोमा गर्छु नि।', मैले मिसको पाखुरा समात्दै भने। 

'पख भित्र सुतेर गर्ने, मेरो हात गल्यो।', मिसले भन्नुभयो। मिसको पछिपछि म मिसको कोठमा छिरे। मिस खाटमा सुत्नुभयो। उत्तानो।

सेता साँप्रा लरक्क पसारेर, मिसले मलाइ साइडमा तान्नुभयो, अनि मुख काखीमा पर्ने गरी घोप्टो परेर सुतेर मिसको काखीमा मुख गाढे। यसरी सजिलो हुने रहेछ। काखीको मस्त बासना अनि नुनिलो पसिनाको स्वाद, निकै बेर चाटिरहे। कट्टु भित्र ठन्किएर मिसको ओछ्यानमा दबिइदा, मस्त मज्जा फिल भएको थियो।

थाकेपछि म मिसको बासना आएको काखीमै नाक राखेरै सुतिरहे। मिस चुपचाप उत्तानो सुत्नु भएको थियो।

'अझै गर्छौ?'

'गर्छु, जति गरेपनि पुग्दैन।', मैले भने।

'खुट्टामा गर्छौ?'

'अँ, जता पनि गर्छु।'

'खुट्टामा गर ल, यहाँसम्म जता गरेपनि हुन्छ।', मिसले आफ्नो कट्टुको थोरै माथी सारेर देखाउँदै भन्नुभयो। मिसले भित्र लगाउनु भएको सेतो पेन्टी झुलुक्क देखियो। साँप्राको कास देखे। शरीरनै झिनिन्न भयो।

'बत्ति बालेर आउ न।', मैले मिसको साँप्राहरु हेर्दै थिए। अनि झ्यालतिर हेर, अध्यारो भइसकेको थियो। झ्याउँकिरीको आवाजहरु बढ्दै थिए।

उठेर गए, बत्ति बाल्न। बत्तिको प्रकाशमा मिसको सेता साँप्राहरु चिल्लो देखिएको थियो। 

म खाट तिर फर्किदै थिए। कसैले बोलाएको आवाज आयो, 'मिस?'

मैले आवाज चिनिहाले।

चोरी औलाले मुख थुन्दै मलाइ नबोल्न इशारा गर्नुभयो। अनि बाहिर निस्कनुभयो।

'सुमन आएको छ?'

'आएको थियो। अघि नै निस्किसक्यो।', मिसको जवाफ सुने।

'यो केटो पनि गाउँ डुलेरै हिड्ने भयो।', मैले बाउले भनेको सुने।

मिस ढोका लगाएर भित्र आउनु भयो।'

'के भनेर आएको थियौ। खोज्दै आउनुभएको छ तिम्रो बा।'

'तपाइसंग पढ्न जान्छु भनेर आएको थिए।', मैले भने।

'नदेख्ने गरी जाउ है।'

'ल..मिस पेन्टी दिनु न।', मैले बिर्सेको थिइन।

'ए! ल ल ।', मिस मुसुक्क हाँस्नुभयो।

अनि फरक्क पछाडी फर्कनुभयो। कट्टु त पेन्टी एकैसटमा खोल्नुभयो। मलाइ पछाडी फर्कि पनि भन्दै नभनि।

उफ, ती चाकका पुठ्ठाका गोलाहरु! भकुन्डो जस्तो गोलो, पुट्ट, थोरै लचक लचक गर्दै हल्लिने। कति सफा अनि कति सेतो। बेलुन फुक्दा रबर तिनिन्क तन्किएर चिल्लो देखिन्छ नि त्यस्तै। लाग्थ्यो अनि ती पुठ्ठोलाइ बाहिरको छालाले कसेर राखेको छ। सेतो छाला तिनिन्क तन्किएर चिल्लो भएको छ। अनि त्यहीबाट ती मोटा चिल्ला सेता साँप्रा तल भुइँसम्म तिनिक्क तन्किएको छ। अनि मात्र केही झणको लागि, जब मिसले पेन्टी फुकाल्दै खुट्टाबाट निकाल्नक लागि थोरै खुट्टा उचालेर झुक्नुभयो, तब मैले देखि झुलुक्क देखे। कि दुइ साँप्राको बिचमा भुक्क उठेका गुलाबी ओठहरु। वस् मिस उठिहाल्नुभयो। अनि चाकका पुठ्ठाहरु आपसमा जोडिए अनि ती ओठहरु फेरी दृश्यबाट छेल परे। केही क्षणको लागि त समय नै रोकिएजस्तो भयो। मुटु जोडले ढुकढुक गर्यो।

मिसले पेन्टी हातमा लिनुभयो। अनि कट्टु लगाउनु भयो। यो पटक भने त्यो दृश्य देखिएन। 

'मिस एकछिन पछाडी चाट्म?', मैले सोधे। उत्तेजना चरममा पुगेको थियो।

'यहाँ?', मिसले पुठ्ठो छुदै भन्नुभयो।

'हजुर।'

'लुगा लगाइसके, एकछिन बाहिरैबाट गर्ने भए गर।', मिसले भन्नुभयो।

बाहिरै बाट भएपनि पुठ्ठोको स्पर्श गर्न पाइहालिन्छ। म मिसको पछाडी उभिए, अनि घुँडा टेके। अनि कम्मरमा दुवै तिरबाट समातेर, ती पुठ्ठाहरुमा मुख गाडे। कति नरम उफ!

'ल अब जाउ, ढिलो भइसक्यो।', मिस थोरै अगाडी बढेर भन्नुभयो। भुइँबाट उठे। मिसको पेन्टी हातमा पोको बारे अनि अध्यकारमा लुसुक्क घर तिर लागे।

---

स्कुलकी मिस - भाग ३