ठूलोमामुसंग सत्संग

बहिनी सृ्ष्टीले मामुलाइ साथ दिनु न भनेर रिक्वेस्ट गरेको भएकाले मलाइ आटँ आएको हो। सृष्टी ठूलोमामुको छोरी हो, उसलाइ केही हप्ता अगाडी टिकाको दिन पहिलो पटक चिक्न पाएको थिए। बहिनी घर गएपछि ठूलोमामुलाइ भेट्न गए। 

उमेरले ४६ वर्ष भएपनि राम्रो खानपान अनि टेन्सन मुक्त जीवनले ठूलोमामु अझै जवान देखिनुहुन्छ। छाती निकै ठूला छन्। सायद त्यही भएपनि छोरी सृष्टीको छाती ठूलो भएको होला। गोरी, राम्री। अनि साह्रै मिजासिली हुनुहुन्छ। अहिलेसम्म रिसाएर बोलेको सुनेको छैन्। त्यसैले पनि दाँयाँबाँया गर्न डर लाग्छ। 

 अरुको अगाडी ठूलोमामु भनेपनि उहाँ मात्रै हुँदा मामु नै भनेर बोलाउने गरेको छु। दुइ छोरीमात्र भएर पनि होला, समाजमा परिवारको इज्जत रहनु पर्ने कुरामा साह्रै कडा हुनुहुन्छ। इज्जत भएन भने छोरीलाइ विहे गर्न गाह्रो हुने भएर हो। कान्छीको अझै विहे गर्न बाँकी छ। ठूलोमामुलाइ मैले अहिलेसम्म रेस्टुरेन्ट गएको पनि देखेको छैन। साह्रै अनुशासित मान्छे। यस्तो मान्छेलाइ मैले कसरी सुताउने? मन छ, साह्रै मन छ, तर सजिलो पटक्कै छैन। मागेर पाइन्न, फकाउन मिल्दैन। सिधै भन्न मिल्दै मिल्दैन। दिमागमा केही आइडिया फुरेको पनि छैन।

'कान्छीको लागि केटा खोज्ने बेला भएको छ, तिमी पनि हेर्दै गर है छोरो।', एकछिनको गफगाफ पनि भन्नुभयो।

'हुन्छ, कोही ठिक हुने रहेछ भने भन्छु। बरु तपाइ पो एक्लै पर्ने हुनु भयो।'

'आफ्नै छोरा नभए पनि तिमी छौ, आइराख बेला बेला...', 

केही समय भलाकुसारी भएपछि म खाना खाएर फर्किए।

२-३ दिन पछि फेरी गए। सामान्य कुराकानी मात्र हुन्थ्यो। हप्तामा कम्तीमा २ पटक जान थाले। झन्डै महिना दिन बित्दा पनि कुनै तरिकाले पनि गर्न खोजेको कुरा सुरु गर्न सकिन। बहिनीले हरेक पटक फोन गर्दा नयाँ नयाँ आइडिया दिन्थी, तर ती आइडिया अनुसार काम गर्न आँट आउँथेन। आओस पनि कसरी? बहिनी जस्तो जवानीको मातले मात्तिएको भए पो सजिलो हुन्थ्यो। उमेर, अनि नाता सबैले रोक्थ्यो।

हेर्दा हेर्दै कान्छी बहिनीको विहे हुने भयो। २ महिना पछि लगन जुराएर बिहे पनि भयो। विहेको रमझम सकिएको हप्ता दिन पछि भेट्न गए। छोरीको विहेको टन्टा सकियो भन्दै अब ढूक्कले सास फेर्न पाए भनेर खुसी हुनुभएको थियो। कुरै कुरामा मैले 'अब सत्संग जानु ठूलोमामु।' भनेर भने।

'जान त मन छ, दुनियाँले के भन्छ भनेर अप्ठ्यारो लाग्छ, संत्सग जाने उमेर पनि भएको छैन जस्तो लाग्छ।', मामुले भन्नुभयो।

मेरो दिमागमा खुरापाती आइडिया छिर्यो।

'मैले भनेको मान्नुहुन्छ भने त केही समय एक्सरसाइज गर्नु मामु। ज्यान बलियो हुन्छ, फिट भइन्छ।'

'के गर्ने, दौडिने?'

'अँ, घर मै गरे भयो। बहिनीले किनेको ट्रेडमिल छ त्यसमै दौडन मिल्छ। म डमबेलहरु ल्याइदिन्छु। त्यो उचालेर कसरत गर्न मिल्छ।'

'कसरी गर्ने? तिमीले सिकाइदिन्छौ? फुसर्द छैन होला?'

'दिनको आधी-१ घन्टा त हो, म सिकादिहाल्छु, मेरो पनि एक्सरसाइज हुन्छ। अनि केही समयपछि सत्संग जानलाइ पनि तपाइलाइ आँट आउछ।', मैले भने।

‍नभन्दै भोलीबाट ठूलोमामुलाइ ट्रेडमिलमा १० मिनेट दौडाउने अनि १० मिनेट हात, पाखुरा, छातीको एक्सरसाइज हुने गरी डमबेल उचाल्न सिकाउन थाले। करिब २ हप्ता बित्यो, ठूलोमामुको दुधका पोकाको बाहिरी रुप नजिकबाट हेर्न पाउने बाहेक अरु केही उन्नति गर्न सकिएन। संगै धेरै समय बिताएकाले मामुसंग अलिक नजिक भएको आभाष भने हुन्थ्यो। 

तेस्रो हप्ताको सुरुमा मामुलाइ एक्सरसाइज गर्न छुट्टै लुगा किन्न सुझाए। अप्ठ्यारो मान्नुभयो। टाइट लुगा अहिलेसम्म लगाएको छैन भनेर किन्न मान्नुभएको थिएन। अनेक हिरोइनका जिम गरेको भिडियो देखाएर बल्ल बल्ल मनाए। टाइट टिसर्ट अनि टाइट पातलो ट्राउजर लगाएर मामु मसंग एक्सरसाइज गर्न आउनु भयो। लाज मान्दै हुनुहुन्थ्यो। केही बोल्नु भएन। सिकाएको कुरा खुरुखुरु गर्नुभयो। मामुको चाक र छातीको पुष्टता देखेरै मेरो मनको ढुकढूकी बाहिरै सुनिने गरी बढेको थियो।

अर्को २ हप्ता बित्यो। ठूलोमामूलाइ टाइट कपडाको बानी परिसकेको थियो। पहिले जस्तो लाज मान्नु हुन्थेन। ज्यान मिल्दैछ भनेर ऐनामा घुमिघुमि हेर्ने बानी लागेको थियो। मुख्य कुरा त मैले ठुलोमामुको विश्वास जितेको थिए। राम्रो संग सिकाउने भएकाले मैले भनेको कुराहरु सजिलै विश्वास गर्नुहुन्थ्यो। कहिलेकाही कम्मर समातेर जिउको पोजिसन मिलाइदिन्थे। मामुले त छोरो भनेरै सोच्नुहुन्थ्यो, त्यसैले यस्तो सानोतिनो शरीरको स्पर्शले केही फरक पर्दैनथ्यो। 

एकदिन सत्संगको बारेमा कुरा निकाले।

'भजन किर्तन हो? मैले चिनेको कोही पनि छैनन्, के हुन्छ त्यहाँ?', ठूलोमामुले सोध्नुभयो।

जे जति दिमाग लगाउनु पर्छ, अब पालो आएको थियो।

'भजन किर्तन गर्नेहरु पनि छन्, तर त्यो त मन भुलाउने मात्र हो, आत्मामै इच्छा पुग्ने गरी सत्संग गर्ने अरु तरिकाहरु छन्। ५-६ महिना पहिले एउटा ठाउँमा गएको थिए। धेरै भिडहरु रहेछ। अनौठो कुराहरु गराउने, बाहिर आएर मान्छेहरुले सुनाउन पनि खोज्दैनन्।'

'के हुने रहेछ र?'

'मन र शरीरको मोह जित्ने तरिकाहरु रहेछन्। सबै भन्यो भने काम गर्दैन, दिन प्रतिदिन, थोरै थोरै गर्दै सिकाउँदै गर्नुपर्छ। मैले एउटा किताब लिएर आएको छु। के-के गर्ने भनेर सबै छ। जिम गरेको जस्तै गर्ने त मामु?'

'घरमै गर्न मिल्छ?'

'मिल्छ तर, अनेक विधिहरु छन्, सबै पुरा गर्नुपर्छ... पुजाआजा गरेको जस्तै विधिहरु छन्, कुनै विधि सुन्दा अनौठा लाग्छन्, कथाहरु सुन्नुपर्छ... प्रश्नहरुको उत्तर सोच्नुपर्छ .. अनि भनेको कुराहरु गर्दै जानुपर्छ... गर्ने हो भने, सिकाउने गुरु अनि सिक्ने चेला भएर व्यवहार गर्ने गरी सिक्नुपर्छ।'

'तिमी गुरु भएर सिकाउने भनेको? जानेको छौ?'

'किताबमा लेखेको छ, यही सरासर जे भनेको छ त्यही गर्ने हो, सजिलो छ। एकपटक सुरु गरेपछि बिचमा छोड्न मिल्दैन। जति अप्ठ्यारो लागेपनि, अनौठो लागेपनि सुरु गरेपछि अन्त्य गर्नै पर्छ। विधि नपुर्याउने हो भने अमंगल हुन्छ। अनि विधि अरुलाइ सुनाउन पनि हुँदैन। त्यसैले त्यहाँ गएर आएकाहरुलाइ सोध्यो भने केही पनि भन्न मान्दैनन्। सक्नुहुन्छ?'

'घरमा बस्ने बाहेक अरु काम छैन। जे गर्ने हो यही बेलामा गर्छू। तिमीले सिकाउन सक्छौ भने भोलीबाट सुरु गर्न मिल्छ? कि त्यही ठाउँमै जानु पर्छ?'

'त्यही गए पनि हुन्छ। कुरा एउटै हो। आफ्नो मन र शरीरलाइ जित्ने हो, ठाउँले मतलब नै हुँदैन। भोलीबाट सुरु गर्ने भए, सेतो र पहेलो फूल टिपेर राख्नु।'

'कति बजेबाट सुरु गर्ने?'

'बिहान ७ बजे।  नुहाएर चोखो भएर बस्नु पर्छ। बाकी कुरा म बिहान आएर भन्छु। किताबमा के लेखेको छ, पढेपछि थाहा हुन्छ, के के गर्ने भनेर।'

ठुलोमामकोबाट फर्किए। एउटा सत्संगको किताब किनेर ल्याए। अनि भोलिपल्ट बिहान ६:३० मा ठूलोमामुकोमा पुगे। पहिले देखि नै धर्मकर्ममा लाग्नुभएको, चोखोतिनो गर्नुपर्ने। यस्ता कुरा मलाइ हावा लाग्थ्यो, तर ठूलोमामुको लागि यी कुराले विशेष महत्व राख्थे। शास्त्रमा लेखेको भनेपछि अन्धभक्त भएर विश्वास गर्ने। 

ठुलोमामुको सामु किताब पल्टाए। अनि भने, 'चिसो पानीले ३ पटक शरीर भिजाएर नुहाउने अनि चोखो वस्त्र लगाएर आउनु।'

एकछिनमा हरियो साडी र निलो ब्लाउज लगाएर आउनुभयो।

एउटा केराको कोसामा धुप गाडेर दुइवटा अगरबत्ति बाले। अनि भने, 'सुरु गर्नु अघि, सिकाउने गुरु प्रति केही कुराको प्रण गर्नुपर्छ।'

'हुन्छ।'

मैले किताब पल्टाए। त्यो किताबमा कृष्णको खै के लिलाको बारेमा वर्णन गरेको थियो। त्यसैले आफै मिलाएर बोल्न थाले। 

'मैले भनेको कुरा दोहोर्याउनु है.. सत्सगं सिकाउने गुरुलाइ आदार गर्दै सत्संग नसकिदासम्म दैनिक विधिको अनुसरण गर्छु।'

'.... अनुसरण गर्छु।', ठूलोमामुले वाक्य दोहोर्याउनु भयो।

'सत्संगको पवित्र पुस्तकलाइ विधि पुरा नभएसम्म छुने छैन...'

'...छुने छैन।', वाक्य दोहोर्याउनु भयो।

'मनमा आउने हरेक संकोच, शंका गुरुलाइ खुलस्त भन्छु।'

'..खुलस्त भन्छु।', वाक्य दोहोर्याउनु भयो।

'सत्संग नसकिदा सम्म अन्य कसैलाइ यो विधिको बारेमा भन्ने छैन।'

'..भन्ने छैन।',  वाक्य दोहोर्याउनु भयो।

'ल अब सुरु हुन्छ। यो अवधि भर मलाइ गुरु भनेर  भन्नु पर्छ।', मैले भने।

ठूलोमामु मुसुक्क हाँस्नुभयो।

'हुन्छ।'

'अब पलेटी कसेर बस्नु। अनि म यो पढ्न सुरु गर्छु। तपाइले नबुझेको ठाउँमा प्रश्न सोध्न मिल्छ। तर उठेर यताउता जान मिल्दैन।'

ठुलोमामु सिरियस देखिनु भयो। अनि हुन्छ भन्नुभयो।

'संसारमा सबै प्राणीको सृष्टी पुरुष र स्त्रीको समागमबाट हुन्छ। यसैको लागि भगवानले स्त्री र पुरुषलाइ फरक फरक अंग दिनुभएको छ। जसले यी अंगको सबै कार्यको विधि जान्दछ, अनुभव गर्दछ उ आफ्नो शरीर भन्दा माथी, शरीर भन्दा बाहिरको विशाल संसारको ज्ञान जान्दछ।', हिजो किताबको खाली पेजमा आफैले लेखेका कुराहरु पढेर सुनाए।

रोकिएर ठुलोमामुलाइ हेरे। चुपचाप सुनिरहनु भएको थियो। अनि अर्को वाक्य पढ्न थाले।

'मनलाइ जित्नु भन्दा पहिले आफ्नो शरीरलाइ जित्न आवश्यक छ। शरिरलाइ जित्न, शरिर बुझ्न जरुरी छ। शरीरलाइ बुझ्न, संकोच र लाजलाइ जित्न जरुरी छ। संकोच र लाजलाइ जित्न भगवानले बताउनु भएको अनुसार मार्गमा हिड्न जरुरी छ। भगवानले शरीर जित्नको कामसुत्र र मन जित्नको लागि मनोसुत्रका विभिन्न विधिहरु दिनुभएको छ।'

ठूलोमामुले एकटक लगाएर सुनिरहनु भयो।

'जब कामसुत्रका विधिहरुको ज्ञान हुन्छ, तब मनले शरीरका सबै इच्छा बुझ्दछ। यसरी शरीरको इच्छा बुझेको मन बलियो हुन्छ। बलियो मनले मनोसुत्र सिक्न सक्छ। मनोसुत्रको ज्ञानले बाँकी जीवन अनि मृत्यु पश्चात पनि सुखको ढोका खोल्दछ। संत्संगको पहिलो २ हप्ता कामोसुत्रको ज्ञानको लागि समर्पित हुनेछौ। त्यसपश्चात मनोसुत्रको ज्ञानको लागि समर्पित हुनेछौ।'

 धेरै हावा सुनियो कि भनेर ठुलोमामुलाइ हेरे। दत्त चित्त भएर सुनिरहनु भएको थियो। 

मैले जारी राखे, 'सत्सगका विधिको बारेमा गुरुसंग सत्संग के समयमा मात्र कुरा गर्नुपर्छ। आज राती सुत्ने बेला सफा पानीले खुट्टा धोएर विना वस्त्र, ओढ्ने ओढेर सुत्नुपर्नेछ। ल अब गुरुलाइ प्रणाम गर्नुस्, अनि केही प्रश्न भए सोध्नुस्, होइन भनेर आजको लागि सत्संग सकियो।'

ठूलोमामुले हात जोडेर प्रणाम गर्नुभयो।

अनि सोध्नुभयो,

'राती निर्वस्त्र किन सुत्ने?'

मैले किताब पल्टाए जस्तो गरे, अनि भने, 'परिच्छेद १२ मा भनिएको छ कि, जन्मदा र मर्दा जीवनको दुवै महत्वपूर्ण घटनामा व्यक्ति निर्वस्त्र हुन्छ। समाजमा रहँदा विभिन्न व्यवहारिकताको कारण वस्त्र धारण गर्न पर्छ तर जब एक्लो भएर सुत्न गइन्छ तब विनावस्त्र सुत्दा जन्म र मृत्युको बारेमा ज्ञान प्राप्त गर्न सहज हुन्छ।'

'सुत्नु अघि नुहाउनु पर्छ?'

'खुट्टा मात्र सफा गर्नुभए हुन्छ। अरु प्रश्न छ?'

'छैन।' 

किताब बन्द गरेर उठे। सत्संगको बारेमा अरु कुरा केही भएन। खाना खाएर म फर्किए।

वास्तविक सत्संग के हुन्छ, आफुलाइ थाहा थिएन। मैले बनाएको काल्पनिक सत्संग कथाले काम गरेको नगरेको भोली थाहा हुन्थ्यो। 

भोलिपल्ट बिहान ६:३० मा पुगे। अनि नुहाउन पठाए। नुहाएर आएपछि अगरबत्ति बालेर सामुन्ने बस्न लगाए। ठुलोमामु बसेपछि किताब खोले अनि सुरु गरे।

'आजबाट कामसुत्रको ज्ञान सुरु हुने भएकाले, सत्संगमा सहभागी हुनेले शरीरमा लगाएको भित्री वस्त्र फुकालेर, आफ्ना गुप्ताङ्ग छोपिने गरी बाहिरबाट पुरुष भए कुर्ता र धोती अनि स्त्री भए मात्र साडी वा धोती लगाएर बस्नुपर्नेछ।'

'अहिले नै फुकालेर आउने हो?'

'हुन्छ। बिस्तारै उठेर जानुस्।'

एकै छिनमा ठूलोमामु फर्किनु भयो। मेरो नजर छाती तिर गयो। ब्लाउज नलगाइ साडीले मात्र छोप्दा त बिचमा मात्र छोपिने रहेछ। साइडबाट स्तनको सेतो भाग देखिन्थ्यो। रनक्कै भइहाल्यो। फेरी किताब तिर ध्यान दिए।

'बेलुका वस्त्रविहिन भएर सुत्दा के फरक महसुस गर्नुभयो?', सोधेर ठूलोमामुलाइ हेरे।

'अलिक अप्ठ्यारो लाग्यो, अहिलेसम्म त्यसरी सुतेको थिइन।'

'अप्ठ्यारो मान्न हुँदैन... आजको ज्ञान लिए पछि अप्ठ्यारो कम हुन्छ।'

'कस्तो ज्ञान?'

'पढ्दै छु... सुन्नु है... सृष्टी गर्नको लागि भगवानले हरेक पुरुषलाइ लिङ्ग अनि स्त्रीलाइ स्तन र योनी दिनुभएको छ। सृष्टी गर्न सक्ने भएकाले स्त्रीको योनी र स्तनलाइ निकै शक्तिशाली अनि पवित्र मानिन्छ। संकोचलाइ पर राख्दै स्त्रीले आफ्नो योनी र स्तनलाइ स्वीकार गर्दै जल चढाउने।'

'जल चढाउने?', ठूलो मामुले सोध्नुभयो।

'हजुर। अगरबत्ती नेरको जलको भाँडामा दुवै औला डुबाउनुस्..हो.. अब... आफ्नो दाहिने स्तनमा लुगा बाहिरैबाट जल छर्किनुस्... हो... अब अर्को स्तनमा.... अनि अब.. तल योनीको बाहिर पनि...हो।'

'यो प्रकिया अरु २ पटक दोहोर्याउनुस्।'

ठूलोमामुले खुरुखुरु आफ्ना छाती र साँप्राको बिचमा पानी छम्किनुभयो।

'आजबाट सत्संगको विधि नसकिदासम्म योनीको बाहिरको रौं नकाट्ने।'

'किन?'

'विधि सकिएको दिन मात्र काटिन्छ। त्यो रौंको विशेष महत्व हुन्छ। जति लामो हुन्छ, त्यति राम्रो। ...अब...राती सुत्दा निर्वस्त्र सुत्ने अनि के फरक अनुभव हुन्छ ख्याल गर्ने। प्रश्न छ भने सोध्नुस्।'

'छ...यो कामसुत्रको ज्ञान भनेको के हो?'

'काम भनेको शरीरमा हुने सृष्टी गर्ने अंगले गर्न सक्ने कार्यहरु हो। अनि यसलाइ ठिक ढंगले सम्पन्न गर्न विभिन्न विधि अर्थात सुत्रहरु छन्।'

'अनि यो जानेर के हुन्छ?'

'यो हिजो पनि भनेको हो। यो जान्यो भने शरिर प्रतिको मोह सकिन्छ। शररीको मोह सकियो भने मात्र यो विशाल ब्रह्मान्डको बारेमा ज्ञान हुन्छ। यो सबै कुरा बिस्तारै आउँछ, आज बल्ल दुइ दिन भएको छ। बिस्तारै सबै ज्ञान खुल्दै जान्छ। अरु छ?'

'छैन।', भन्दै ठूलोमामुले नमस्कार गर्नुभयो।

भोलिपल्ट बिहान पनि ठिक समयमा पुगे। अनि बाहिर वस्त्र मात्र लगाउन लगाएर अगाडी बसाए।

'रातीको बारेमा भन्नुस्।'

'खासै केही भएन। हिजो जस्तो अप्ठ्यारो लागेन, त्यति मात्र हो।'

'ल आज अलिक धेरै काम गरिन्छ। सुरु गरम है... सृष्टीको लागि चाहिने स्त्रीको दुवै स्तनमा प्रकृति भरिएको हुन्छ। सृष्टीको लागि स्त्रीले आफ्नो स्तन वस्त्रबाहिर निकाले बच्चालाइ पियाउनु पर्छ। यो कार्यलाइ बिनासंकोच गर्नुपर्छ। सबै स्त्रीहरुले आफ्नो छाती छोप्ने वस्त्र हटाएर आफ्ना स्तनलाइ खुला गरिदिनुस्।'

मैले मामुलाइ हेरे। लाज मान्नुभयो।

'संकोच नराखि भनेको विधि पालना गर्नुस्।'

'गर्नै पर्छ?'

'गर्नै पर्छ लेखेको छ।'

मामुले संकोच गर्दै साडी हटाउनु भयो। दुइ ठूला स्तन छचल्किदै हल्लिए। वाफरे! क्या ठूला, क्या सेक्सी। चिल्ला,सेता स्तन। ठिनिक्क भइहाल्यो।

'अब... हरेक स्तनमा ७-७ पटक औलामा जल लिएर स्तनमा छुदै दाहिनेबाट देब्रेतिर गोलो बन्नेगरी घुमाउने...'

म चुपचाप हेरिरहे।

'अब, स्तनको मुन्टामा पनि त्यसरी नै ७-७ पटक, जलले स्नान गराउने।'

ठूलोमामुले आफ्नो स्तन हेर्दै औलाले मुन्टामा मुसार्नु भयो।

'यसमा भनेको छ कि...जल लगाइसकेपछि स्तनको मुन्टा पहिले भन्दा कठोर हुनुपर्दछ। एकपटक विधि पुरा गरेपछि आसनमा बसेका गुरुसंग जाँच गराएर कडा नभएको खन्डमा पुन: जल लगाइराख्ने।...'

'त्यहाँ आउने?', मामुले सोध्नुभयो।

'तपाइको बस्ने चकटी मेरो नजिक सार्नु...'

मामुले चकटी नजिकै सार्नुभयो। ताकी मेरो हात सजिलै स्तनमा पुगोस। मैले विस्वास नै गर्न सकिरहेको थिइन।

मैले हात लम्काएर मामुको दुधका मुन्टा चेक गरे। दुइ औलाले दबाउँदै।

'अझै एकपटक गर्नुस्।'

मामुले फेरी मुन्टामा पानी लगाउँदै मुसार्नु भयो।

अनि मैले फेरी चेक गरे। मुन्टा कडा भइसकेको थियो।

'अझै भएको छैन।' भन्दै फेरी गर्न लगाए। 

तेस्रो पटक गरेपछि चेक गरे।

अनि फेरी पढेको जस्तो गरे, 'यो कार्य गर्दा स्त्रीले ख्याल गर्नुपर्छ कि, स्तनको मुन्टा र स्तन सधै जलले भिजेको होस्। आजबाट हरेक सत्संगमा बस्दा स्तनलाइ वस्त्र बाहिरै राख्नुपर्ने हुन्छ। आजलाइ यत्ति। प्रस्न छ?'

'छैन।'

किताब बन्द गरे। लुगाले स्तन छोपेर मामु हिड्नुभयो। अब लाज लागेको जस्तो गर्नुभयो। लाग्यो पनि होला। 

भोलिपल्ट मामुको पुतिको दर्शन गर्ने योजना बनाएको थिए।

साच्चै मामु स्तन बाहिर निकालेर हल्लाउँदै सामुन्ने बस्न आउनुभयो।

'सृष्टीको लगि स्त्रीलाइ योनी दिनुभएको छ। योनीमा जब पुरुषको लिङ्गको समागम हुन्छ, तब सृष्टी सम्भव छ। यो समागम योनी निर्वस्त्र भएको बेला मात्र सम्भव हुन्छ। त्यसैले सत्सगमा सहभागी स्त्रीले आफ्नो सारा वस्त्र फुकालेर दाहिने तिर राख्ने।'

मामु बिस्तारै उठ्नुभयो अनि साडी फुकालेर साइडमा राख्नुभयो। वाह! यसरी नाङ्गै देख्दा त औधी सेक्सी लाग्दो रहेछ। काला रौं देखियो। साँप्रा जोडिएकाले पुति देख्न पाइन। 

'अब पलेटी कसेर बस्ने।'

अनि बल्ल पुतिको दर्शन भयो।

'अब  १३ पटक योनीको बाहिर औलाले जल चढाउने।'

'कसरी?'

'औला डुबाउनु, अनि बिस्तारै छोएर, माथीबाट तल , रौंमा पहिले अनि तल द्वारसम्म ल्याउनु.... १३ पटक गर्नु। अप्ठ्यारो हुन्छ भने खुट्टा फैलाएर गर्दा हुन्छ।'

मामुले खुट्टा फ्ट्याउनु भयो अनि योनी बाहिर मुसार्न थाल्नुभयो।

'अब... २६ पटक, योनी भित्र जल चढाउनु...'

'कसरी?', मामुको स्वरमा लाज र संकोच मिसिएको थियो।

'औला डुबाउने.. अनि बिस्तारै दुवै औला योनी भित्र छिराउने... २६ पटक गर्ने।'

अन्तिमको ६ वटामा त मामुले हल्का आँखा पनि चिम्लिनु भयो। 

'यसरी २६ पटक जल चढाउँदा योनीबाट योनीरस निस्कनु पर्छ। गुरुसंग जाँच गराएर ननिस्किएको खन्डमा पुन: आफैले वा गुरुको मद्दतले २६ पटक जल चढाउने।'

मामुले मलाइ हेर्नुभयो।'

'अलिक नजिक आउनुस्। म आसानबाट उठ्न मिल्दैन।'

मामुले चकटी सार्नुभयो। दुवै साँप्रा मेरो ज्यानको दाँयाबाँयाबाट पछाडी गयो। ठिक अगाडी फट्टिएको साँप्राको बिचमा योनी थियो। बिस्तारै हात लगे, अनि औला छिराए। औलाको टुप्पामा चिप्लो पानी लाग्यो। 

'योनीरस आएको छैन। फेरी गर्नु। तपाइ आफै गर्नु।'

मामुले फेरी २६ पटक योनीमा औला हाल्नुभयो।

'दोस्रो पटक पनि योनीरस नआएमा, गुरुको मद्धतले योनीरस उत्पादन नभएसम्म जल चढाउने।', मैले भने।

मामुले हात निकालेर मलाइ छिराउन दिनुभयो।

'पर्याप्त निस्केको छैन। अलिक नजिक आउनुस्।' मामु अझै नजिक आउनुभयो। मामुको स्तनले झन्डै मेरो छाती छोइसकेको थियो। 

पानीमा हात डुबाए। अनि माझी औला मात्र बिस्तारै योनी भित्र छिराए। बाहिर निकाले। पुरै चिप्लो पानी भइसकेको थियो। रोकिन मन थिएन। त्यसेले फेरी औला पानीमा डुबाए, अनि फेरी निकाले, पानीमा नडुबाइ फेरी भित्र छिराए। ३-४ पटकमा १ पटक मात्र पानीमा डुबाउँथे। नत्र तीव्र भित्र बाहिर गर्न थाले। 'क्याच क्याच क्याच...' 

मामुले आखा बन्द नै गर्नुभएको थियो।

'आँखा बन्द नगर्ने।' 

आँखा खोल्नुभयो। लठ्ठ भइसकेको थियो। ५० पटक जस्तो भित्र बाहिर गरे।

'ल अब पर्याप्त योनीरस निस्कियो। तपाइ आफ्नै ठाउँमा गएर बस्नु।'

चकटी पछाडी हटाएर बस्नुभयो।

'अब आजबाट हरेक सत्सगमा आउँदा निर्वस्त्र नै आउने। अनि आफ्नो आसनमा बसेपछि कमसेकम औला भिज्ने गरी योनीरस निकालेपछि मात्र त्यसपछिको विधिहरु सम्पन्न हुनेछन्। प्रस्न छ?'

'प्रत्येक पटक पानीमा औला डुबाउनु पर्छ कि पर्दैन?'

'पर्दैन। योनीरस निस्कनु पर्छ, त्यो मुख्य हो। ल सकौ आज।' भनेर म उठे। साडीले ज्यान लपेटेर मामु किचन तिर लाग्नुभयो।

भोलिपल्ट बिहान मोटा थाइ थलथल हल्लाउँदै, स्तन हल्लाउँदै नाङ्गै आउनुभयो। 

'नुहाउनु भयो?'

'अँ..'

'ल अब सुरु गर्नुस्।'

मामुले आफ्नो पुतिमा औला हालेर फिङ्गरिङ गर्न थाल्नुभयो।

मैले हात लम्काए, अनि चेक गरे। 

'अझै पुगेन।'

'फेरी अर्को २-३ मिनेट तीव्र चलाउनु भयो। पुठो उचालिने गरी। सायद अर्गाजम भयो।

पुतिको बाहिरैसम्म पानी पानी भएको थियो।

'ठिक छ। अब सुरु गरौ... स्त्रीको योनीमा पुरुषको लिङ्गको समागम पश्चात मात्र सृष्टी सम्भव छ। त्यसैले स्त्रीले पुरुषको लिङ्गको स्वागत गर्नुपर्दछ। यसको लागि सत्संगमा सहभागी स्त्रीले नजिकको पुरुष साथीको लिङ्गलाइ छोएर नमस्कार गर्ने। पुरुष साथी नभए गुरुलाइ आग्रह गर्ने।...ल अरु कोही छैन, अब मैले नै साथ दिनुपर्ने भएकाले तपाइ अलिक नजिक आउनु।'

मामु नजिक आउनुभयो।

'... पुरुषको वस्त्र निकालेर लिङ्ग बाहिर निकाल्न सहयोग गर्ने.. अनि लिङ्ग अगाडी झुकेर नमस्कार गर्ने। यदि कुनै स्त्रीले सन्तान प्राप्ती गरिसकेको भए, आफ्नो पतिलाइ सम्झेर मात्र यो कार्य गर्ने...'

मामुले मेरो ट्राउजर तिर हात पसार्नु भयो। म उभिए। ट्राउजर तल तान्नुभयो। लाडो ठिनिक्क भइसकेको थियो।

म चकटीमा बसे। अनि मामु मेरो लाडो अगाडी झुक्नुभयो।

'अब...आफ्नो योनीरस हातमा लगाएर लिङ्ग भिजाइदिने। लिङ्गको टुप्पा देखि फेदसम्म योनीरसले भिजिनु पर्छ।'

मामुले औला पुति भित्र हाल्नुभयो अनि मेरो लाडोमा ल्याएर दल्नुभयो। ५-१० मिनेट बितिसक्दा पनि लाडो पुरै भिजेन, तल भिज्दा माथी सुकिसक्थ्यो। 

'५७ पटक प्रयास गर्दा पनि लिङ्ग नभिजेको खन्डमा गुरुसंग सल्लाह गरी लिङ्गलाइ योनी भित्र स्वीकार गर्न सकिन्छ। यसो गर्दा सन्तान भइसकेका स्त्रीले आफ्नो पति सम्झनु पर्ने छ।'

'के गर्ने?', मामुले सोध्नुभयो।

'जसरी गर्दा पनि हुन्छ, लिङ्गमा पुरै योनीरस लाग्नु पर्छ। म आसानबाट उठ्न मिल्दैन, त्यसैले म यसरी नै बस्छु, तपाइ यहाँ माथी आएर बस्नुस्...'

मामु मेरो साँप्रा माथी आएर बस्नुभयो। अनि लिङ्ग सोझ्याएर पुतिमा बिस्तारै घुसार्नुभयो।

मामुको पुति भित्र लाडो छिर्न थाल्यो। पुरै छिर्यो। अनि एकछिन राखेपछि बाहिर निकाल्नुभयो।

'अझै पुरै लागेको छैन।', मैले भने।

मामुले फेरी पुति भित्र छिराउनु भयो। २- ३ पटक गर्नुभयो। सायद नरोकेको भए अरु नि गर्नुहुन्थ्यो होला।

'अब भयो।' मैले भने। मामुको आँखा लठ्ठ अनि स्वास तीव्र भइसकेको थियो। 'आफ्नै ठाउँमा गएर बस्नुस्'

'आजलाइ सक्कियो। आज जे गरेको छ, भोली यहीबाट सुरु हुन्छ। प्रश्न छ?'

'छ.. पतिलाइ किन सम्झनु पर्ने हो?'

'विवाहित भए परपुरुषको लिङ्ग स्वीकार गर्न मिल्दैन। त्यसैले पतिलाइ सम्झनु पर्ने। मनमा पति भएसम्म शरीरले कसको लिङ्ग स्वीकार गर्छ त्यो मतलब हुँदैन।'

मामु उठेर किचन तिर जानु भयो। खाना खाएर म हिडे।

भोलिपल्ट बिहान मामु आउनु भयो।

'ल अब सुरुमा लिङ्गलाइ योनीरसले भिजाउने, म आसनमा बसिनसकेको भएर, तपाइलाइ सहयोग गर्न सक्छु। तपाइ आसानमा बिस्तारै उत्तानो पर्नुस।'

मामु साँप्रा फट्याएर उत्तानो पर्नुभयो।

'अब, पुरुषको वीर्य ननिस्किदा सम्म योनीरसले भिजाइराख्नु पर्छ। मैले बिस्तारै योनीमा लिङ्ग राखे...', अनि लाडो पुति भित्र छिराए।

बिस्तारै गति मिलाउँदै पुतिमा चिक्न थाले। प्याट प्याट प्याट...

'अ....अ...', एकछिन पछि मामुले आवाज निकाल्नु भयो।

'आँखा बन्द नगर्ने।', मैले भने।

लठ्ठिएका आँखा खोल्नुभयो। प्याट कि प्याट मामुको पुतिमा चिकिरहे। केही बेरमै झर्ला जस्तो भयो। लाडो बाहिर निकाले अनि छाती भरी फुसी निकालिदिए।

'ल अब उठ्ने, अनि आसनमा बस्ने।'

मामु चुपचाप बस्नुभयो।

म पनि अगाडीको चकटीमा बसे।

'अब आज... स्त्रीले पुरुषको वीर्यलाइ आफु भित्र स्वागत गर्ने। योनीमा स्वागत गर्दा गर्भ बस्ने भएकाले जिब्रो र मुखले यो कार्य गर्ने।'

'भन्नाले?', मामुले सोध्नुभयो।

'स्त्रीले पुरुषको लिङ्गलाइ मुखमा हालेर वीर्य पान गर्ने। वीर्य नआए, निकाल्न सहयोग गर्ने।'

'यो त सोचेभन्दा बढी भयो।'

'रोक्न मिल्दैन। जे विधिमा छ त्यो गर्नुपर्छ। ल तयार हुनु। नजिक आउनु।'

मामु नजिक आउनुभयो। अनि बिस्तारै लिङ्ग तिर झुक्नुभयो। जिब्रोले लिङ्गलाइ छुनै मिनेट बडी लाग्यो। अनि बिस्तारै मुख भित्र छिराउनु भयो। भित्र बाहिर गर्न लगाए। ४-५ मिनेटमा मुख भरी वीर्य झारिदिए।

'बाहिर ननिकालि पुरै निल्नुपर्छ।', मैले भने।

मामुले घुटुक्क निल्नुभयो।