आठ भर्जिन - (भाग १-३)

आज तपाइलाइ म अचम्मको कुरा सुनाउँछु। तपाइले कथाहरुमा सुन्नुभएकै होला, रुप बदलेर हिड्ने जोगी बाबाहरुको बारेमा। म जोगी होइन, तर रुप बदलेर हिड्न सक्छु। ह्यान्डसम भएर, अग्लो, मोटो, फिट जस्तो ज्यान पनि लिन सक्छु। अब सोच्नु फाइदा के होला? यो घटना यही फाइदाको कहानी हो।

कलेजमा पढाउँथे। जुन दिन देखि थाहा पाएकी कस्तो रुप पनि धारण गर्न सक्छु, जागिर खाइरहन मन लागेन। पैसाको अभाव आफै हट्यो। पैसा कमाइराख्नु पर्ने भएन। जुन सुकै बैंकबाट पैसा लिन सक्ने भए, बैंकको म्यानेजर वा कम्पनीको जो सुकै बनिदिएर पैसा झिक्न गाह्रो थिएन। केही समय पैसा खुबै उडाएर मस्ती गरे। अनि झ्याउ लाग्न थाल्यो। यही मात्र के गर्नु, केही रोमाञ्चक अरु गरु। यो विचार मनमा निकै समय देखि थियो, तर के गर्ने सोच्न सकेको थिइन।

एकदिन घुम्दै एउटा बोर्डिङ स्कुलको परिसर बाहिर थिए। एउटा तरुणी गेटबाट भित्र छिरी। उसको हिडाइको चालले यस्तो आकर्षित गर्यो कि म पछि पछि गेटबाट बोर्डिंङ स्कुल भित्र छिरे। भित्र स्कुल ड्रेसमा विद्यार्थीहरु थिए। स्कुलको परिसर निकै ठूलो थियो। त्यो केटी पछिपछि म निकै भित्रसम्म छिरे। उ एउटा लाइब्रेरीमा छिरी। म पनि छिरे। केही बेरमा मैले उसलाइ एउटा अग्लो कुर्सीमा देखे। कुर्सीको तल खुट्टा अड्याएर बसेकी उसको तिघ्रा र साँप्रा यस्ता दामी थिए कि मैले त्यो देख्दा उसको उमेर १३-१४ होला भन्ने सोच्न पनि सकिन। क्या चिटिक्क मिलेका, ठिक्कको मोटो अनि चिल्लो साँप्रा। स्कुल भित्र यसरी सानो कट्टुमा हिड्न पाइने, यो कस्तो स्कुल हो?

म उसको नजिकै गएर उभिए। उसको आँखा किताबबाट हटेर मेरो अनुहारमा आयो, अनि मेरो पुरै शरीर भरी उसले आँखा दौडाइ। मेरो आकर्षक शरीर देखेर उसको आँखा प्रज्ज्वलित भएको देखे, उसको अनुहारमै खुसीको भाव देखियो, सायद अलि बढी नै। उसको पछाडी लाग्दा उसको कम्मर र तिघ्रा मात्र देखेको थिए, अगाडीबाट उसको अनुहार देख्दा लाग्यो, केटी यस्ती राम्री पनि हुन सक्छन् र? ओहो, यो अलौकिक सुन्दरता, काला आँखा, मिलेका आँखी भौ, बाटुलो अनुहार अनि ठूला छाती? यो उमेरमा यस्तो छाती हुन स्वभाविक हो र? तर पनि क्या सुहाएको। परी जस्ती, अप्सरा जस्ती।

'हाइ।', उसले मुस्कुराउँदै हात हल्लाइ। किताब बन्द गरेर आफ्नो काखमा राखी।

'हाइ।', मैले भने। उसको आँखआ अझै पनि मेरो बलिष्ठ पाखुरामा नाचिरहेको थियो। म यति नजिक थिएकी उसको तातो कडा बासना सुघ्न सक्थे। जाडोयाममा घाम तापेजस्तो, पुरै शरीर नै न्यानो अनुभव भयो। मलाइ यो केटीसंग सम्बन्ध राख्न मन लाग्यो। हेर्दा नै निकै टाठी, कसरी अघि बढ्ने होला?

'ताराहरुको बारेमा जान्ने खुबै छ?', मैले भने।

'हजुर!', उसले काखमा राखेको किताबको गाता हेरी अनि मलाइ हेर्दै बोली।

'नाम के हो तिम्रो?', मैले सोधे।

'रञ्जना!', उसले भनी, '..हजुर नि?'

'सजन..', मैले भने , '...कतिमा पढ्छौ?'

'१०'

'यही बस्छौ?'

'होस्टलमा। यही छ।', उसले भनी।

'ए.. रमाइलो छ रहेछ है...'

उ मुसुक्क हाँसी।

'कति छन् विद्यार्थी..१० मा?'

'७० जना!'

'एउटै क्लासमा?'

'होइन... दुइवटा सेक्सनमा... केटाहरु अर्को सेक्सनमा छन्...'

वाह! पुरै केटीहरु मात्र। मलाइ यो स्कुलमा जसरी पनि बस्नुपर्यो। तर कसरी?

'तपाइ घुम्न आउनु भएको?', उसले सोधी।

'अब यतै बस्न मन लाग्यो।', मैले भने। उ मुसुक्क हाँसी। उसको पातलो टिसर्ट भित्र, टाइट ब्राको घेरा देख्दा शरीर झ्याप्पै तात्यो। छाती क्या भुक्क देखिएका। कस्तो सुशील छे, तर शरीर हेर्दा क्या सेक्सी।

'बस्नु न त।', उसले जिस्किदै भनी।

'बसेर तिमीलाइ ताराहरुको बारेमा भन्छु ल!', मैले भने।

'सुनाउनु न..', उसले भनी।

'यो संसारका कति तारा छ थाह छ?'

'कति?'

'एउटा तारापुञ्जमा १ खर्ब भन्दा बढी तारा छ.. अनि यस्तो तारापुञ्ज २० खर्ब भन्दा बढी छ, भनेसी तारा कति रहेछन् त... कति कति २० खर्बलाइ १ खर्बले मल्टिप्लाइ गर... अझ यो त देख्न सकिने ताराहरु मात्र हुन... ब्रह्मान्डको देख्न नसकिने क्षेत्रका के छ कसैलाइ थाहा छैन...'

'वाफरे!', उसले जिब्रो टोकी।

'यति धेरै ताराहरु छन भने प्लानेटहरु झन् कति होलान?', उसले सोधी।

'हाम्रो सूर्य पनि तारा हो, सूर्यको ८-९ वटा प्लानेटहरु छन्, पृथ्वी एउटा हो.. अब ती ताराहरुको पनि टन्नै ग्रहहरु छन्.. के थाहा यी खर्बौ खर्बौ ग्रहहरु मध्ये कहि कतै पृथ्वी जस्तै जीवन भएका ग्रह पो छन् कि? हामी जस्तै प्राणीहरु अन्त पनि छन् कि?', मैले भने।

'छन् होलान् र? भएका भए त हामीले भेट्नु पर्ने।', उसले भनी।

'टाढा छ नि त...हाम्रो सूर्यबाट अर्को नजिकको तारा नै यति टाढा छ कि त्यो ताराबाट प्रकाशलाइ पनि चार वर्ष लाग्छ यहाँ आइपुग्न। जब कि प्रकाश एक सेकेन्डमा ३ लाख किलोमिटर यात्रा गर्न सक्छ.. एक सेकेन्डमा। तर पनि चार वर्ष लाग्छ... अब विचार गर... ब्रह्मान्डको अर्को छेउमा भएका ताराहरुबाट प्रकाश आइपुग्न नै खर्बौ खर्बौ वर्ष लाग्छ। मान्छेले बनाएको रकेट त बिचरा प्रकाशको तुलनामा यति सुस्त उड्छ कि रकेटलाइ अर्को तारामा पुग्नु पर्यो भने हजारौं वर्ष लाग्छ... यति ठूलो छ ब्रह्मान्ड... के थाहा ती अरु प्राणीहरु हामीसम्म आइपुग्न नसकेका हुन् कि, जसरी हामी सूर्य बाहेक अर्को तारामा अहिलेसम्म पनि पुग्न सकेका छेनौ!।'

'तपाइको कुरा त सुनिरहु जस्तो लाग्ने... हामीलाइ पढाउन आउनु न..', उसले जिस्किदै भनी।

है..मैले त यो सोच्दै नसोचेको। पढाउन आयो भने सायद यही होस्टलमै बस्न मिल्छ। अनि यो केटीसंग सम्बन्ध राख्ने मौका मिल्छ।

'तिम्रो प्रिन्सिपल कहाँ भेटिनुहुन्छ?'

'यही बिल्डिङको साइडमा छ.. बाहिर निस्कनु भयो भने देख्नुहुन्छ।', उसले भनी।

'बाइ बाइ.. पछि कुरा गर्ने है।', मैले भने। उसले बाइ भन्दै हात हल्लाइ। म प्रिन्सिपललाइ भेट्न गए।

प्रिन्सिपलको रुम बाहिर नाम थियो, 'विनीता डंगोल', वाह प्रिन्सिपल पनि केटी। मज्जा आउने भयो। भित्र छिरे। विनिता कुनै तरुनी नभएर ४०-४५ वर्षकी आइमाइ रहिछिन्। अनि साह्रै आकर्षक छाती थिए। तर पनि ह्यान्डसम केटाको ज्यान लिएर छिरेपछि उनलाइ मख्ख पार्न २-४ लाइन तारिफ गरे पुगिहाल्यो। केही बेरको चिनापर्ची पछि मैले कक्षा १० लाइ अतिरिक्त क्रियाकलाप गराउने टिचरको रुपमा जागिर मागे।

अर्को टिचर राख्न विद्यालय व्यवस्थापन समितिको बैठक बोलाएर बजेट पास गराउने पर्ने भएकाले अहिले नै हुन्छ भन्न सक्दिनन् भनिन।

'बजेटेको चिन्ता नगर्नुस्', मैले भने, 'बरु अरु केही आवश्यकता छ भने बजेट म आफै खोजिदिन्छु। मलाइ तलब चाहिदैन.. मलाइ बच्चाहरु पढाउन निकै मन लाग्छ। आफ्नै बच्चाहरु पढाए जस्तो लाग्छ। मेरो दुइ छोरीहरु छन्...अर्को वर्ष उनीहरुलाइ पनि यही भर्ना गर्ने सोचमा छु।', मैले तत्कालै कुरा बनाएर भने।

'तलबबिना नै काम गर्नुहुन्छ?', उनले पत्याइनन्।

'पैसाको लागि तपाइको स्कुलमा आएकै होइन।', मैले भने। बाँकी वाक्य मनमनै बोले, 'केटीको पछी लागेर पो आएको हो।'

'अब हजुर नै तलब माग्नु हुन्न भने त ठिकै छ..', उनले भनिन, '..तपाइको सर्टिफिकेटहरु दिनुहोला..', उनले भनिन।

'भोली लिएर आउछु.. बस्न लागि के गरौ? बाहिर बाटै आउँ कि?', मैले सोधे। उनले बाहिरबाट आउनु भनेको भए मसंगहरु उपायहरु थिए, मनाउनको लागि। तर उनले भनिन, '.. बस्ने ठाउँ छ..टिचरहरुको क्वार्टर छ.. त्यो म मिलाउँछु...।', उनले भनिन। धन्यवाद भनेर म केही बेर कुरा गरेर निस्किए। भोलीपल्ट कागजपत्र बनाएर ल्याए, उनलाइ दिए, पर्सी पल्ट देखि टिचको क्वार्टरमा बस्न थाले। सुरुको केही दिन मेरो कुनै क्लास थिएन। प्रिन्सिपललाइ भेट्न गए।

'मलाइ हजुरले क्लासहरु राख्नुभएकै रहेनछ..।', मैले भने।

'यसबारेमा तपाइसंग कुरा गर्न मन थियो। कुनै पनि विषय खाली छैन। तपाइ नै भन्नुस्, के पढाउनु हुन्छ?'

'रेगुलर विषयहरु त तपाइको अरु टिचरहरुले पढाउनु भएकै छ। मैले ती विषयहरु पढाउनु पर्छ जस्तो लाग्दैन। अलिक फरक प्रकारका शीप सिकाउनु पर्छ। अब स्कुल सकिएपछि कलेज अनि त्यसपछि बिजनेस वा जागिरको लागि थुप्रै अरु शीपहरु चाहिन्छन् जुन स्कुलको विषयहरुले मात्र सिकाउन सक्दैन.. यो त तपाइ पनि मान्नुहुन्छ...'

उनले सहमतिमा मुन्टो हल्लाइन।

'...अहिलेको समाजमा सबैभन्दा गाह्रो केटीहरुलाइ छ। मेरो दुइवटा छोरी छन्.. त्यो कारणले पनि मलाइ छोरीबेटीहरुले संसारमा राम्रो अवसर पाउनु पर्छ भन्ने लाग्छ। तर अवसरको लागि शीप चाहिन्छ, कन्फिडेन्स चाहिन्छ। मान्नुहुन्छ नि?'

उनी सहमत भइन।

'..ती शीप विकासको लागि मसंग थुप्रै विषयहरु छन् जुन स्कुलका बच्चाहरुलाइ सिकाउन सकिन्छ। त्यसैले कक्षा १० बाट सुरु गर्छु। किनकी अर्को वर्ष त उनीहरु कलेज पढ्नको लागि जानेछन्, उनीहरुलाइ यी शीपहरु एकदम चाहिने छन्।'

'के छन् तपाइको योजना?', उनले जान्न चाहिन।

'मेरो योजना व्यक्तित्व विकास हो। त्यसको लागि सबैभन्दा महत्वपूर्ण भनेको आफ्नो कुरा निर्धक्क राख्न सक्नु हो। चाहे स्कुल होस् या घर, वा अफिस होस् या समाज.. जसले आफ्नो कुरा राम्रोसंग राख्न सक्छ उ नै अरुभन्दा चाडो अगाडी बढ्न सक्छ। त्यसैले केही महिना मेरो योजना आफु कसरी प्रस्तुत हुने भनेर सिकाउने छ। प्रेजेन्टनेसन कसरी गर्ने, आफ्नो आइडियाहरु कसरी अरु सामु राख्ने.. सिकाउछू। अनि त्यो संगै अरुले दिने प्रतिक्रिया चाहे त्यो राम्रो होस् या नराम्रो, कसरी अरुको प्रतिक्रिया ग्रहण गर्ने अनि कसरी अरुलाइ उत्तर दिने.. यो पनि सिकाउँछु।', मैले भने।

उनी मैले दिएको उत्तरबाट प्रभावित भइन। किनकी उनले सहजै भनिन, 'आज बेलुका ५ बजे एउटा क्लास लिनुस्, आफ्नो परिचय दिनुस् अनि विद्यार्थीलाइ कुन समय मिल्छ त्यो समयमा उनीहरुलाइ क्लास लिन सक्नुहुनेछ। बिहान देखि बेलुका ५ बजेसम्म अरु विषयकै क्लास हुन्छ। त्यसैले तपाइको क्लास बेलुका कुनै समय मिलाउनु पर्छ। सबैले त्यो क्लास लिन आवश्यक नठान्लान् त्यसैले क-कसले तपाइको क्लासमा बस्न रुचाउँछन्, नाम लिस्ट तयार गरेर क्लासहरु लिन सुरु गर्नुस्। बेलुका अरु क्लासहरु हुँदैनन्, त्यसैले तपाइलाइ ठिक लाग्ने जुनै कोठा प्रयोग गर्नुभएपनि हुन्छ। मलाइ हप्तामा एक पटक के हुँदैछ भनेर जानकारी चाहि दिनुहोला। बाँकी तपाइ आफै बुझ्ने हुनुहुन्छ, म धेरै प्रश्न गर्दिन।', उनले भनिन। म उनलाइ धन्यवाद भनेर निस्किए।

त्यो दिन बेलुका म कक्षा १० को केटीहरुको कक्षाकोठामा छिरे। उनीहरुलाइ बिहानै क्लासटिचरले मेरो बारेमा जानकारी दिइसकेका रहेछन्। त्यसैले उनीहरु मलाइ नै कुर्दै थिए। म कोठामा छिर्नासाथ सावित्रीलाइ अगाडीको बेन्चमा मुस्काइरहेको देखे। कोही केटीहरु मलाइ हेर्दै आकर्षित भएर आँखा ठूला बनाएर हेर्दै थिए। कोही विश्वास नै गर्न सकिरहेका थिएनन्, हातले मुख छोरेर आश्चर्य प्रकट गर्दै थिए। म कक्षाकोठाको अगाडी गएर उभिदा उनीहरुको हल्ला बन्द भइसकेको थियो। सबैजना म बोल्ने प्रतिक्षामा थिए।

'Hello everyone! मेरो नाम सजन हो।'

मैले सबैकेटीहरुको अनुहार हेरे। कोही ठिकै थिए, कोही अति सुन्दरी। अधिकासको छाती पुष्ट थिए। यो स्कुलका केटीहरुमा छाती हेरेर भर्ना गर्ने गरेको छ कि क्या हो?

'Hello sir!', सबैले भने।

'Sir होइन मलाइ सजन भनेर बोलाउनु। I am not your subject teacher!। ', मैले भने। सबैको अनुहारमा दुविधा देखे।

'यो क्लासमा सबैलाइ बस्न आवश्यक छैन। जसलाइ आफ्नो व्यक्तिव विकास गर्नु छ उनीहरु बस्दा हुन्छ, जसलाइ Extra skill सिक्न मन छ उनीहरु मात्र बस्दा हुन्छ, अनि जसलाइ पछि कुनै ब्युटी पेजेन्टहरुमा, वा एन्करिंङमा वा स्टेजमा प्रेजेन्ट गर्न मन छ उनीहरु बस। अरु जान सक्छौ।' मैले केही बेर कुरा। पछाडीका बेन्चहरुबाट थुप्रै केटीहरु उठेर बाहिर गए। हेर्दा ठिकै मात्र लाग्ने, शरीर पनि त्यति आकर्षक नदेखिने केटीहरु जर्याक्क जुरुक उठे। जो बाँकी बसेका थिए, ती सबै अति आकर्षक केटीहरु थिए।

३५ जनामा मात्र ८ जना केटीहरु बाँकी भए। कोठामा छिर्दा मेरो नजर जो केटीहरुमा परेको थियो, ती सबै बसिरहेका थिए।

'सबैले आफ्नो नाम अनि ठूलो भएर के बन्न मन छ, उठेर भन।', मैले भने।

'मेरो नाम सावित्री हो। .. ठूलो भएर मलाइ स्टेज प्रेजेन्टर बन्न मन छ।', उसले मस्किदै भनी।

'मेरो नाम रञ्जना हो.. मलाइ मोडलिङ गर्न मन छ।', मैले उसको छाती हेरे। सावित्रीको भन्दा पनि ठूला थिए।

'मेरो नाम रेखा हो... मलाइ होटल म्यानेन्जमेन्ट पढ्न मन छ।', रेखा हेर्दा निकै सुकोमल देखिन्थी।

'मेरो नाम प्रियंका हो.. मलाइ पछि मेडिकल फिल्डमा केही गर्न मन छ...', उ निकै गोरी थिए।

'मेरो नाम सुधा हो.. मलाइ ब्युटिसियन बन्न मन छ अनि मोडलिङमा पनि रुची छ..', उसको ओठ निकै सेक्सी थियो। अग्ली थिइ।

'मेरो नाम अंकिता हो... मलाइ आफ्नै बिजनेस गर्न मन छ..', उ पनि सुधा जत्रै अग्ली थिइ। त्यसैले पनि उसको साँप्रा अति सेक्सी देखिन्थ्यो। स्कर्ट छोटो भएको थियो उसलाइ।

'मेरो नाम सुशिला हो... मलाइ इन्जिनियर बन्न मन छ..', उसले भनी। उ निकै चञ्चले स्वभावकी देखिन्थी।

'मेरो नाम कुसुम हो... मलाइ पनि मोडलिङ गर्न मन छ।', उसले भनी। यदि अनुहार मात्रै हेर्ने हो भने उ सबैभन्दा राम्री थिइ। त्यसो त अरु पनि कमता थिएनन्।

'Thank you all!'

'Sir हामी के-के सिक्छौ?', रञ्जनाले सोधी। मेरो आँखा फेरी उसको छातीमा पुग्यो।

'Sir होइन सजन भन्दा हुन्छ। म टिचर होइन है.. सर भनेको मन पर्दैन।', मैले भने।

उसले भनी, 'Okay सजन।'

सबै हाँसे। नामले बोलाउन उनीहरुले अप्ठ्यारो मानेको देखिन्थो।

'सुरुमा हामी प्रेजेन्टेसन कसरी गर्ने सिक्छौ। सुरुमा बोल्ने कसरी सिक्छौ, त्यसपछि कसरी हिड्ने, कसरी उभिने, कसरी बस्ने, सबैकुरा सिक्छौ। यो क्लासको अरु क्लास जस्तो बसेर चुपचाप सुन्ने क्लास होइन। यो रमाइलो क्लास हो। अलिक fun mood मा मस्ती गर्दै नयाँ कुरा सिक्ने क्लास हो।... यही समयमा यो क्लास ठिक छ कि राती गर्ने? किनकी यो क्लास १-२ घन्टासम्म जान सक्छ...', मैले सोधे।

उनीहरु आपसमा गुनगुन गरे।

'बेलुका गर्दा पनि हुन्छ..sir.. sorry...सजन...', रेखाले बोली।

'बेलुकै ठिक हुन्छ... स्कुल सकेपछि फ्रेस पनि हुन पाइन्छ.. यसैपनि बेलुका हामी पढ्ने होइनौ...', अंकिताले सहमति जनाइ। डेस्क मुनी मैले अंकिताका सेता मोटा साँप्रामा आँखा लगाए। उसको स्कर्ट साच्चै छोटो थियो।

'राती आठ बजे... म्युजिक रुमको साइडको रुम खाली हुन्छ। सबैलाइ ठिक छ यो समय?', मैले सोधे।

सबैले हुन्छ भन्दै मुन्टो हल्लाए।

'भोली शनिबार हो... यो क्लास सुरु हुनु अघि म तिमीहरुलाइ एउटा स्पेशल मान्छे भेट गराउँछु...', मैले भने, '..भोली ९ बजे हामी बाहिर जान्छौ। ल आजलाइ यति नै...'

उनीहरु उठेर। सावित्रीले पछाडी फर्केर मुस्कान दिइ। सबैजना खुसी देखिन्थे, गफ गर्दै बाहिर निस्किए।

भोलीपल्ट एउटा नाटक रच्नु थियो। यो नाटकले उनीहरु माझ मेरो अझै विश्वसनियता बढाउथ्यो। आठ जना केटीहरुलाइ लिएर म एउटा स्टुडियोमा पुगे। यो स्टुडियो मैले केही महिना अघि केटीहरुको फोटो खिच्नको लागि भाडामा लिएको थिए। निकै समय देखि बन्द गरेर राखेको थिए। उनीहरुलाइ स्टुडियो भित्र पर्खिएर बस्न भने। अनि बाहिर निस्केर अर्कै रुप धारण गरे, बलिउड एक्ट्रेस आलिया भट्। अनि भित्र छिरे। उनीहरु मलाइ देख्ने बित्तिकै जुरुक्क उठे। 'आलिया?', सबैले मलाइ चारै तिरबाट घेरे। 'Hi....wow!', उनीहरु हातले मुख छोप्दै रमाउँदै थिए।

'Hi everyone, nice to meet you all. Sajan requested so I am here. But I am in a hurry. So, I will meet you again in few months, okay? Just do whatever Sajan tells you... he is great teacher....', मैले भने। सजनले भनेको सबैकुरा मान है भनेर म उनीहरुलाइ अंकमाल गर्दै बाहिर निस्के। अनि फेरी सजनको रुप धारण गरेर भित्र छिरे।

'वाउ...तपाइले आलियालाइ कसरी चिन्नुभयो?', सावित्रीले सोधी।

'म पहिला इन्डिया बस्दा चिनेको हो। पछि अरु सेलेब्रेटीहरु पनि भेटाउँछु...। उसको फ्लाइट रहेछ केही बेरमा.. नत्र अलिक लामो समय कुरा गर्न मिल्थ्यो। अब पछि मिलाएर फेरी भेटाउँछु है... ', मैले भने।

'साच्चै... वाह!', कुसुमले खुसी हुँदै भनी। मात्र केही मिनेटको त्यो नाटकले उनीहरुको अगाडी मेरो प्रभाव निकै गाडा भएको देखे।

सबैजना आउने गरी मैले एउटा सेल्फी खिचे। अनि उनीहरुलाइ रेस्टुरेन्ट लगे। रमाइलो गर्दै खाजा खाएर हामी स्कुल फर्कियौ।

बेलुका आठ बजे हामी म्युजिक सिकाउने कोठाको साइडमा भएको अर्को कोठामा जम्मा भयौ। यो पुरै भवनमा बेलुका ५ बजेपछि अरु कोही आउँदैनन्थ्यो, त्यसैले यो भवनकै कोठा मैले छानेको थिए।

पहिलो क्लास भएकाले मैले आफ्नो राम्रो प्रस्तुति दिनु थियो। सबैजना बसिसकेपछि मैले भने, 'आज हामी स्टेजमा कसरी प्रस्तुत गर्ने, चाहे त्यो प्रेजेन्टेसन होस् वा एङ्करिङ... कसरी बोल्ने भन्ने कुरा सिक्छौ।'

'सबैभन्दा पहिले स्टेजमा उभिदा कन्फिडेन्स देखिनु पर्छ। अनि अनावश्यक ..अँ..हँ..अम.. जस्तो शब्दहरु बोल्न हुँदैन। बिचबिचमा यस्तो शब्दहरु बोल्दा राम्रो सुनिदैन.. बरु... बिस्तारै बोल्न सकिन्छ... पज लिएर... रोकिएर बोल्ने.. भनि बोल्दा अगाडी सुन्ने मान्छेहरुको आँखा हेर्ने.. स्टेज ठूलो छ भने यता उता हिड्न सकिन्छ...मलाइ हेर म तिमीहरुको अगाडी कसरी उभिएको छू.. अनि बोल्दा तिमीहरु सबैलाइ हेर्दै छु... हातको हाउभाउ पनि राम्रो हुनुपर्छ... हात सिधा तल झारेर बोल्ने होइन... को आउँछ बोल्न... सावित्री ... तिमी आउ..।'

एकछिन अप्ठ्यारो मानी, अनि उठी। अनि अगाडी आइ। म उसको ठाउँमा गएर बसे।

'के बोलम?', उसले लाज मान्दै भनी।

'तिम्रो बारेमा बोल।', मैले भने।

'um....सरी...मेरो नाम सावित्री हो.. सबैलाइ थाह छ..', उ हाँसी.. ' so...मेरो घर खसीबजार मा छ। घरमा ड्याडी र ममी हुनुहुन्छ। मेरो एउटा भाइ पनि छ। ड्याडीको आफ्नै बिजनेस छ..ममी घरमै बस्नुहुन्छ...', उसले भनी।

'ल ठिक छ, यसरी नै बोल्ने हो... अझै स्टेज कभरेज पुगेन... मलाइ मात्र हेर्ने होइन, सबैको आँखामा हेर्नुपर्यो.. okay?', मैले भने।

उ टाउको हल्लाउँदै आफ्नो सिटमा बस्न आइ। म उठिदिए।

एक-एक गर्दै सबैजनाले आ-आफ्नो बारेमा बोले। सबैको बाउ केही न केही बिजनेसमा लागेका, सबै धनी बाउकी छोरीहरु रहेछन्।

सबैको पालो सकिएपछि मैले उनीहरुको नाम एउटा पेजमा लेखेर भने, 'ल यो हाम्रो ग्रुपको नाम मैले 'Beauty 8' राखेको छु। तिमीहरु आठ जना छौ,.. अनि ब्युटी त सबै छदै छौ.. त्यसैले यो नाम बाहिर कसैले नभन्नु... किनकी हामीले यहाँ जे सिक्छौ त्यो हाम्रो लागि मात्र हो.. अरुलाइ भन्न जरुरी छैन... हाम्रो ग्रुप भित्रको सबै कुरा ग्रुप भित्रमात्र रहनुपर्छ... किनकी पछि मैले अरु सेलेब्रेटीहरुलाइ पनि बिस्तारै चिनाउँछु... हल्ला धेरै भयो भने मलाइ गाह्रो पर्छ... बुझ्यौ नि? ल सबैले साइन गर..', मैले भने। साइन गरेर हुने केही होइन, तर कमसेकम उनीहरुले यो कुरा याद गर्नेछन्।

'ल भोली हामी यहि टाइममा फेरी जम्मा हुन्छौ। भोली तिमीहरु सबै अगाडी उभिएर एउटा विषयमा बोल्नु पर्नेछ। तिमीहरुलाइ च्यालेन्ज के हो थाह छ?'

'के च्यालेन्ज?', सावित्रीले सोधी।

'अरुको अगाडी बोल्न अप्ठ्यारो लाग्ने विषयहरुमा बोल्ने च्यालेन्ज।', मैले भने।

'जस्तो?', अंकिताले सोधी।

'जस्तो... तिमीहरु सबैको पिरियड भएको छ.. हैन? अगाडी गएर अरुको अगाडी बोल्न सक्छौ?', मैले सोधे।

आधाको मुन्टो हल्लाए, आधा चुप लागे।

'हो... न्याचुरल कुरा हो.. तर बोल्न अप्ठ्यारो लाग्छ.. यही हो सिक्ने.. कन्फिडेन्स हुन सिक्ने...भोली सबैले कम्तीमा १ मिनेट पिरियडको बारेमा बोल्ने... कहिले भयो... सुरुमा हुँदा के भयो, घरमा कसरी भन्यौ.. गाह्रो..सजिलो के हुन्छ? यो बारेमा जे भनेपनि हुन्छ... म मार्क्स दिन्छु, यसरी नै दिनदिनै गर्ने प्रोजेक्टमा मार्क्स जोड्दै महिनाको अन्तिममा जसले धेरै मार्क्स ल्याउँछ उसले रणवीर कपुरलाइ भेट्न पाउँछ। १ घन्टाको लागि। सबैलाइ भेटाउँथे तर उसले झन्झट मान्छ। एकजना मात्र भयो भने भेट्न मान्छ...। भोली कत्तिपनि अप्ठ्यारो नमानी मिन्स हुने कुराको बारेमा धैरै कुरा जसले गर्न सक्छ उसले धेरै अंक पाउँछ, सबैले लेखेर ल्याउने अनि अगाडी गएर बोल्ने... बुझ्यौ नि?'

सबै गुनगुन गर्न थाले। उनीहरु रोमाञ्चित देखिन्थे। उनीहरु निश्चिन्त देखिन्थे कि रणवीरसंग मैले साच्चै भेट गराउन सक्छु।

सबैजना होस्टेल फर्के। म कोठाबाट बाहिर निस्के। ढोकाको छेउमा सुधा कुरेर बसेकी रहिछ। उसको लालुपाते ओठको गुलाबी लिपग्लस साह्रै चिल्लो देखिन्थ्यो।

'सजन... मेरो एउटा Question छ।'

'सोध न..', मैले भने। कसैले सुन्छ कि भनेर उसले भर्याङ तिर हेरी। सबैजना गइसकेका थिए, पुरै बिल्डिङ खाली थियो। उ ढोकाबाट भित्र छिरी। म पनि भित्र छिरे। मेरो मुटु ढुक ढुक गर्न थाल्यो।

'मलाइ रणवीर भेट्न एकदम मन छ। पहिले यो सम्भव थिएन.. अब चान्स आएको छ। जसरी पनि भेट्नु छ। प्लिज प्लिज....', उसले मेरो हात समाती। हात नै तातो भयो।

'ठिक छ.. भोली राम्रोसंग बोल अनि महिनाको अन्तिममा भेट गराइदिइहाल्छु नि।', मैले भने।

'म नै छानिन्छु भन्ने ग्यारेन्टी छैन नि त... के गरम?', उसले सोधी।

'तिमीहरु सबैजना मेरो लागि एकै हो। तिमीलाइ मात्र favor गर्न मिल्दैन..', मैले भने।

'please, के गर्दा मैले जित्छु त्यति भन्दिनु न...।'

'okay... मिन्स कहिले भयो.. अनि पहिलो पटक मिन्स हुँदा के अनुभव भयो... कसरी ह्यान्डल गर्यौ त्यो कुराहरु भन.. अनि मिन्स हुँदा के गर्न हुन्छ, के हुँदैन त्यो बोल.. अनि थप कुरा सेक्सुअल कुरासंग सम्बन्धित विषयहरु बोल.. यस्तो कुरा सबैले बोल्न सक्दैनन्... जस्तो कि मिन्स भएको बेला सेक्स गर्यो भने प्रेग्नेन्सी हुँदैन.. हो यस्तो डिटेल कुराहरु बोल्न सक्नुपर्छ.. सुन्ने मान्छेलाइ पनि जानकारी होस्.. बुझ्यौ?', मैले भने।

'हुन्छ...'

'तिमीलाइ थाहा छ नि यस्तो कुराहरु?...', मैले सोधे।

'अलिअलि थाहा छ... तपाइ भन्दिनु न के भन्ने।', उसले बिन्ती गरी। उ लाजले रातो भएकी थिइ।

'बस...'

उ कुर्सीमा बसी।

'तिम्रो मिन्स कहिले भएको, अनि सुरुमा कसरी थाहा भयो, ममीले के-के सिकाउनु भयो, त्यो कुराहरु गर... सक्छौ?'

'अँ, त्यो त सक्छू.. अनि के भनम?'

'... मिन्स भएको ७ देखि १४ दिन भित्र सेक्स भयो भने बच्चा बस्छ। अरुबेला गर्दा कम चान्स हुन्छ। हो, यो कुरा लेख...'

उसले चुपचाप सुनिरही।

'..अनि कसरी थाहा हुन्छ यो कुरा... जब भजाइनाबाट आउने चिप्लो पानी औलामा लगाएर तन्कायो भने रबर झै तन्किन्छ तब थाहा हुन्छ त्यो बेला सेक्स भयो भने पेट बस्छ होइन भने कम चान्स हुन्छ। थाहा थियो यस्तो कुरा?', मैले भने।

'नाइँ...।', उसले मुन्टो हल्लाइ।

'यो कुरा अरुलाइ नभन है... फेरी तिम्रो पक्षमा लागेको थाहा भयो भने अरुले राम्रो मान्दैनन्... बुझ्यौ?'

'भन्दिन.. मलाइ जसरी नि रणवीरलाइ भेट्नु छ... अरु मलाइ मतलब छैन...', उसले भनी।

'यति भन अनि तिमी नै अगाडी आउँछौ।', मैले भने।

'Thank you!', भन्दै उ हिडी।

त्यो कोठा पुरै तरुणीहरुको बासनाले सुगन्धति भएको रहेछ।

भोलिपल्ट एक-एक गर्दै सबैले आफुले लेखेर ल्याएको पेपर मलाइ बुझाए।

सावित्रीले लेखेकी थिइ, 'मेरो मिन्स हुँदा म १० वर्षको थिए। ममीले मलाइ मिन्सको बारेमा सबैकुरा भनिसक्नुभएको थियो। त्यसैले पहिलो पटक मिन्स हुँदा म तयार थिए। मलाइ मिन्स हुँदा सुरुको २ दिन धेरै दुख्छ। घर पनि मिन्सको बारेमा बोल्न अप्ठ्यारो लाग्दैन।'

अंकिताले लेेखेकी थिइ, 'पहिलो पटक मिन्स हुँदा धेरै ब्लिडिङ भएको थियो। म ११ वर्षको थिए। त्यो बेला ममीले मलाइ प्याड दिनुभएको थियो। अहिले पनि पहिलो दिन धेरै ब्लिडिङ हुन्छ। कहिले काही १-२ अगाडी सुरु हुन्छ, प्याड लगाएको छैन भने लुगाभरी लाग्छ। स्कुलमा भएको बेला अप्ठ्यारो हुन्छ। त्यसैले मिन्स हुने दिन नजिक आउन लागेपछि म कालो प्यान्टहरु लगाउछु जसले गर्दा ब्लिडिङ बाहिरबाट नदेखिओस।'

रेखा, प्रिंयका, रञ्जना, सुशिला, कुसुम पनि उस्तै कुराहरु लेखेका थिए। सबैको मिन्स कि त १० कि ११ वर्षमा भएको रहेछ। सबैले अगाडी गएर आफुले लेखेको कुरा बोले। अनि अन्तिममा मैले सुधालाइ बोल्न लगाए।

'मेरो मिन्स ९ वर्ष हुँदा भएको हो। ममीले मलाइ रेडी गर्नु भएकाले त्यती गाह्रो भएन। प्रत्येक महिना मिन्स हुँदा केटी शरीर प्रेग्नेन्सिको लागि रेडी हुन्छ। पहिले पहिले मिन्स हुन सुरु भएपछि केटीहरुको विवाद गरिदिने चलन थियो। किनकी मिन्स भएको ७ देखि १४ दिन भित्र हुने सेक्सले बच्चा जन्मिन्छ। त्यसैले मिन्स हुनु भनेको केटीहरु अब शारीरिक रुपमा पुष्ट भएको मानिन्छ। तर मिन्स भइरहेको बेला हुने सेक्सले भने बच्चा हुन सक्दैन। भएपनि निकै कम चान्स हुन्छ। त्यसैले विहे पछि बच्चा जन्माउने बेला पत्नीको मिन्स कहिले भयो भनेर पतिले जानकारी राख्ने गर्छन।', उसले लेखेकी थिइ।

सुधाले अगाडी गएर बोलेपछि सबैले थाहा पाएकी उसले अरु भन्दा राम्रो गरी।

'मैले तिमीहरु सबैलाइ marks दिएको छू। जुन अहिले कसैलाइ भन्दिन। महिनाको अन्तिममा भन्छू। अनि अन्तिम एउटा प्रोजेक्ट गरेपछि winner घोषणा गर्छु। सबैले बुझ्यौ?', मैले सोधे।

सबैले मुन्टो हल्लाए।

'आज कसले जित्यो होला?', मैले सोधे।

'सुधाले होला।', रञ्जनाले भनी। अरुले पनि मुन्टो हल्लाए।

'किन होला?', मैले सोधे।

'उसले धेरै कुरा डिटेलमा भनेर होला।', अंकिताले भनी।

'हो.. त्यो मात्र होइन.. उसले ती कुराहरु पनि भनी जुन सामान्यतया अरुको अगाडी बोल्न लाज मानिन्छ। मलाइ लाग्छ तिमीहरु सबैलाइ सुधाले भनेको कुराहरु थाहा थियो....नयाँ कुरा पक्का थिएन....तर उसले हिम्मत गरि.. लाज मानिन... मेरो क्लासमा यही सिक्ने हो। तर यो कुरा तिमीहरुले बाहिर अरुलाइ भन्यौ भने छ्या के सिक्ने रहेछन् भनेर नराम्रो सोच्न सक्छन्। हामीलाइ थाहा छ यो सिक्नु पर्ने कुरा हो, होइन त? त्यसैले हाम्रो यो ग्रुपमा हुने सबैकुरा यो ग्रुपबाट बाहिर जानु हुँदैन.. अनि यहाँ भित्र तिमीहरु जे कुरा गर्न पनि लाज मान्न हुन्न.. पछि जसलाइ मोडलिङ गर्न मन छ, उनीहरुले यस्तो कुराहरु स्टेजमा बोल्न सक्ने हुनुपर्छ...', मैले सुधा, रञ्जना र कुसुमलाइ हेरे। यी तीन हुन मोडल बन्न मन गर्ने।

'..अनि सावित्री पनि... स्टेज प्रेजेन्टर बन्ने हो भने लाज मान्न छोड्नु पर्छ... अरुले भन्न नसक्ने कुरा बोल्न सक्ने, अरुले गर्न नसक्ने कुरा गर्न सक्ने हुनुपर्छ... प्रियंका तिमी मेडिकल लाइनमा जानु छ.. आफ्नो शरीरको बारेमा बोल्न.. अनि अरुको शरीरको बारेमा कुराहरु सोध्न सक्नु पर्छ.. सुशिला.. इन्जिनियरको करिअरमा पनि यसरी आफ्नो कुराहरु राख्न हिम्मत गर्ने शीप चाहिन्छ, जुन अहिले नै सिक्ने हो.. अनि रेखा.. होटल म्यानेन्जमेन्टमा पनि धेरै नयाँ मान्छेहरुको बिचमा काम गर्नुपर्छ... लाज र डर मान्ने मान्छेले राम्रो गर्न सक्दैन... यो क्लास तिमीहरुको लागि अवसर हो.. बुझ्यौ नि?'

यति भनेपछि लाग्यो कि मैले केटीहरुलाइ राम्रै भुटे। उनीहरु मेरो कुरसमा सहमत देखिन्थे। बल्ल मेरो प्लानको दोस्रो चरण सुरु गर्ने वातावरण बनेको थियो। अब मात्र एउटा कुरा आवश्यक थियो, उनीहरुलाइ स्पेशल फिल गराउने।

आठ भर्जिन -‍ भाग २

---

'अब भोलीको लागि अर्को एउटा प्रोजेक्ट दिन्छू। तर यो प्रोजेक्ट अलि सिक्रेट छ। त्यसैले एक-एक जना गरेर अर्को रुममा आउनु, भोली के गर्ने भन्छु.. सावित्री आउ पहिले।', भनेर म उनीहरुलाइ त्यहीँ छोडेर सावित्रीलाइ पछि पछि लगाएर अर्को कोठामा छिरे।

उसलाइ कुर्सीमा बस्न लगाए।

'यो ग्रुपमा मेरो सबैभन्दा फेभरेट तिमी हो। जसरी पनि जित्नु पर्छ है। मैले तिमीलाइ हेल्प गर्छु तर अरुलाइ नभन। रणवीरलाइ तिमीले भेट्छौ। तर चिटिङ गरेको जस्तो देखिनुहुन्न, त्यसैले सबै प्रोजेक्टमा अगाडी आउनु पर्छ। बुझ्यौ?', मैले भने।

उसले मुन्टो हल्लाइ।

'अरुलाइ पनि यसरी बोलाएर बोल्ने विषय दिन्छु। तर अरुलाइ हेल्प गर्दिन। त्यसैले मैले हिन्टहरु दिएको कुरा अरुलाइ नभन।', यसरी राती एक्लै कोठामा राखेर यत्रो छाती भएकी केटीसंग कुरा गर्दा त अति कामुक लाग्दो रहेछ। समातु समातु लाग्ने। उफ!

'भोलीको टपिक्स के हो?', उसले सोधी।

'भोलीको टपिक्स हो 'इनर गार्मेन्ट' वा भित्री वस्त्र।', मैले भने।

'के भन्ने?', उसले लाज मान्दै भनी।

'तिमीले के लगाएको छौ?', मैले सोधे।

'भित्र?...अँ...ब्रा....त्यही त हो।', उसले भनी।

'कन्फिडेन्ट भएर बोल... के लगाएको छौ भित्र?', मैले सोधे।

'ब्रा अनि ..पेन्टी...', उसले भनी।

'कस्तो छ बयान गर...'

'कालो छ...दुवै... अनि...अरु के भन्ने?', उसले मस्किदै भनी।

'ब्रा लगाउँदा केटीको ब्रेस्ट बाहिरबाट हेर्दा राम्रो देखिन्छ। अनि पेन्टी भजाइनाको स्वास्थ्यको लागि राम्रो हुन्छ। तर नियमित चेन्ज गर्नुपर्छ। यसरी भन।', मैले भने। उसले मुन्टो हल्लाइ।

'तिम्रो ब्राको साइज अति हो?', मैले सोधे।

'खै...35 होला... 36 हो कि?', उसले भनी।

'36 होला', मैले भने। 36D जस्तो लागेको थियो। मैले गेस गरेको मिलेछ।

'ल.. सुधालाइ पठाइदेउ है..।', उ कोठाबाट निस्की। सुधा आइपुगी। ढोका लगाउन भने,

उसलाइ कुर्सीमा बस्न लगाए। 'तिमीले एकदम मन गरेको कारण मैले तिमीलाइ help गर्न लागेको हो। अरुलाइ शंका नहोस् भनेर म अरुलाइ पनि बोलाएर कुरा गर्छु, तर हेल्प तिमीलाइ मात्र गर्छू, त्यसैले यो कुरा कसैलाइ पनि थाहा नदेउ, जसरी नि तिमीले जित्नुपर्छ, बुझ्यौ नि? भोली तिमीले बोल्ने बिषय भनेको ब्रेस्टको बारेमा हो.. बोल्न सक्छौ?', मैले सोधे।

'सक्छू...', उसले हिम्मत गरेर बोली। उ मलाइ आफ्नो हिम्मत देखाएर प्रभावित पार्न खोज्दैछु।

'good, तर के बोल्छौ?', मैले सोधे।

'खै...', उसको गाला रातो भयो, '... के बोलम? सिकाउनु न..', उसले भनी।

'ब्रेस्टको साइजको बारेमा बोल.. तिम्रो कति छ...33?'

'32', उसले भनी। सावित्रीको भन्दा सानो ब्रेस्ट भएपनि निकै टाइट अनि सेक्सी देखिन्थ्यो।

'जब केटीहरु प्रेग्नेन्ट हुन्छन् तब ब्रेस्टको निप्पलको रंग गाढा हुन्छ। केटीहरुको शरीरमा सबैभन्दा आकर्षक कुरा नै ब्रेस्ट हो। मोडलिङ गर्ने इच्छा गरेको भएर यो सबै सिकाउँदै छु। ब्रेस्टको हेल्थ राम्रो राख्न नियमित मसाज जरुरी हुन्छ।', मैले भने। मेरो मुटुको ढूकढूकी बढ्न थाल्यो।

'ब्रेस्टको साइजहरु हुन्छन्, तिम्रो साइज 32 हो, यो बस्ट साइज हो। कप साइज पनि हुन्छ, कप भनेको ब्रेस्टको त्यो पोका कत्रो छ, A,B,C,D,DD, DDD भन्ने साइजहरु हुन्छ, A सबैभन्दा सानो अनि DDD सबैभन्दा ठूलो साइज हो। E, G, H साइज पनि हुन्छ, निकै ठुलो हुन्छ।', मैले भने।

उ सुनिराखी।

'तिम्रो कति साइजको कप हो?', मैले सोधे।

'थाहा छैन।', उसले भनी।

'खै..म चेक गर्छु...', मैले उसको छाती तिर हात बढाए। उसले आँखा ठूलो बनाए। मैले बिस्तारै उसको सर्ट बाहिरबाट स्तन नापे।

'तिम्रो C जस्तो छ।', उसको स्तन निकै टाइट थियो।

'तिमीलाइ थाहा छ रणवीरको पहिलेको गर्लफ्रेन्डको ब्रेस्टको कप साइज पनि C थियो।', मैले गफ ठोके।

'हो र?'

मैले उसको दुवै स्तन मुसारे।

'तिमीलाइ ब्रेस्ट मालिस गर्ने तरिका थाहा छ कि छैन?'

'नाइँ...'

'यो त थाहा पाउनु पर्छ...यो फुकाल त.. म सिकाइदिन्छु।', मैले उसको सर्टको एउटा बटन फुकाले। उसले ढोका तिर हेरी।

'कोही आउँदैन... एक मिनेटमा सकिन्छ...', मैले भने।

उ हिच्किचाइ।

'यस्तो कुरामा लाज मान्यौ भने त मोडल बन्न गाह्रो हुन्छ सुधा।', मैले भने।

केही सेकेन्ड चुप बसी। अनि सर्टको बटन खोली। भित्रको कालो ब्रा देख्दा मेरो उत्तेजना चरममा पुगिसकेको थियो। उसको दुइ स्तनको बिचमा बनेको क्लिभेजमा जिब्रोले चाट्न मन लाग्यो। आफुलाइ सम्हाले। अनि उसको ब्राको हुक खोलिदिए।

उसका पर्फेक्ट स्तनहरु अनि त्यसका कैला मुन्टाहरुले मेरो जिउ सिरिङ्ग बनायो। मात्र १५ वर्ष उमेरकी केटी, क्या शरीर रहेछ यार!

मैले उसको स्तनमा हात लगाए। उ झसंग भइ।

'यसरी समातेर, बिस्तारै मसाज गर्नु पर्छ.. हेर है..', मैले उसको स्तनहरु मालिस गर्दै बिस्तारै उसको मुन्टाहरु मुसारे। उसको आँखा मेरो हातमा थियो, अनि मेरो हात उसको टाइट स्तनमा सलबलाइरहेको थियो। उसले 'थाहा पाए' भन्दै ब्रा लगाइ अनि सर्ट लगाइ। मैले उसलाइ रञ्जनालाइ पठाइदिन भने। केही बेरमा रञ्जना आइ, अनि एक-एक गर्दै सबैलाइ मैले उही कुरा गरे। अरुलाइ नभन भन्दै तिमीलाइ मात्र हेल्प गरेको हो भन्दै दिमाग भुटे। सुधाको बाहेक अरुलाइ छोइन, साह्रै मन भएपनि।

भोलिपल्ट सावित्री र सुधाले मैले भने अनुसार नै अगाडी गएर बोले। अरुलाइ पनि मैले भने अनुसार नै बोले।

'ल आज हामी अर्को काम पनि गर्छौ। यो झन् गाह्रो छ। क-कसले गर्न सक्छ हेरौ है त!', मैले भने।

'के गर्ने?', सबैले एक्साइटेड हुँदै सोधे। ब्रेस्ट अनि भित्री वस्त्रको बारेमा खुलेर कुरा गरिसकेपछि उनीहरुलाइ अब यो कुरा गर्न गाह्रो नहुनु पर्ने हो। यही सोचेर भने, 'अब सबैले क्याट वाक गर्ने, तर विकिनी मात्र लगाए।', मैले भने।

'अबुइ!', अंकिताले भनी।

'को पहिले आउँछ? सावित्री?', मैले सोधे।

'हुन्छ...', उ उठी, 'म चेन्ज गरेर आउँछु।', भनेर उ बाहिर निस्की। अनि मिनेट भरमा उ आइ। कालो ब्रा, सेक्सी क्लिभेज, अनि कालै पातलो टाइट कट्टु। 'ohhhh!', बाँकी केटीहरुले जिस्काए।

'खै बिकिनी?', मैले सोधी।

'मैले भित्र पेन्टी लगाएको छैन।', उसले भनी।

'सेक्सी!', रञ्जनाले जिस्काइ। सबै हाँसे।

उ सबैको अगाडी उभिए। सर्लक्क परेको ज्यान, दामी स्तनका आकार, चाकका पुठ्ठा पनि उस्तै सेक्सी। चिल्ला मोटा साँप्रा। एकपछि अर्को गर्दै सबैले बिस्तारै कपडा खोल्दै ब्रा र पेन्टी मात्र लगाएर उभिए। कसैले रातो, कसैले गुलाबी, कसैले कालो, अनि सुधाले त सेट मिल्ने सेतो ब्रा र पेन्टी लगाएकी थिइ। सबैको पेन्टीमा अगाडी भुक्क उठेको देखिन्थ्यो।

साढे नौ बजिसकेको थियो। अहिलेसम्म यति अबेला भएको थिएन।

अब बाँकी भोली गर्ने भनेर भन्नै लागेको थिए। रञ्जनाले बोली, 'सजन, अब तपाइको पालो!'

सबैजनाले हुटिङ लगाए।

सबै जना उभिरहेका थिए। मैले कट्टु भित्रको चिजको आकार निकै ठूलो बनाए। अगाडी गए, अनि सर्ट र पाइन्ट फुकाले।

'वाफरे!...', सबैले मेरो ज्यान हेरेर बोले। कसैले मसल्स हेर्दै थिए। सुधाले मेरो अन्डरवेयर हेर्दै थिइ। पुरै ठन्किएको थियो। अस्वभाविक ठूलो देखिएको थियो। अन्डरवेयर नै फुलेको थियो।

उनीहरु मेरो वरिपरि बिकिनीमा झुम्मिएका थिए। केटीहरुको शरीरको बासनाले मलाइ उनीहरुलाइ झम्टिन मन थियो। समात्न मन थियो। चुस्न अनि चाट्न मन थियो। आठ जना पुष्टिएका भर्जिन केटीहरुलाइ मस्त सुताएर ठेल्न मन लागेको थियो।

'तपाइको विहे भइसक्यो?', अंकिताले सोधी।

'तिमीहरुको प्रिन्सिपललाइ मैले विहे भएको कुरा सुनाएको थिए। तर भएको छैन। अरुलाइ नभन है, यो हाम्रो सिक्रेट हो।', मैले भने।

'तपाइले गर्लफ्रेन्ड बनाउनु भएको छ?', कुशुमले सोधी।

'थुप्रै...', मैले भने।

'कति जना?', सुशिलाले सोधी।

'८-९ जना!', मैले भने।

'धेरै भएन?', प्रियंकाले भनी।

'अझै बनाउँछु...', मैले भने।

'किन यति धेरै गर्लफ्रेन्ड बनाउनु परेको हो?', रेखाले सोधी।

'घुम्न, रमाइलो गर्न, सेक्स गर्न।', मैले भने।

एकअर्कालाइ हेर्दै केटीहरुले आफ्नो मुख छोपे। लाज माने।

'तपाइलाइ यस्तो कुरा बोल्न लाज नै नलाग्ने रहेछ...', अंकिताले भनी।

'लाज मानेर काम नै बन्दैन..त्यही त सिकाउँदै छु तिमीहरुलाइ।', मैले भने।

'सेयर गर्नु न...', सुधाले भनी।

'के सेयर गरम?', मैले सोधे।

'तपाइको गर्लफ्रेन्डहरुसंगको कुराहरु..', उसले भनी।

'मलाइ केटीहरुको बासना एकदम मिठो लाग्छ। त्यसैले यति धेरै गर्लफ्रेन्ड बनाएको थिए।', मैले भने।

'भन्नाले?', रञ्जानाले सोधी।

'भन्नाले.. केटीको शरीरबाट आउने गन्ध मिठो लाग्छ...।'

'छि...', कुसुमले नाक खुम्च्याइ।

'के को छि.. ल अहिले नै तिमीहरु मध्ये सबैभन्दा मिठो बासना कसको छ पत्ता लगाम...'

'छि... सुघेर?', रञ्जनाले भनी।

'अनि चाटेर गन्ध थाहा हुन्छ र?', मैले भने। सबै हाँसे।

'ल पालैपालो.. पहिले सावित्रीको पालो.. सबैले सावित्रीको बासना लिने...।'

'कसरी?'

'काखीमा थाहा हुन्छ...।', मैले भने। अनि सावित्रीको हात समातेर माथी उचालिदिए, अनि काखीमा नाक लगेर उसको तातो बासना सुघे। क्या कामुक। 'यसरी...', मैले भने।

एकछिन सबैले नाक खुम्च्याए। तर एक-एक गर्दै सबैले सावित्रीको काखी सुघेँ। उनीहरुलाइ पनि मिठो लाग्यो होला, किनकी नाक खुम्च्याउन छोडे।

यो खेलमा सबैको पालो आयो। सबैले सबैको काखी सुघेँ। सबैको बासना मिठो, थोरै थोरै फरक थियो.. तर उस्तै लाग्थ्यो। सबैभन्दा कडा रेखा र प्रियंकाको थियो। सबैलाइ आ‍-आफ्नो अनुभव सुनाउन लगाए। धेरैले रेखाको बासना सबैभन्दा राम्रो लाग्यो भने। कसैले प्रिंयकाको नाम लिए, अनि कोही सबैको उस्तै थियो भने। मैले के अनुभव गरे भने, यो खेल पछि केटीहरु आपसमा लाज मान्न छोडेका थिए। उनीहरु आ-आफ्नो अर्धनग्न शरीर अरुको अगाडी देखाउन सहज भएका थिए। उनीहरु आपसमा गुनगुन गरिरहेका थिए।

'तपाइको बासना चाही कस्तो छ नि?', सावित्रीले सोधी।

'सुँघेर हेर...', मैले भने।

'भयो भयो पर्दैन..', सुधाले भनी। प्रियंका सुँघ्न आइसकेकी थिइ। बिचमै रोकिइ।

'ल ल तिमीहरु सुत्न जाउ, ढिलो भइसक्यो।', मैले भने। उनीहरु लुगा लगाएर बाहिर निस्के। म पनि लुगा लगाएर बाहिर निस्के। प्रियंका ढोकामा कुरेर बसेकी रहिछ।

'निन्द्रा लागेको छैन?', मैले सोधे।

'छैन...', उसले भनी।

'के भयो?', मैले सोधे।

उसले मेरो हात समातेर कोठा भित्र तानी अनि ढोका बन्द गरी।

'तपाइले अघि गर भन्नुभएको थियो नि?', उसले लाज मान्दै भनी।

'सुघ्ने भनेको?', मैले सोधे।

'अँ... क्या मन लागेको थियो... सुधाले पर्दैन भनी अनि आँट नै आएन..', उसले भनी।

मैले उसको गाला मुसारे। 'अब गर न त..', मैले भने। उ मेरो नजिक आइ। सबैजनाले उसको बासना मिठो छ भनेर प्रसंसा गरेपछि सायद उसले आफुलाइ स्पेशल सोच्न थालेकी थिइ। त्यही सोचाइले यो हिम्मत निकालेकी जस्ती छ। म उसको नजिक पुगे।

'तिम्रो बासना अरुको भन्दा सबैभन्दा मिठो छ। म एकपटक सुघ्छु अनि तिम्रो पालो ल...', मैले उसको टिसर्ट खोलिदिए।

हात माथी गरे अनि काखीको मिठो तातो बासना सुघे।

'म गर्छु।', उसले हतार गरी। अनि मेरो काखी सुघ्न खोजी। म थोरै झुकिदिए।

'कस्तो लाग्यो?'

'दामी।', उसले भनी। आँखा रातो अनि गाला तातो बनाइसकेकी थिइ। मलाइ झन् उत्तेजना आयो।

'म टेस्ट गरम?', मैले सोधे।

'हुन्छ।', उसले भनी।

मैले उसको काखीमा ओठले चुप्पा खाए अनि जिब्रोले ल्याप्प चाटे। पसिनाले नुनिलो... पातला कैला रौ आउन थालेका रहेछन्... अति कडा बासना थियो... '

'म गर्छु..', उ झन् एक्साइटेड भइ। उसले पनि उसै गरी मेरो काखी चाटी। यति छिटै प्रियका मेरो फन्दामा आइपुग्छे जस्तो लागेको थिएन।

उसको अर्को काखी चाटे। अनि उसले मेरो छातीको अगाडी चाट्न चाही। केही बेरमा मैले उसको ब्रा फुकालिसकेको थिए। उसले मेरो छाती चाट्दा मैले उसको दुधको बिचमा चाट्न थाले। अनि उसको दुधको मुन्टा टोक्दै चुस्दा उसको खुट्टा काँप्न थालेका थिए। झन्डै १० मिनेट मैले उसको घाँटी र स्तनको हरेक क्षेत्र चुसेपछि उसलाइ लुगा लगाउन भने। उसलाइ अझै मैले केही गर्दिओस् भने आश थियो.. तर चुपचाप लुगा लगाइ। अनि उसलाइ सुत्न पठाइदिए। मलाइ उसको अरु अंग पनि चुस्नु थियो। यसरी सधै एउटी भर्जिन केटीको ज्यान चुस्न कहाँ पाइन्छ र?

केही दिनसम्म हरेक बेलुका बिकिनी लगाएर क्याट वाक गर्ने खेल खेलाए। बिस्तारै खेलाउनु थियो। बिरालोले मुसा खेलाएको जस्तो। यी आठ भर्जिन केटीहरु मेरो शिकार हुन, बिस्तारै, जिस्काउँदै, पगाल्दै उनीहरुको जवानी चुस्नु थियो।

कताबाट कुरा खुस्कियो थाहा छैन, तर केही हप्ताको अन्तरालमा स्कुलमा अनैतिक काम हुँदैछ भनेर हल्ला चल्यो। सुधा, रञ्जना र कुसुम बाहेक अरु सबैजना मेरो क्लासमा आउन छोडे।

'तपाइको क्लासमा केटीहरु मात्र छन् रे?', प्रिन्सिपलले पनि मलाइ अफिसमै डाकेर प्रश्न गरिन।

'केही दिन दिनुस्, केटाहरु पनि क्लासमा आउँनेछन्।', भनेर फकाए। प्रिन्सिपललाइ मेरो चालचलन माथी अहिलेसम्म शंका भएको थिएन। त्यसैले स्कुलमा चलेको हल्ला मेरो क्लासबाट चलेको हो भने उनले अनुमान लगाइनन्। लुकिछिपी भेष बदलेर मैले मेरो क्लास छोड्ने सबै केटीहरुको कोठामा छिर्दै उनीहरुको कुरा सुनिसकेको थिए। सावित्री, सुशिला, अंकिता, प्रियंका र रेखा मिलेर स्कुलमा हल्ला फैलाएका रहेछन्। आफ्नो पनि बेइज्जत होला भनेर मेरो नाम उल्लेख नगरी 'स्कुलको एउटा टिचरले केटीहरु जम्मा पारेर अनैतिक कुरा सिकाउँछन्।' भन्ने सुनाउँदै हिडेका रहेछन्।

सुधा, रञ्जना र कुसुमलाइ मोडलिङ गर्ने इच्छा भएकाले मात्र उनीहरु क्लास छोडेर गएनन्। आठ जना बाट तीन जना! सुरुमा रिस उठेको थियो। तर ठिकै छ, तीन जना च्वाँक भर्जिनहरु बाँकी छन्, धेरै लोभी हुन जरुरी छैन। राम्रोसंग स्वाद लिइसकेपछि ती धोकेबाज पाँचसंग पनि बदला लिउँला कुनै दिन!

मुख्य कुरा, मेरा ती पाँच भर्जिनलाइ भड्काउने मान्छे थाहा पाए! ती थिइन, स्कुलकी साइन्स पढाउने 'मिस'! उनको नाम पनि रञ्जना नै थियो। २९ वर्षकी मिस, अविवाहित! उनलाइ मैले स्कुलमा निकै पहिले देखि याद गरेको थिए, तर भर्जिन चिक्न आएको मैले खासै चासो देखाएको थिइन।

सबैले 'रञ्जु मिस' भनेर सम्बोधन गर्थे। राम्री मात्रै होइन, छाती र पुठ्ठो अति आकर्षक। गोरी, हँसिली थिइन। सबैको फेभरेट मिस।

मेरो क्लासमा केटाहरु पनि सहभागी गराउनु थियो। सबै केटाहरु मलाइ चाहिएको थिएन। १ वा २ जना भए पुग्थ्यो। भोलिपल्ट दिउँसो १० कक्षाकोठामा छिरे। सबै केटीहरुलाइ बाहिर निकाले। केटाहरुलाइ मात्र कक्षामा राखे, पहिलो बेन्चबाट सबैको नाम र रोल नम्बर सिरिअल्ली लेख्दै हाजिर लिए। अनि भने,

'आज एउटा सर्भे गर्दैछु। यहाँ केही प्रश्नहरु छन्। मैले मेरो मास्टरको थेसिसको लागि गर्न लागेको सर्भे हो। 'स्कुलका युवाहरुमा यौन शिक्षाको पहुँच'को शिर्षकमा मैले थेसिस लेख्न लागेको छु। बुझ्यौ, सेक्सुअल एजुकेशनको कुरा हो। कसैलाइ अप्ठ्यारो लाग्छ, कसैलाइ लाज लाग्छ, सामान्य कुरा हो। तिमीहरुलाइ नाम लेख्न अप्ठ्यारो लाग्छ भने नलेख्दा पनि हुन्छ। तिमीहरुले दिएको उत्तर अरु कसैले देख्दैन।'

सबैलाइ प्रश्न बाँडे। त्यही प्रश्नपत्रमै उत्तर लेख्ने ठाउँ थियो। जसले छिटो सके, उनीहरुलाइ बसिराख्न भने। आधी घन्टा पनि पहिलो बेन्चबाट एक-एक गर्दै उनीहरुको पेपर संकलन गर्दै गए। यसो गर्दा कसैले नाम नलेखेको भए पनि कसको पेपर हो भनेर मैले चिन्न सक्थे। जसरी हाजिर लिएको थिए, त्यही सिक्वेन्समा पेपर संकलन गरेको भएर!

सबैभन्दा पहिले हाजिरी लिएको लिस्ट हेर्दै पेपरको माथी नाम लेख्न थाले। अनि पेपर चेक गर्न बसे।

आठ भर्जिन - भाग ३

----

पहिलो प्रश्नमा उमेर सोधेको थिए। दोस्रो प्रश्नमा 'सेक्सको बारेमा थाहा छ?' भनेर सोधेको थिए। आधा जस्तोले 'थाहा छ' लेखेका थिए। लाज लागेर हो वा साच्चै थाहा नभएको हो, बाँकी आधाले छैन लेखेका थिए। जसलाइ सेक्सको बारेमा थाहा छैन भनेका थिए ती मेरो लागि काम लाग्दैनथे। त्यसैले, सेक्सको बारेमा थाहा छ भनेकाहरुको पेपरहरु चेक गर्न थाले।

तेस्रो प्रश्न थियो, 'हस्तमैथुनको बारेमा थाहा छ?', केहीले थाहा छैन लेखेका थिए। तीनलाइ पन्छाइदिए।

चौथो प्रश्न थियो, 'हस्तमैथुन गरेको छौ?', गरेको छैन भनेर लेख्ने जतिलाइ पन्छाइदिए। जम्मा १० जनाको पेपर हातमा थियो।

पाँचौ प्रश्न थियो, 'के स्कुलका कुनै युवती मन पर्छ?', सबैले मन पर्छ लेखेका थिए।

छैटौं प्रश्न थियो, 'के स्कुलमा पढाउने मिसहरु मन पर्छ?', दुइ जना बाहेक सबैले मन पर्छ लेखेका थिए। दुइलाइ पन्छाए।

सातौं प्रश्न थियो, 'के आफु भन्दा ठूलो उमेरको युवती मन पराउनु गलत हो?', बाँकी ८ मध्ये एउटाले 'गलत हो' लेखेको थियो। त्यसलाइ पन्छाए।

आठौं प्रश्न थियो, 'आफ्नो क्लासको कुनै केटी मन पर्छ?', पाँच जनाले मन पर्छ लेखेका थिए।

नवौं प्रश्न थियो, 'के बलात्कार गर्नु गलत हो?', २ जनाले गलत हो लेखेका थिए, अनि बाँकी तीन जनाले 'भन्न चाहन्न' अप्सनमा टिक लगाएका थिए। 'गलत' लेख्नेलाइ पन्छाए।

दशौं प्रश्न थियो, 'केटीहरुको सबैभन्दा आकर्षक अंग कुन हो?', अप्सनमा 'अनुहार', 'छाती', 'पुठ्ठो' र 'तिघ्रा' थियो। एउटाले छाती लेखेको थियो, अनि बाँकी दुइले सबै अप्सनमा टिक लगाएका थिए।

र अन्तिम प्रश्न थियो, 'समाजमा रेप किन हुन्छ?'

अप्सन थियो, 'शिक्षा र अनुशासनको कमी भएर', 'केटीले आफ्ना अंगहरु देखाएर', 'केटाले आफ्नो इच्छा खप्न नसकेर'

ती तिनै जनाको उत्तर 'शिक्षा र अनुशासनको कमी' थिएन। एउटाले 'केटीले आफ्ना अंगहरु देखाएर' मा टिक लगाएको थियो, अनि बाँकी दुइले 'केटीले अंग देखाएर' र 'केटाले खप्न नसकेर'मा टिक लगाएका थिए।

मलाइ लाग्यो कि यी तीन जना मलाइ काम लाग्ने केटाहरु हुन। थप जान्न मन लाग्यो। अर्को दुइवटा प्रश्नपत्र बनाए। भोलिपल्ट फेरी केटाहरुलाइ मात्र कक्षामा राखेर प्रश्नपत्र बाँडे। यो पटक अरु प्रश्न बाँड्दा ती जना केटाहरुलाइ छुट्टै प्रश्न पत्र दिएको थिए। केटीहरुको बेञ्च खाली थियो, केही विद्यार्थीलाइ त्यता सारिदिए, ताकी एकअर्काको उत्तर देख्न नसकुन। ती तीनजना केटाहरुलाइ एक्लै एक्लै राखिदिएको थिए।

बेलुका पेपर चेक गर्न बसे। ती तिन जनाको पेपरमा विशेष प्रश्नहरु थिए।

पहिलो प्रश्न थियो, 'आफ्नो लिङ्ग नापेको छौ?', तीनै जनाको उत्तर थियो, 'नापेको छु।'

दोस्रो प्रश्न थियो, 'कति पटक हस्तमैथुन गर्छौ?', एउटाले हप्तामा चार पटक भन्दा बढी, अनि बाँकी दुइले 'दिन दिनै' मा टिक लगाएका थिए।

तेस्रो प्रश्न थियो, 'हस्तमैथुन गर्दा कसको बारेमा सोच्छौ?', 'कुनै मोडल, नायिकाको बारेमा', 'कोही आफन्तको बारेमा', 'कक्षाको केटीको बारेमा', 'स्कुलको मिसको बारेमा', एउटाले पहिलो अप्सनमा टिक लगाएको थियो। अनि बाँकी दुइले 'आफन्त', 'कक्षाको केटी' र 'मिस' तीन वटैमा टिक लगाएको थियो। मलाइ यीनै दुइ केटाहरु चाहिने हो। एउटा पेपरलाइ पन्छाइदिए।

चौथो प्रश्न थियो, 'कक्षामा सबैभन्दा बढी मन पर्ने तीन जना केटीको नाम लेख'

एउटाले सावित्री, प्रियंका र रञ्जना लेखेको थियो। अनि अर्कोले अंकिता, रञ्जना र रेखा लेखेको थियो। रञ्जना सबैलाइ मन पर्ने रहेछ। किनकी मैले पन्छाएको त्यो अर्को पेपरमा पनि रञ्जनाको नाम थियो।

पाँचौं प्रश्न थियो, 'स्कुलमा सबैभन्दा बढी मन पर्ने मिसको नाम लेख।'

तीन जनाले नै 'रञ्जु मिस' लेखेका थिए।

छैटौं प्रश्न थियो, 'कक्षाका केटीहरु मध्ये को केटीसंग सेक्स गर्न मन छ?',

एउटाले रेखा लेखेको थियो। अनि अर्कोले रञ्जना।

बाँकी तीन प्रश्नहरु सामान्य खालका थिए।

यी दुइ केटाहरु पविन र रमेश थिए। उनीहरु बारेमा अफिसमा थप खोज गरे। काठमाडौंको धनी परिवारका केटाहरु रहेछन्। भोलिपल्ट बेलुका दुइ मध्येको एउटालाइ छुट्टै कोठामा बोलाए।

'तिमीलाइ रञ्जना मिस खुब मनपर्छ?'

उसले सुरुमा लाज मानेको जस्तो गर्यो। 'मलाइ पनि मन पर्छ, त्यसैले सोधेको तिमीलाइ!', मैले भने।

'मन पर्छ सर।', उसले भन्यो।

'अनि क्लासका केटीहरु को मन पर्छ? सबैभन्दा राम्री को लाग्छ?'

'रञ्जना, रेखा, सुधा, कुसुम सबै राम्री छन्...', उसले भन्यो।

'स्कुलमा केटीहरुलाइ बिगार्ने काम भएको छ भन्ने हल्ला चलेको थियो.. सुनेको थियौ?'

'अँ.. चलेको थियो यो हल्ला, १-२ हप्ता अगाडी.. के हो र?', उसले सोध्यो।

'केटीहरुलाइ क्लासमा राखेर सेक्सको कुराहरु गरेको रहेछ..', मैले भने।

'हो र? को-को हो रहेछ?', उसले सोध्यो।

'तिम्रै क्लासका केटीहरु छन्।', मैले भने।

'हो र?'

'अन्त हल्ला नगर..।', मैले भने।

'के हुने रहेछ त्यहाँ.. भन्नु न सर..', उसले भन्यो।

'सिक्रेट क्लब छ... मेम्बर बनेपछि मात्र भन्न मिल्छ...बन्ने हो मेम्बर?', मैले सोधे।

'साच्चै? जोक गर्नुहुन्छ सर पनि!', उसले पत्याएन।

'मेम्बर बन्यौ भने त्यहाँ भित्र हुने कुनै पनि कुरा बाहिर अरुसंग गर्न मिल्दैन। रमाइलो गर्ने क्लब हो। बन्ने हो भने भन, म लिएर जाउँला, नत्र भइहाल्यो।', मैले भने।

'साच्चै हो भने त बन्छु नि सर। यस्तो रमाइलो गर्ने अपरचुनिटी खेर फाल्दिन म। के गर्नुपर्छ मैले?'

'तिन वटा प्रश्नको जवाफ देउ, अनि पास भयौ भने मेम्बर! हुन्छ? तर ढाँट्न पाउँदैनौ? ढाटेको जस्तो लाग्ने बित्तिकै सक्कियो कुरा!', मैले भने।

'गाह्रो प्रश्न हो?', उसले सोध्यो।

'गाह्रो होइन, तर सत्य कुरा बोल्न मान्छे डराउँछन, लाज मान्छन्। मनमा लागेको कुरा जे हो त्यही भन्न सक्छौ भने सजिलो हुन्छ। रेडी?'

'रेडी सर!'

'रञ्जना मिसको सबैभन्दा मन पर्ने अंग कुन हो?'

मेरो प्रश्नले उसले भुइँतिर हेर्यो। मुसुक्क हाँस्यो। लजायो!

'जे भनेनी मिल्छ?', उसले सोध्यो।

'यदि सत्य हो भने।', मैले भने।

'क्लिभेज!', उसले भन्यो।

'good! रञ्जना मिसलाइ सम्झेर मास्टरवेसन गरेको छौ?'

'अँ...', उसले गाला रातो बनाउँदै भन्यो।

'कति पटक?'

'खै... धैरे पटक। सबैले गरेको होलान क्लासमा!', उसले भन्यो।

'किन?'

'सबैलाइ मन पर्ने मिस हो। अनि क्लिभेज देखिने लुगा लगाउनु हुन्छ। बोर्डमा लेख्दा पनि पछाडी, चाकको पुठो दामी देखिन्छ.. मिस त एकदम फेमस हो क्लासमा..एकदिन के भ'को सोध्नु न!', मिसको कुरा सेयर गर्दा उ एकदम एक्साइटेड देखिन्थ्यो।

'के भएको?', मैले सोधे।

'कुर्ता सुरुवाल लगाएर आउनुभएको थियो। पातलो थियो सुरुवाल, अनि हावाले कुर्ता उडाउँदा पुठ्ठो देखिन्थ्यो। सुरुवाल यति पातलो थियो कि भित्र लगाएको पेन्टी देखियो। कालो पेन्टी। वाफरे, त्यो दिन देखि हो.. केटाहरु मिस देख्यो कि फिदा भइदिने..।'

'कहिलेको कुरा हो यो?'

'१ वर्षै भइसक्यो। हामी ९ मा पढ्दा हो। पिकनिक जाँदा मिसले लगाएको लुगाले झन् तहल्का मच्चिएको थियो। पुरै मिनिस्कर्ट लगाएर आइदिरा भन्या!', उसले भन्यो।

'ए! कस्तो केटी हो जस्तो लाग्छ तिमीलाइ?'

'खै.. हेर्दा त बबाल हो...।'

'अनि?', मैले सोधे।

'मिसको बारेमा यस्तो किन सोध्नु भएको सर?'

'मैले पनि यस्तै हल्ला सुनेको थिए मिसको बारेमा! खासमा म स्कुल पढ्दा पनि यस्तै एउटी मिस थिइन.. लास्टै मन पर्ने। तिमीहरु जस्तै उमेर थियो मेरो नि... त्यो मिस पाए त के-के गर्थे भन्ने सोच्थे। त्यसैले तिमीलाइ सोधेको, यस्तै इच्छा केही छ कि भनेर।', मैले भने।

'एक पटक अंगालो हाल्न पाए पनि पुग्थ्यो...', बोल्दा बोल्दै बिचमै अडियो।

'केही फरक पर्दैन.. मनमा लागेको बोल्दा हुन्छ... यस्तै खुलेर बोल्ने भयौं भने मात्र हो त्यो क्लबमा जान मिल्ने..।', उसलाइ अझै बोल्न प्रेरित गरे।

'मिसको बारेमा बोल्दा अप्ठ्यारो लाग्दो रहेछ.. यसरी कसैले सोधेको थिएन.. सरसंग यस्तो कुरा गर्दा...', उसले भन्यो।

'तिमीलाइ पढाएकै छैन मैले, त्यसैले डराउनु पर्दैन.. मिसको बारेमा भन न।', मैले भने।

'रमेशले मिसको सुतेको भिडियो बनाएको थियो...।', उसले भन्यो।

'कसरी?'

'राती मिसको झ्यालबाट खिचेको... १ मिनेट लामो छ होला.. समिज र पेन्टीमा.. डेन्जर भिडियो थियो...रमेशलाइ नभन्नु है मैले भनेको भनेर। अनि यो क्लब के हो?'

'यो क्लबको बारेमा एकछिनमा भन्छु, तर तिमीलाइ मैले क्लबमा लैजाने भए, मेम्बर बन्यौ तिमी!'

'YES!!', उ खुसी भयो।

'को-को छन् यो क्लबमा? केटीहरु मात्र छन् भन्नुभएको होइन?', उसले सोध्यो।

'पहिले ८ जना थिए, अहिले तीन जना छन्, केटीहरु मात्र हुन।', मैले भने।

'को-को छन्?'

'तिमीलाइ मनपर्ने केटीहरु छन्.. ल हिड अहिले सुरु हुन लागेको छ।', उसलाइ लिएर म क्लास तिर गए। रातीको नौ बजे तीन जना केटीहरु क्लासमा मलाइ कुरिरहेका थिए।

पवनलाइ देखेर उनीहरु सशंकित भए। भित्र छिर्नासाथ बोलिहाले, 'चिन्ता नगर.. पवनलाइ मैले मोडलिङ सिकाउन ल्याएको हो.. तिमीहरु जस्तै उसलाइ पनि मोडलिङमा रुची रहेछ.. आजबाट पवन पनि हाम्रो यो क्लासमा आउँछ.. कसैलाइ केही भन्नु छ?'

तीनै जनाले मुखामुख गरे। चकित पर्दै मुस्काए मात्र।

'ल । पवन आएको छ त्यसैले आज नयाँ गेम खेल्ने!', मैले भने।

'कस्तो गेम?', सुधाले सोधी।

'आज हामी पवनको नाकको क्षमता नाप्छौ। गेम यस्तो छ.. पवनलाइ हामी एउटा लुगा दिन्छौ.. उसले त्यो लुगाको गन्ध सुँघ्छ। अनि पालैपालो सुधा, रञ्जना अनि कुसुमको शरीर सुघेर त्यो लुगा कसको हो भनेर पत्ता लगाउँछ। पत्ता लगायो भने पवनलाइ हामी सबैले एक-एक पटक अंगालो हालेर welcome गर्छौ, पत्ता लगाएन भने पवनले सबैको अगाडी लुगा खोलेर नाङ्गै बस्नुपर्ने हुन्छ।'

'केटोलाइ नाङ्गै पार्दिने हो!', सुधाले हाँस्दै बोली।

'पवन एकछिन बाहिर जाउ। ढोका लगाएर जाउ।', मैले भने। पवन बाहिर निस्केपछि केटीहरुलाइ भने, 'ल, कसले दिन्छ लुगा? रञ्जना?', मैले सोधे।

'के दिउँ?'

'पेन्टी फुकाल। अनि यो अगाडीको डेस्कमा राख। म बाहिर गएर दुइ मिनेटपछि पवनलाइ लिएर आउँछु।' भनेर म बाहिर निस्के।

'बबाल होला जस्तो छ त सर!', उसले भन्यो।

'तिमीले सुघ्ने लुगा रञ्जनाको हो। तर तिमीले सुधाको भन।'

'किन? तीन जना केटीको अंगालो पाइन्छ मिलाए भने।'

'अंगालो भन्दा धैरे कुरा पाइन्छ.. सोच त.. केटीहरुको अगाडी नाङ्गिएर बस्न पाइन्छ.. यस्तो अवसर पछि आउनन्न.. दिएको लुगा सुघँ अनि सबैको अघाडी गएर केटीहरुलाइ छोएर सुघेँ हुन्छ.. बासना मिठो लाग्छ होला नि?'

'केटीहरुको बासना... उफ.. मिठो लाग्छ नि सर!'

'ल भित्र जाम हिड।'

भित्र डेस्कमा एउटा रातो पेन्टी थियो।

'ल पवनले पहिले त्यो पेन्टी सुँघ।'

पवन अगाडी गयो। पेन्टी उचाल्यो।

'पुरै सेतै टाटो छ त यसमा त!', उसले भन्यो।

अनि मस्त पेन्टी सुघ्यो।

'वाह..मिठो बासना रहेछ.. कस्को हो?', तीनै जना केटी तिर हेर्यो।

हातमा पेन्टी बोकेर उ केटीहरु तिर अगाडी बढ्यो।

'तिमीहरु मध्ये एकजना अहिले बिना पेन्टी बसिरहेको छौ.. होइन त? अब के गरौ, कहाँ सुघेर पत्ता लगाम त?',

'त्यो तिम्रो कुरा हो.. जसरी नि पत्ता लगाउनु पर्यो।', मैले भने।

उ कुसुमको अगाडी गयो। अनि उसको घाँटी नजिक गएर सुघ्यो।

'तिम्रो बासना त दामी रहेछ यार...', उसले भन्यो, '..तिम्रो नै पेन्टी हो कि क्या हो..'

भन्दै उ सुधाको नजिक पुग्यो अनि त्यसरी नै उसको पनि बासना लियो।

रञ्जनाको घाँटीमा निकै बेर अल्झियो।

'तिम्रो नाकले छुँदा काउकुती लाग्यो...।', रञ्जनाले भनी।

'कसको हो त.. पत्ता लगाउनै गाह्रो भयो..।', भन्दै उसले फेरी पेन्टी सुघ्यो, '....फेरी ट्राइ गर्न पाइन्छ?'

'एक पटक चान्स दिन्छौ..', मैले भने।

उ फेरी सुधाको नजिक उभियो। अनि घाँटीबाट तल, क्लिभेज तिर नाक लग्यो। कुसुमकोमा पुग्यो। अनि उसको क्लिभेजमा नाक घुसार्यो। अनि त्यसरी नै रञ्जनाकोमा पुग्यो।

'तिमीहरु यस्तो सेक्सी होलाउ भन्ने मैले सोचेको पनि थिइन...', पवनले भन्यो।

तीनै जना केटीहरु मुसुमुसु हाँसे।

'कुसुमको पेन्टी हो।' उसले भन्यो।

'मिलेन...ल अगाडी आएर लुगा खोल!', मैले भने।

'जाउ जाउ खोल..', रञ्जनाले जिस्काउँदै भनी।

पवन अगाडी आयो। अनि एक-एक गर्दै लुगा खोल्यो। उसको लाडो ठिनिक्कै भएको थियो। पवन मात्र होइन, कोठामा सबै उत्तेजित देखिन्थे। केटीहरुलाइ पनि बढो रमाइलो लागेको थियो।

'वाफरे... मान्छे हेर्दा त लुरे छौ....।', सुधाले भनी। सबैले पवनको लाडो ठन्केको हेर्दै थिए। पवन उनीहरुको अगाडी उभिएको थियो।

'ल.. आज अलिक नयाँ कुरा सिक्ने। तिमीहरु मोडलिङमा चासो राख्छौ, मोडल बन्दा केटाहरुसंग फोटोसुट गर्ने, भिडियो खेल्ने गर्नुपर्छ। अनि कति केटाहरुले तिमीहरुसंग नजिकिन खोज्छन्, कति केटाहरु तिमीहरुसंग घुम्न, बोल्न खोज्छन्। अनि कति त तिमीहरुसंग सुत्न खोज्छन्.. बुझ्यौ। यस्तो कुराहरु कसरी ह्यान्डल गर्ने थाहा हुनपर्छ। नत्र गाह्रो हुन्छ। केही थाहा छ यस्तो कुराहरु?'

'ब्युटी पेजेन्टहरुमा रेप केशहरु भएको समाचारहरु सुनेको थिए.. यस्तै कुराहरु भन्नुभएको हो?', कुसुमले सोधी।

'हो.. त्यो पनि एउटा उदाहरण हो.. यदि तिमीहरुलाइ कसैले जबरजस्ती गर्न खोज्यो भने के गर्छौ?', मैले सोधे।

'त्यस्तो गर्न खोज्नेलाइ त बाँकी राख्नु हुन्न।', सुधाले भनी।

'हो.. अनि अरु तरिकाहरु पनि छन्। एउटा त जसरी मिडियामा कुराहरु आएका छन्, त्यसरी नै समाचार आउने गरी बाहिर आएर बोल्ने। यसो गर्दा सबैलाइ थाहा हुन्छ कसले के नराम्रो गर्यो भनेर। यसको फाइदा पनि छ बेफाइदा पनि छ।'

'के बेफाइदा छ र?', रञ्जनाले सोधी।

'बेफाइदा यो कि तिमी बाहिर गएर बोल्यौ भने तिम्रो पनि नाम आउँछ, अनि सधै यो घटना तिमीसंग जोडिन्छ। सबैले भन्छन् यसको जबरजस्ती भएको थियो भनेर। यो बेफाइदा जस्ले झेल्न सक्छ, उसले बाहिर गएर बोल्दा फरक पर्दैन। तर यदि यो झेल्न सकिन्न भने अरु उपाय लगाउनु पर्छ।'

'के हुन्छ अरु उपाय? आफ्नै बेइज्जत त के गर्नु र हौ!', कुसुमले भनी।

'अर्को उपाय भनेको यस्तो जबरजस्तीको कुरालाइ सामान्य रुपमा कसरी लिने, सहज कसरी बनाउने भनेर सिक्ने हो। जबरजस्ती भन्या के हो? तिम्रो मन नभएको बेला केटाले तिमीसंग सेक्स गरेको न हो! आखिर सेक्स भनेको सेक्स नै हो। यदि राम्रोसंग गर्न सक्ने हो भने त्यसबाट आनन्द नै लिने हो। चाहे जबरजस्ती होस् वा सहमतिमा। जति तिमी हुन्न हुन्न भन्छौ त्यति नै त्यो सेक्सबाट मज्जा आउँदैन। तर यदि जस्तो सेक्सलाइ पनि 'हुन्छ' भन्न सक्ने छौ भने आनन्द पनि आयो, अनि बेइज्जत हुनबाट पनि बचियो। जति सहज लिन सक्छौ त्यति नै सेक्स रमाइलो हुन्छ, नत्र तनाव हुन्छ, इज्जत जाने कुरा हुन्छ।', मैले भएनभएको कुरा पेले।

'तर सर, यो त गलत भयो नि। आफुलाइ परेको कुरा त बोल्न पर्छ।', सुधाले भनी।

'बोल्न पर्छ। नबोल्ने भनेको होइन। तर यसरी बाहिर आएर बोल्दा आफ्नो इज्जत पनि जान्छ नि। त्यो सामना गर्न सकिन्छ भने बोल्ने, होइन भने जे छ त्यसमा मज्जा लिन सिक्ने हो। हेर.. जो पनि हिरोइनहरु छन्, मोडलहरु छन्, ती सबैले यस्तो सामाना गरेका हुन्छन्। सबैलाइ कोही न कोहीले जबरजस्ती गरेकै हुन्छ। तर उनीहरु बाहिर आएर आशु झार्दै बिलौना गरेनन्। गरेको भए, २-४ महिना मिडियामा सबैले बिचरा भन्थे अनि कुरा सकिन्थ्यो। उनीहरुले न फिल्म पाउँथे, म फोटोसुट। बरु चुपचाप बसे, जे छ त्यसमा मज्जा लिन सिके, त्यसैले उनीहरु अगाडी बढ्न सके। मैले सबै नजिकबाट देखेको भएर तिमीहरुलाइ भनेको हो। मैले बलिउडका धेरै हिरोइनहरुलाइ चिनेको छू, संगै काम गरेको छु। देखेर भनेको हो। नबुझ्नेहरुले यहि गल्ती गर्छन्। केही भइहाल्यो कि बाहिर गएर बोल्दिने, अनि आफुले खुब ठूलो काम गरेको ठान्ने। २-४ महिना मिडियामा कुरा आउँछ अनि सबै करिअर सकिन्छ। त्यो गल्ती गर्न हुँदैन। ल यो तिमीहरु बिचार गर.. भोली हामी यो कुरा थप गर्छौ।'

केटीहरु बाहिर निस्के। पवन लुगा लगाउँदै थियो।

'तपाइले त केटीहरुलाइ पुरै भुटेर राख्नु भएको रहेछ..', उसले भन्यो।

'नत्र त मान्दै मान्दैनन् नि।', मैले भने।

'भइसक्यो तपाइको.. उनीहरुसंग?', उसले अप्ठ्यारो मान्दै भन्यो।

'छैन.. तिमीलाइ मन छ?'

'पाए त किन नहुनु.. मिलादिनुस् न। समस्या त हुन्न नि?', उसले भन्यो।

'तिमीले कुरा बाहिर नभन, केही समस्या हुन्न।'

'तपाइको प्लान चाही के हो? यस्तै गर्न स्कुल आउनु भएको हो कि जस्तो लाग्यो। स्कुल पढ्ने केटीहरुलाइ यस्तो गर्दा कसैले थाहा पायो भने?'

'कसैलाइ थाहा हुन्न, त्यसैले त केटीहरुलाइ बाहिर गएर भन्न हुन्न भनेर सिकाउँदै छू।'

'तपाइ बबाल सर! अब प्लान केही बनाउनु भएको छ, के गर्ने भनेर?', उसले भन्यो।

'तिम्रो रञ्जना मिससम्म हल्ला पु्ग्या जस्तो छ, त्यसैले उनलाइ पहिले तह लगाउनु पर्छ।'

'कसरी?'

'छ मसंग आइडिया। त्यो तिम्रो साथी रमेशलाइ भोली संगै ल्याउ है। तर केही नभन उसलाइ अहिले।', मैले भने।

भोलिपल्ट बेलुका रमेश र पवन छिट्टै आइपुगे। केटीहरु आइपुगेका थिएनन्।

'सरले पुरै क्लब नै खोल्नु भएको छ रे। कस्तो क्लब हो सर?', रमेशले सोध्यो।

'तिमीलाइ केटीहरु चाहिएको छ कि छैन?'

'भन्नाले?'

'भन्नाले, क्लासको केटीहरुसंग मस्ती गर्न मन छ?'

'ह्या सर.. पाए कसले गर्दैन!', रमेशले भन्यो।

'हो, त्यस्तै मस्ती गर्ने क्लब हो। बाहिर गएर हल्ला गर्ने टाइपको केटा होइन नि तिमी?', मैले सोधे।

'यस्तो कुरा गोप्य नै ठिक हुन्छ सर।', उसले भन्यो।

'भन्दनै सर यसले', पवनले पनि बोल्यो।

'ल केटा हो, सुधा, रञ्जना र कुसुमलाइ मैले जे भन्यो त्यही मान्ने बनाइसकेको छु। तर तिमीहरु बिस्तारै नआत्ति मैले भनेको मान्नुपर्छ, नत्र केटीहरु बिच्किए भने गाह्रो हुन्छ।'

'त भन्नु न मात्र, हामी गरिहाल्छौ नि।', पवनले भन्यो। हामी कक्षाकोठामा पुग्यौ। आठ बजिसकेको थियो। केटीहरु अझै आइपुगेका थिएनन्।

गफ गर्दै बस्यौ। आधी घण्टा भइसक्यो, केटीहरु अझै आएनन। यिनीहरु पनि छोडेर हिडेकी क्या हो! नौ बजे हामी त्यहाँबाट निस्क्यौ। केटीहरु किन आएनन्, केही त पक्का गडबड छ!

आठ भर्जिन – भाग ४

---

भोलिपल्ट दिउँसो सुधालाइ भेटे।

'रञ्जना मिस आउनु भएको थियो हामीलाइ भेट्न। अनि तपाइले हामीलाइ नचाहिने कुरा सिकाउनु भएको हो भनेर भन्नुभयो। तपाइको क्लासमा नजाउ नत्र प्रिन्सिपललाइ भन्दिन्छु भन्नुभयो त्यसैले हामी कोही पनि आएनन्। प्रिन्सिपललाइ थाहा भयो भने त बर्बाद हुन्छ सर।', उसले भनी।

'ल ल चिन्ता नगर.. म सबै कुरा मिलाइदिन्छू।', मैले भने।

'ल केके गर्ने हो गर्नु सर.. तपाइको क्लास क्या रमाइलो हुन्थ्यो..।', उसले भनी।

'मलाइ केही दिन देउ, सबै कुरा मिल्छ अनि क्लास फेरी हुन्छ।'

त्यो दिन बेलुका खाना खान सबै मेसमा भएको बेला लुसुक्क रञ्जना मिसको कोठामा छिरे। अनि बेडरुम र बाथरुममा ब्लुटुथ क्यामेरा फिट गरे। क्यामेराको फिडमा हेरे, उनी कोठामा आइन। अनि लुगा चेन्ज गरेर खाटमा पल्टिइन। सुत्ने बेला बाथरुम छिरिन। पिसाब फेरिन, ब्रस गरिन अनि ब्रा खोलेर समिज मात्र लगाइन। उनका ठूला स्तनहरु क्यामेराले कैद गर्यो। भोलिपल्ट बिहान स्कुल ड्रेस चेन्ज गर्ने बेला पनि क्यामेराले उनको अर्धनग्न शरीर क्याप्चर गर्यो।

क्लास सकिएपछि मैले रञ्जना मिसलाइ म्यासेज गरे, भिडियोको एउटा सिनको फोटो सहित... 'मिस, यस्तो फोटो भेटिएको छ, प्लिज मलाइ तुरुन्त भेट्नु..।'

तुरुन्तै उनको फोन आयो, 'मैले केटाहरुको मोबाइलमा भेटेको हो। अरु पनि छन् टन्नै, तेस्रो फ्लोरको क्लासमा तुरुन्तै आउनुस् न।', मैले फोनमा भने।

पाँच मिनेटमै उनी क्लासमा आइपुगिन।

बाँकी पछि...